შენ ამას შეძლებ

თავი 4

სკოლაში ყველაზე ადრე მოვედი და ჩემს ადგილას დავჯექი, კლასი ცარიელი იყო ჩემც გარდა არავინ იყო. საათს გავყურებდი და ვნანობდი ადრე რომ მოვედი, მაგრამ რა ჩემი ბრალია ტელეფონს საათი აერია.  ნელნელა ბავშვებმა დაიწყეს მოსვლას, მე ნოას ველოდებოდი მაგრამ ის ჯერ არიყო მოსული. დღეს ქართულში ჩვენ მოთხრობებს შეამოწმებს მასწავლებელი ძალიან მაინტერესებს რაც იტყვის ჩემ მოთხრობაზე. მაგრამ დარწმუნებული ვარ ნოას მოთხრობა ძალიან მოეწონება, რადგან არაჩვეულებრივად წერს. კლასი აივსო ბავშვებით და ზარის დაირეკა, კარებიდან ეტლი შევამჩნიე ნოა დედამისმა მოიყვანა და ჩემთან გააჩერა, ნოამ მაშინვე ქართულის წიგნი და რვეული ამოალაგა ჩანთიდან. დედამისი დაემშვიდობა და წავიდა, მასწავლებელის მალე შემოვიდა კლასში და ბავშვები თავის ადგილებს მიუსხდნენ.
- ბოდიში გუშინ ჩემი ძმის გამო. - ჩამჩურჩულა ნოამ.
- შენ რატო იხდი ბოდიშს, ის უნდა იხდიდეს შენ არაფერ შუაშიხარ - ვუთხარი და შუბლი შევიჭმუხნე.
- მას იცნობდი?.
- არა, ერთდღეს კაფეში დამეჯახა და ყავა ზედ გადამესხა ხოდა მეც ვეჩხუბე, იმის მერე არ შემხვედრია - ვეჩურჩულე.
- გასაგებია, ჯობს მისგან შორს დაიჭირო, ყველა გოგოებს გასართობად იყენებს და ეცადე არ შეგიყვარდეს - რჩევა მომცა და გამიღიმა.
- მასეთი იდიოტები არ მეყვარება.
ქართულის მასწავლებელმა ჟურნალიდან თავი აწია და კლასს მოავლო თვალი, ჟურნალი დახურა და ბავშვების რვეულები ამოლაგა მაგიდებიდან. ჩვენ დასვენება მოგვცა ოღონდ ისეთი რომ არგვეხმაურა და ხელი არ შეგვეშლებინა მისთვის, ის კი რვეულების კითხვას განაგრძნობდა და ჟურნალში ნიშნებს იწერდა.
- ბავშვობაში სადმე დადიოდი? - მკითხა მოულოდნელად ნოამ.
- არა, შენ? - ვკითხე ჩურჩულით რომ მასწავლებელს არ გაეგონა.
- კი ცეკვაზე დავდიოდი.
- კარგია ცეკვა.
-  ძალიან კარგი იყო ბავშვობა მენატრება ის დრო - თქვა მხიარულად და თვალები დახუჭა.
- კი რათქმაუნდა მეც მენატრება ბავშვობა, ბავშვობა ძალიან კარგია მაშინ სულ ლაღი და ბედნიერი ხარ არაფერი გადარდებს.
- მართალიხარ, ბევრი ტკბილი მოგონებები დამრჩა წარსულში. - მითხრა და სევდიანად გამომხედა, მას უმძიმიდა ამის გახსენება ალბათ რაღაც შემთხვა და ეტლში ჩავარდა.
მისთვის მძიმე იყო ეს ყველაფერი, ამაზე კითხვასაც ვერ ვბედავდი რადგან ვიცოდი ხასიათი გაუფუჭდებოდა და არმინდა მეც მისი გუნება ჩავშხამო.
- მეც კარგი წარსული მქონდა. - ვუთხარი და გავუღიმე.
- მეგობრები გყავს? - მკითხა მოულოდნელად.
- არა არასდროს მყოლია.
- და რატომ?.
