Biz Farklıyız | Abilerim

14. Bölüm : Kuzey

Hatırlatma;

"Yaşanılan şeyler ortada. Tek bir soru Defne. Ailen mi? Yoksa benimle gelmek mi?"

Genç kız şaşırdı.

Yaşadığı şoku halen atlatamamıştı.

Bir yandan ailesi varken, diğer yandan ise Baran Kenan vardı.

Peki Defne hangi tarafı seçecekti?

Yıllarca psikolojik ve fiziksel şiddet gördüğü ailesini mi?

Gördüğü gibi içinde güven hissi oluşturan Baran Kenan'ı mı?

Bence cevap çok belliydi.

"Ben Baran Kenan ile gitmek istiyorum..."

***
Sessizlik....

Koca bir sessizlikti hemde.

Baran Kenan ile gitmek istiyorum dedikten sonra zorla da olsa Mirza gitmişti.

Ve şuan arabadaydık.

"Nasıl hissediyorsun?" Duyduğum ses ile irkilirken, bakışlarımı Baran Kenan'a çevirdim.

"Nasıl hissetmeliyim?" Diye sordum bende.

Gözleri birkaç saniye bende durduktan sonra tekrar önünde döndü.

"Eğer benden korku-"

"Senden korktuğum falan yok!" Ani gelen sinirle yanımdaki adama patladığımda, kaşları çatıldı.

"Tamam unut o cümleyi. Ama yine de öyle birşey hissedersen, korkma. Ve söz veriyorum önceki evinde gördüğün huzursuzluğu asla benim, bizim evimizde bulamayacaksın." Diyerek gülümsedi.

Neden bu adama güveniyordum?

Neden içimdeki sesin ona karşı kötü bir duygusu yoktu?

Ona güvenmeli miydim?

Belki.

***

Araba durduğun yavaş adımlarla indim arabadan.

Bizim evdeki korumaların çoğu buradaydı. Oha diye geçirdim içimden.

Bildiğin backstabberlik yapmışlar yani.

Ve bizim evde göre daha fazla koruma vardı burada. Neden acaba diye düşünmeyeceğim, çünkü varsa bir sebep vardır.

Arabayı kitleyi yanıma gelen Baran Kenan, gözüyle ilerlememi gösterdi.

Yavaş adımlarla içeri doğru yürürken aynı zaman da etrafı kontrol ediyordum.

Ön tarafta 5 tane olmak üzere baya köpek vardı burada. Ve hepsi saldırgan köpeklerdi.

"Neden bu kadar çok köpek var?" Kendimi tutamayarak sorduğum soru ile Baran Kenan güldü.