MYSTERY [OT12]

| 03 | U | MÈN HÚ LU

M È N H Ú L U

[闷葫芦]

E N I G M A

"ငါသိတယ်၊ ငါလာနေပြီ"

ဖုန်းထဲက သူငယ်ချင်းကို လှမ်းအော်ရင်း Yifan အဆောင်လှေကားထစ်တွေအတိုင်း ပြေးဆင်းလာခဲ့သည်။ အရေးထဲမှ တော်ရိလျော်ရိချည်

လာမိသည့် ရှူးဖိနပ်ကြိုးက သူ့ကို သစ္စာဖောက်ဖို့ ကြံရွယ်နေသည်မို့ ခြေလှမ်းကို ထင်သလောက်

မြန်မြန် မလှမ်းနိုင်။ လွယ်အိတ်လွယ်ထားသည့်အပြင် စာအုပ်တွေဖိုင်တွေက တစ်ဖက်၊ ဖုန်းကတစ်ဖက်မို့ ဖိနပ်ကြိုးပြန်ချည်ဖို့လဲ မဖြစ်နိုင်။ ကျွတ်... ရှိုးပဲ့ချက်ကွာ...

"အမြန်လာ။ Club president ဖြစ်ပြီး နောက်ကျနေရတယ်လို့.."

"လျှာရှည်မနေနဲ့ Zi Tao! ငါလာနေပြီလို့ ပြောနေတယ်။ Vice president ကိုသာ စီစဉ်ခိုင်းထား... ဪ... ဟုတ်သားပဲ... Vice president Huang Zi Tao က ငါမရှိရင် ဘာမှမှမပြောရဲပဲကိုး"

"တော်ပြီ။ ဒါပဲ"

ကလေးဆန်သည့် Zi Tao က တစ်ခေါက်က နှစ်ခေါက်မစရသေးခင် ဖုန်းချသွားသည်။ Kris ဖုန်းကို ဘောင်းဘီအိတ်ထဲ ထိုးထည့်ရင်း ခြေထောက်ကို ငုံ့ကြည့်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ ညာဘက်ခြေထောက်ကို လှေကားလက်ရန်းအသာတင်ကာ ညာလက်တစ်ဖက်နှင့် ကြိုးချည်ဖို့ လုပ်တုန်းမှာပဲ ကိုယ့်ဟန်ချက်ကိုယ်မထိန်းနိုင်ဖြစ်ကာ ကြမ်းပြင်ပေါ် ဘေးစောင်းကြီး ပြုတ်ကျသွားသည်။ ဒီလိုပုံမျိုးနဲ့ ဒီနေ့အဖို့တော့ Drama club ကို ရောက်ဖို့် ဝေးပါသေးသည်။

ကိုယ်နှင့်ဖိမိသွားသည့်မို့ အောင့်နာသွားသည့် ဘယ်လက်မောင်းကို Yifan ပွတ်မိလိုက်သည်။ ကိုင်ထားတဲ့ ပစ္စည်းတွေအကုန်လုံးက ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ဖရိုဖရဲ... ထဖို့လုပ်ပြီးမှ ကြမ်းပြင်ပေါ် ဆက်လှဲရင်း သက်ပြင်းချမိလိုက်သည်။ ဒီနေ့အဖို့ တွတ်ပီ ကံမကောင်းပါ။

သူ့အနားသို့် ရုတ်တရတ် ရောက်လာသူက စာအုပ်တွေကို ကြမ်းပြင်ပေါ်မှ ကောက်ယူပေးနေသည်မို့ Yifan ထထိုင်လိုက်မိသည်။ သူ့ပစ္စည်းတွေကို သေချာကောက်ပေးနေသူက ဒီနေ့ရောက်သည့် ကျောင်းသားသစ်တွေထဲက တစ်ယောက်ပဲ။