- უბრალოდ არვარ კომუნიკაბელური ბავშვი, საერთო საუბარს ვერ ვიჭერ ჩემ თანატოლებთან, რადგან ვერ ადვილად ვერ ვენდობი ადამიანებს.
- ესეიგი განსხვავებული აზრის მქონე ადამიანიხარ და სხვებთან ამიტომ გიჭირს.
- ასეა, ნდობას მიჭირს.
- რას ფიქრობ, ნამდვილი მეგობრობა არსებობს.
- კი არსებობს, მაგრამ ზოგი მეგობარი შეიძლება ყალბი აღმოჩნდეს, შეიძლება მოგატყუოს, შენი საიდუმლო არ შეინახოს, გიღალატოს, ანდა გასაჭირში ზურგი მიგაქციოს.
- კი შეიძლება მართალს ამბობ.
- ამიტომ ნამდვილი და ყალბი მეგობარის გარჩევა უნდა ვიცოდეთ, მე კი ცოტა მიჭირს ამის გარჩევა, აი ახლა კლასელებზე ვერ ვიტყვი ნამდვილი მეგობრები არიან თქო, შენზურგს უკან ყოველთვის ჭორაობენ და მეც ამიტომ ვერიდები მათ და მარტო ვარ.
- სიმართლე გითხრა, მთელი ცხოვრება მეც მარტო ვიყავი ჩემთავში ჩაკეტილი - მითხრა და ჩაიცინა.
- ანუ არგყავს მეგობრები?.
- არა და არც მყოლია, ზუსტად შენნაირი აზრის ვარ, ჩვენი აზრები საერთოა როგორც ჩანს და გამეხარდა ჩემნაირი აზრის მქონე ადამიანს რომ შევხვდი.
- მეც გამეხარდა შენ რომ შეგვხდი, სიმართლე გითხრა ასე არავისთან მილაპარაკია ჩემ თავზე.
- მეც - თქვა და ჩაიცინა, მეც გამეცინა.
- მომწონს შენში ეგ თვისებები, ყველასგან განსხავებულიხარ და ეგ საინტერესო ადამიანად გქმნის.
- მადლობა და სიმართლე გითხრა შენც განსხვავებული ადამიანიხარ და ეს მომწონს შენში - ორივე ვიღიმოდით, მიუხედავად ამისა ასე არავისთან მილაპარაკია გახსნილა, ნოა სულ სხვა იყო მასთან ჩვეულებრივად და გახსნილად შემიძლია საუბარი.
- გამგები და მეგობრული ადამიანი ჩანხარ კეთილი გული გაქვს - მითხრა და გამიღიმა.
- მადლობა შენც, ჩვენ ახლა მეგობრები ვართ ხომ? - ვკითხე უხერხულად.
- კი რათქმაუნდა ჩვენ დავმეგობრდით, ჩვენი აზრები და მსჯელობები ერთმანეთს დაემთხვა და ჩვენ ახლა კარგი მეგობრები ვართ. - მითხრა და ისევ გამიღიმა.
- მაგარია, პირველად მყავს მეგობარი.
- მეგობარს უნდა გაუფრთხილდე ხო იცი? - მითხრა და ჩაიცინა.
- ვიცი ვიცი - მეც გავიცინე.
მასწავლებელმა მოათავა რვეულების კითხვა და კლასს შეხედა, ქულების ამოკითხვა დაიწყო და ჩემი ჯერის მოვიდა.
- ნიაკო ნაკაშიძე ათიანი, ძალიან მომეწონა შენი მოთხრობა საინტერესო და სევდიანი იყო. - მერე სხვა მოსწავლებსაც შეაფასა და ჯერი ნოაზე დადგა.
- ნოა ბიბილაური ათიანი, შენი მოთხრობა ალბათ წიგნის მოყვარულზე მოგვითხრობდა, მე ძალიან მომეწონა და კარგად გაფასებ ნიჭიერი ბიჭი ხარ. - ნოამ გახარებული შემომხედა და მე გავუღიმე ორივეს გაგვეხარდა მაღალი ნიშნები.