ROOMMATE 101

CHAPTER 14

TITLE: ROOMMATE 101

●CHAPTER 14●
[JUST CALL ME "SIR!"]

《VHIE POV》

Maaga akong nagising ngayung umaga. Baka kasi kumatok na naman ung Kulugo sa kwarto namin ehhh. Nakaka asar lang kasi pag nambubulabog siya pati mga kaibigan ko nadadamay sa kaingayan niya. Kaya nag alarm na ako ng 5:30 am para magising ako at makapag luto ng maaga para sa almusalan.

Kakain pa naman ang Monster kulugo na akala mu kung sinong  boss makapag utos.

Natigilan ako sa aking pag lalakad nang makarinig ako ng kumakanta.

"Luhhh Gising na ang Monster Kulugo?" Tanong ko pa sa aking sarili.

Sumilip ako sa sala at nakita ko si Harvin na nakaupo sa single sofa at nag gigitara ito habang kumakanta.

Natawa ako sa aking nakita, kasi mukhang seryoso ang kulugo sa pag kanta.

Bubwisitin ko pala ang kuLugo na to.

*Byahe lyrics by JRoa*🎤

Hawakan mo ang kamay ko
At dadalhin kita san mo man gusto
Akong magsisilbing gabay mo
Ipikit mo ang yung mata at lilipad tayong dalawa.
Takasan na natin ang mundo.
Wala ng iba ikaw lang at ako.
Handa kung ibigay ang buo.
Ang puso ko'y sayo lang talaga
Kaya humawak ka.
Saking kamay.
Handang ibigay
Ang lahat ng naisip mo.
Para sa ating paglalakbay
Ang yung kamay sakin ibigay
Hindi ka bibitawan san man mapunta ang byahe nating dalawa🎼🎤🎶

Yan ang rinig kong kanta at pag katapos nun ay agad akong lumapit sakanya.

"Hanla, ang boring naman ng kanta mo! Wala ka man lang ka ener-energy ahhh!" Feeling close kong sabi sakanya.

"Tsk!" Mind your own business!" Galit na singhal niya sakin.

"Ang aga mu namang mambulabog." Sabi ko pa nang nakataas kilay.

"Pwede ba, wag kang pakielamin." Kumanta ka kung gusto mu o kung marunong ka ngang kumanta." Wag mo kong pakielaman dahil hindi kita pinapakielaman." Mayabang at inis na sabi pa niya sakin.

Natawa naman ako saka napairap na lang.

"For me lang kasi, pangit ung pag kakanta mu." Sabi ko. Tatalikod na sana ako nang maalala kong tatanungin ko nga pala ang Monster Kulugo na to kung anu ang lulutuin ko para sa almusal niya.

"So??" Wala ka na dun kung pangit!" Bakit ikaw ba marunong ka bang kumanta??" Sabi nito sabay tayo pa. Aba lalapit pa yata sakin ang Kumag.

Napalingon ulit ako sakanya at nakangiting tumingin sakanya.

"Wala ka na din don kung magaling o marunong akong kumanta! Btw kaya pala ako pumunta dito para tanungin ka kung anu ang kakainin mu ngaun??" Mariin kong sagut.

"Ikaw!" Mabilis na sagut niya na ikinalaki ng mga mata ko.

Nandito ako para asarin talaga siya pero parang ako yata ang naasar ngayun sa mga banat niya.

"Anong Ako??" Nakakunot noo kong tanong sakanya sabay turo ko pa sa aking sarili.

"Oo ikaw!" Ikaw ang kakainin ko." Nakangising sabi ni Harvin habang papalapit siya sa kinatatayuan ko.

Kinabahan at nanlalamig ako hindi ko alam kung bakit.

"Ewan ko sayu!" Sabi ko nalang sabay talikod sakanya.

Narinig ko naman ang mahina niyang pag tawa.

Naiinis ako natalo na naman niya ako sa asaran.

Nang makapasok na ako sa kusina ay agad akong kumuha ng pwedeng lutuin sa reff.