*İrem'den
Defne giderken bir süre arkasından baktım.
Onu gerçekten çok seviyordum.
Gülümsedim. Belki de o olmazsa bende olmazdım. O benim için çok değerli biriydi.
Telefonum titrerken, cebimden çıkarıp kimin aradığına baktım. Kaan abim arıyordu.
Abilerimi çok seviyordum ancak, Defne'yi neden sevmediklerini bir türlü anlamıyorum. Defne çok iyi, dürüst, sadık, saygılı ve hoş görülü bir kızdı.
Yanlış birşey mi yaptı acaba diye düşünürken telefon kapanmıştı. Ancak bu sefer mesaj gelmişti.
Kaan abim : Çabuk eve gel
Kaan abim : Çok güzel şeyler olacak
Siz : Ne?
(Görüldü)Yoldan geçen bir taksiyi durdurmaya çalışırken, kalbim ağzımda atıyordu.
İçimde çok Kötü bir His vardı...
Taksiye atlayıp adresi verdikten sonra, arkama yaslanıp derin bir nefes aldım.
En fazla ne olabilirdi ki?
Aklıma Defne geldi. En son eve gitmişti. Acaba mesaj atsa mıydım?
"Abicim biraz daha hızlı sürebilir misin?" Benim söylenmemle öndeki adam hızını biraz daha artırmıştı.
Hayırlısı inşallah...
*
Kapının açılmasıyla koşarak içeri girdim. Ancak asla görmek istemediğim bir görüntü ile karşılaştım.Kaan abim Defne'nin saçlarını çekiyordu. Ve Defne ise ağlayarak ben yapmadım diyordu.
"Ne oluyor?" Diyerek hızlı adımlarla salona girdim. Kaan abimin ellerini çekmeye çalışırken aynı zamanda bağırıyorum.
"Amacın ne senin?! Bu kızdan ne istiyorsunuz?!" Semih abim kollarımdan tutarak beni geri çekmeye çalıştı.
"BIRAK!" Gözlerimden yaşlara düşmeye başladı.
Herşey benim yüzümden olmuştu...
Ben bu eve gelmeseydim böyle olmayacaktı...
"Güzelim sakin ol! Defne'nin ne yaptığını bizde bilmiyoruz ancak, beklemek zorundasın." Defne'nin bakışları bana döndü.
Gülümsedi...
Aynı zamanda da gözünden bir damla yaş düşmüştü...
"Bilin bakalım annemin altın kolyesi nerede çıktı?" Dedi Kaan abim.
Mirza abim bakışlarını yerden çekip, Defne'ye çevirdi.
"Bu kadar aşşağılık bir kadın olamazsın gerçekten." Dedi tiksinircesine.
"Ben çalmadım. Yemin ederim ben çalmadım..." Dedi ağlamaya devam ederken.
Kaan abim onu sert bir şekilde yere attı. Semih abimden kurtulup, koşarak yanına gittim.
"Herşey bitti..." Dedi hâlâ ağlarken. Hareketsizce durdum. Allah'ım n'olur beni Defne'den ayırma...
Ayağa kalkıp tam merdivenlere doğru ilerlerken Kaan abimin dediği şeyden sonra, odada derin bir sessizlik oluştu.
"Eşyalarını hazırla. Baran Kenan yarın buraya gelip, seni alacak!"
*
-Kaan'a saydırmak serbest😌
-Mutlu ve heyecanlı bölümlere geçmek üzereyiz.
-Sizi büyük bir macera bekliyor💅
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Biz Farklıyız | Abilerim
FanfictionKlasik yeni ailem yok. Aksiyonlarla dolu, gizli sırların olduğu ve herkesin beğeneceği türden bir abilerim kitabı. Bu kitapta birbirinden nefret eden iki kız yok. Bu kitapta, birbirine sıkıca bağlı olan iki kız var. Defne ve İrem. Onların hayatına...