PART 6: I Love You, Goodbye

31 6 3
                                    

ANGGE

"PAKIUSAP Angge, magtino ka naman! Parang awa mo na! Huling pagkakataon na itong ibibigay namin sayo para magkapamilya. Okay?" Tahimik akong nakaupo sa harap ng lamesa ng namamahala ng ampunan.
Sa totoo lang hindi ko alam kung ano ba ang dapat kong maramdaman ng mga oras na iyon. Kasi sino ba namang bata ang hindi nangangarap na magkaroon ng maayos, masaya at totoong pamilya. Pero kasi hindi ko alam kung kaya ko bang iwanan si Gab ng nag-iisa. Nangako kaming dalawa na walang iwanan.
"Pwede po bang magpaalam muna ako kay Gab?" Mahinang tanong ko.

"Oh sige bilisan mo na at padating na ang pamilyang aampon sayo."
Mabilis akong tumayo at tumakbo papalabas para hanapin si Gab.

"Salamat talaga at andito ka. Masaya ako at nakilala kita."
Patakbo akong sinundan ang boses na narinig ko dahil alam kong si Gab iyon. Pero napahinto ako sa nakita ko at sa mga narinig pa.

"Masaya din ako at nakilala kita." Sagot naman ng kausap niya at bigla niyang niyakap si Gab at tumugon din naman ng akap ito at kitang kita ko ang kinang sa kanyang mga mata at noon ko lang siya nakitang ngumiti ng ganun na abot talaga hanggang sa kanyang mga mata.

Wish I could be the one, the one who could give you love
The kind of love you really need
Wish I could say to you that I'll always stay with you
But baby, that's not me
You need someone willing to give their heart and soul to you
Promise you forever, baby, that's something I can't do
Oh, I could say that I'll be all you need
But that would be a lie
I know I'd only hurt you
I know I'd only make you cry
I'm not the one you're needing
I love you, goodbye
I hope someday you can find someway to understand
I'm only doing this for you
I don't really want to go but deep in my heart I know
This is the kindest thing to do
You'll meet someone who'll be the one that I could never be
Who'll give you something better than the love you'll find with me
Oh, I could say that I'll be all you need
But that would be a crime
I know I'd only hurt you
I know I'd only make you cry
I'm not the one you're needing
I love you, goodbye
Leaving someone when you love someone
Is the hardest thing to do
When you love someone as much as I love you
Oh, I don't wanna leave you
Baby, it tears me up inside
But I'll never be the one you're needing
I love you, goodbye
Baby, it's never gonna work out
I love you, goodbye

AYAW ko mang isipin na wala talaga akong kasalan sa kung anong sakit ang nararamdaman ni Gabi ay hindi ko makumbinsi ang sarili ko. Kung alam ko lang na iiwan din naman pala siya ng taong iyon ay hindi na sana ako umalis at hinayaang maging mas malapit pa siya doon. Pero sino rin ba naman ako para mahulaan ang mangyayari. But right now it feels like im having a dejavu. Parang pakiramdam ko kailangan ko na namang ilayo ang sarili ko sa kanya para hindi ako masaktan. Pero parang mali. Paano kung siya ulet ang masakyan?

"Oh baket nag-iisa ka yata dito?" Nagising ako sa malalim kong iniisip ng bigla akong tabihan ni Mam Cynthia. Siya ang namamahala sa ampunang ito. "Nasaan ni Gabrielle?" Kasunod pang tanong nito.

"Pumasok na po." Matipid ko lang na sagot at pinagpatuloy ko na ang pagkain ko ng almusal.

"Baket nadito ka pa?"

"Sabi ko po mauna na siya."

"Magkaaway na naman ba kayo?"

"Indi naman po."

"Nagtatampo ka lang?" Nakangiting tanong pa rin nito.

"Masyado po kasing occuppied ang isip niya lately."

"May kinalaman na naman ba ang mga ito sa nakaraan?"

"Naguguluhan nga din po ako eh. Pakiramdam ko kahit na akong baon ang gawin namin sa nakaraan ay babalik at babalik po talaga. Hindi ko pa rin po alam kung tama ang mga naging desisyon ko nung bata pa ako. Masyadong naging matigas ang ulo ko."

"Maaring naging matigas nga ang ulo mo at sobrang pasaway. Pero Angge, huwag na huwag mong kakalimutan na ng dahil din sayo andito pa rin tayong lahat at magkakasama. Muling mabuo ang lugar na ito dahil sayo. Ikaw ang nagbigay ng tahanan kay Gabrielle at sa lahat ng mga batang umaasa dito."

"Pero bakit hanggang ngayon po hindi ko pa rin nakikita ang ngiting iniwan ko sa mga mata ni Gabi nung araw na umalis ako. Kasalan ko ba na nawala ang mga iyon?"

"Hindi totoong naging masaya siya ng nawala ka. Araw-araw siyang umiiyak, nagkataon lang na may muling nagmalasakit sa kanya at nagbalik ng mga ngiti niya."

"Pero iiwan lang din naman pala siya."

"Walang may gusto ng mga nangyari. At isa pa ikaw naman ang nandito ngayon bakit hanggang ngayon hinahayaan mong matalo ka ng nakaraan?"

"Dahil pakiramdam ko, kahit kailan hindi naman ako mamahalin ni Gab the way I wanted too."

"Dahil hindi mo naman siya sinesersoyo, puro pagbibiro ka lang naman sa kanya."

"Natatakot po kasi ako eh."

"Sa pagmamahal kailangan mo talagang lumaban. Hindi pwedeng lagi kang nasa safe side. Talagang wala itong kasiguraduhan pero paano mo malalaman kung lagi kang takot?

"Bahala na po si batman." Kibit balikat ko lang. Dahil sa totoo lang hindi rin naman ako manhid dahil alam ko at nararamdaman ko nakakulong pa rin talaga si Gabi sa kanyang nakaraan at napakahirap niyang basahin pagdating sa bagay na nararamdaman niya.

"Siya, sige na at bilisan mo na diyan at hindi ka sasagutin ni batman sa paaralan mo." Nangingiting tumayo na ito at iniwan na ako.

Upside DownTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon