章 21

99 2 0
                                    


jaxjiraanan: Last UAAP game with my best friend. <3


I smiled when I saw Jaxon's post during his game, it was the picture of us... 'Yung time na nakapulupot 'yung braso niya sa beywang at likod ko at nakahalik siya sa noo ko. Nakakatuwa, halatang ako 'yung nakatalikod. Nakasuot pa 'ko ng UAAP jersey niya na may Jiraanan 24 sa likod. 'Yun na talaga outfit ko kapag games niya, sayang. Last na 'yung kahapon!


"Last na 'yun? Hindi na kita mapapanuod maglaro ulit?" I pouted as I put down my phone. Patulog na kami e', nagnotif lang 'yun kaya binuksan ko phone ko. Naka-tag kasi kasi ako.


"You can watch me play pa rin naman sa bahay, or like for fun na lang. Pero 'yung ganun ka-intense, I guess wala na? Unless, sumali ako ng Gilas." 


"Is that your dream? Wala akong maalalang nabanggit mo before." I told him, kumagat pa 'ko sa burger na nasa harapan ko. Lunch date kami ngayon, bago siya bumalik sa office niya. Kasama niya 'ko ngayon para bantayan ko siya at alagaan. 


He didn't choose rest, he chose to work after his long training and games. Sobrang sipag, sobrang goal-oriented dahil ayaw niyang may madisappoint siyang mga tao. He just want to happily succeed. He just want to earn money from his hardwork. 


"Hindi naman sa pangarap dahil alam kong marami na 'kong haharapin. Tingnan mo, hindi pa tayo graduate ng college, pinahandle na 'yung hotel agad sa akin. Diba? Wala na 'kong panahon para sa pangarap ko. Pero okay lang naman ako,"


I looked up to him, nateteary eyes na talaga ako. Knowing na alam ko lahat ng efforts and sacrifices niya para sa Hotel. "I'm so proud of you, always. You can still dream, bata pa tayo. Pwedeng pwede pa." I told him.


"Huwag na lang siguro. Masiyadong mabigat pa 'yung proseso, hindi na kaya ng time ko." He chuckled. "Pasa ko na lang 'yung pangarap ko sa magiging anak natin." He smiled at me. 


"Paano kapag puro babae sila?" I arched a brow.


"Okay lang. Basketball pa rin sila,"


"Paano kung ayaw nila?"


"Edi ayaw. I won't force them to do things they don't want to do." Jaxon told me.


"You will be a great father, my love."


"I know." Mayabang niyang sabi. "Kahit ano mangyari, dapat may lalaki tayong anak. Kung wala, hindi tayo titigil hangga't hindi tayo nakakabuo ng lalaki." He waved his brows, ang laki laki pa ng ngiti nitong lalaking 'to! Halatang nang-aasar!


After eating, dinala niya naman agad ako sa office niya. He sat down on his office chair and pulled me with him. I ended up sitting on his thighs. He was just caressing my hair and my back. I wrapped my arms around his neck and hugged him there.


"I love you." I whispered. "I'm so proud of you. You're so great. You're so noble. You're so awesome. You're everything I was looking for... Salamat, dumating ka." I kissed his neck.

Books, Coffee, and YouTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon