Believe Me |Jinsoo

claim

Senin için mücadele etmeyen insan, gitmeni bekliyordur...

_______________________________________________

Gözlerimi açtığımda revir de olduğumu farkettim. Bir an duraksasam da olan olaylar aklıma gelince gözlerim hemen büyüdü. Ayağa kalkmaya çalıştım bacağım hala ağrı yapıyordu ama dayanılmayacak kadar değil. Hemen gidip Tae'yi bulmam lazım. Geldiği ilk gün sorun çıkartıldığı öğrenilirse iyi şeyler olmayabilirdi.

Hemen ayağa kalkıp kapıya yöneldim. Kapıyı açınca gözlerim şaşkınlıktan ikinci kez büyüdü. Karşımda asla beklemediğim bir grup vardı ve onların için de bir adet uzaklara dalmış Taehyung ve ben de onlara aptalca bakıyordum. Roseanne beni görüp yanıma geldi ve elini omzuna koyup

"Jisoo iyi misin? Bir anda bayılınca herkes çok korktu"
Evet kimse anksiyetim olduğunu bilmiyor galiba söylemeye de gerek olduğunu düşünmüyorum açıkçası. Kendi kafamda konuşmamı yaparken gözüm Roseanne'ye kayınca benden cevap beklediğini gördüm.

"Evet iyiyim sorduğun için teşekkürler ve ayrıca size de teşekkür ederim." Diyip hepsinde göz gezdirirken bir anda gözüm Jin'e takıldı bi garip bakıyordu. Nasıl desem sanki üzgün sinirli ve.. anlatamıyorum işte garip bakıyordu.

Gözlerimi Jimin'nin öksürmesiyle hemen çektim dalmıştım. Tae'ye bakınca elinin sarılı olduğunu gördüm. Elimi anlıma vurma isteğim gelirken hemen nerede olduğumu hatırladım ve elimi yavaşça indirdim.

Herkes sessizce yere bakarken Jennie ayağa kalkıp "Bir şeyler yapalım mı? Hem tanışmış oluruz." Tam ağzımı açacakken Jin'in sesi geldi

"Şuanlık olmaz Jen onların eve gidip dinlenmeleri gerekiyor." Jen cevabı duyunca biraz hüzünlenmiş bir şekilde yerine oturdu. Tae ayağa kalkıp kolunu bana uzattı ve

"Hadi Jichu biz gidelim." Kafamı olumlu anlamda sallarken elimi koluna geçirdim ve yürümeye başladım. Tae gruba dönerek

"Düşündüğünüz için teşekkürler çocuklar ve tanışma meselesini de başka bir zamana halledelim." Dedi  herkes den onaylayici mırıltılar çıkınca yürümeye devam ettik.

_______________________________________________

Sonunda eve geldigimiz de derin bir oh çektim. Hemen uyumak istiyordum yukarı çıkarken Tae'nin "Jisoo dur orada seninle konuşmak istiyorum" diye sesi gelince gözlerimle tavana bakıp sabır istedim. Konuyu biliyordum ve konuşmaya hiç niyetim yoktu. Ama mecburi olarak çıktığım 3 basamağı da geri indim.

"Evet Taehyung lütfen çabuk söyle çünkü çok uykum geliyor?" Dediğim de bana aptal mısın bakışları yolluyordu. Kanepeye oturup onun da oturmasını bekledim. Karşımdaki tekli koltuğa oturduğu zaman önce derin bir nefes alıp tavana baktı sanki konuşmak onun için zordu ama yine de  konuşmaya başladı.

"Jisoo konuyu bildiğini biliyorum sakın aptal rolü yapma." Dediği gibi ağzımı açacakken geri kapattım.

"Sana Kore'den gitmeden önce ne demiştim hatırlıyor musun?" Kafamı olumlu anlamda sallayıp konuşmadım.

"Sana buradan gitmeden önce asla pes etmemen gerektiğini söylemiştim ve ezik olmamanı. Ama gördüğüme göre sen ezik olan kısmı seçmişsin. O aptalın seni aşağlamasına nasıl izin verirsin Jisoo?"