nereden çıktın karşıma ?

Bölüm 16

Multimedya: miranın kıyafeti ve baranın söylediği şarkı. Votelerinizi bekliyorum :)

''baran sen ne yaptın?'' diye bağırdım, ardından abimin yanına giderek '' abi iyi misin?'' dedim. Korkuyordum. Abim sinirle ayağa kalkıp baranın üstüne yürüdü ve bir yumrukta abim attı. Baran abimin yumruğuyla bir iki adım geriledi. Baran bir bana bir de abime baktı

'' o senin abin mi?'' dedi dudağındaki kanı elinin tersiyle silerken.

'' Abisiyim lan ne olucak? asıl sen kimsiin piç kurusu'' dedi abim baranın yakasına yapışarak. Baran abimin ellerini tutum sertçe fırlattı. Hala korkuyorudum ne diyeceğimi bilmiyordum. sertçe yutkundum ve titrek ve güçsüz bir şekilde konuşmaya başladım.

'' abi sakin ol lütfen. O... o şey...''. 'o' kimdi? yani baran kimdi? ne diyecektim abime sevgilim mi? ya da eski sevgilim mi?.

'' o ne mira o ne?'' dedi baran bagırarak.

'' ne bağırıyorsun lan sen benim kardeşime. O diline sahip çık yoksa koparmak zorunda kalırım.'' dedi abim bağırarak.

'' koparsana lan'' dedi baran tıslayarak. Abim ve baran dövüşmek için öne doğru adımlar atarken '' yeter'' diye bağırdım.

''yeter. İkinizde durun!''. Abim ve baran bana şaşkınca bakıyorken tekrardan konuştum '' abi bu adam benim eski sevgilim!'' dedim sesimi sanki mümkünmüş gibi yükselterek.

'' sen ne dediğinin farkında mısın?'' dedi abim 

'' evet abi.'' dedim ve barana dönerek '' sakın bir daha evime adım atma yüzünü bile görmek istemiyorum!''. Ben öyle deyince baran bir an afalladı, konuşmak için ağzını açtı ama bir şey demeden tekrardan kapattı. Bir bana bir de abime baktı sonra abimin omzuna sertçe omuz atarak evden çıktı. Baran çıkarken arkasından bakamıyordum, korkuyordum 'gitme' demekten korkuyordum. Baran evden çıkar çıkmaz abim kolumu sertçe tutup

'' bana açıklama yap. Hemen!'' diye bağırdı.

'' abi lütfen...'' konuşamıyordum çünkü ağlamaya başlamıştım. Baran kısa sürede hayatıma girmiş ve kısa sürede çıkmıştı. Ben şiddetle ağlamaya devam ederken abim bana sarıldı. Sıkıca abime sarılarak ağlamaya devam ettim. Abim saçlarımı okşayıp öpünce ellirimi sıktım. Abim bana acımıştı.

'' sakinleş güzelim'' dedi abim yumuşak ses tonuyla.

'' abi özür dilerim''

'' sen neden özür diliyorsun?''

'' baran sana vurduğu için'' dediim hıçkırarak.

'' demek adı baran ha'' dedi abim gülerek.

''neden gülüyorsun?'' dedim abimden ayrılarak.

'' baksana seni benden kıskandı. Şu aşık olduğun adam baran mı?'' dedi abim sırıtarak.

'' ben ona aşık değilim'' dedim bağırarak.

'' o zaman neden ağlıyorsun?'' dedi abim tek kaşını kaldırarak.

'' çünkü... çünkü dudağın kanıyor'' dedim parmaklarımı abimin dudaklarındaki kanı silerken.

'' mira... güzelim... bana yalan söyleme'' dedi abim fısıldıyarak. Abim öyle birden bire gerçekleri yüzüme vurunca tekrardan ağlamaya başladım. Bu sefer abime sarılmak yerine saçlarımı çekmeye başladım. Kriz geçiriyordum. İçimden 'evet ben ona aşığım' diye bağırmak gelsede sadece çığlık atıyordum. Abim ise saçlarımdan ellerimi çekmeye çalışıyordu. Neden böyle olmak zorunda? hayatıma biri gider ne gelmeyi bilir ne de gitmeyi. Baranda ne gelmeyi bildi ne de gitmeyi. Canım acıyor, kalbim sızlıyor, nefes alamıyorum. Abim beni sakinleştirmek için tekrardan sarıldı. Aşk acısı çok kötü bir şey. Kalbimi sanki söküyorlar gibi hissediyorum,bu acının bitmesi için gözlerimi sıkıca kapattım.