MYSTERY [OT12]

| 04 | U | XUÁN XŪ

X U Á N X Ū

[玄虚]

M Y S T E R Y

"ငါတော့ သူတို့ကို ဘယ်လိုမှသဘောမကျဘူး..."

Zitao က စာအုပ်ကို ဘေးကစားပွဲပေါ်ပစ်တင်လျက် ကလေးဆန်ဆန် မျက်နှာလေးရှုံ့မဲ့ရင်း ပြောသည်။

"ဘယ်သူမှ သူတို့ကို သဘောမကျဘူး Tao"

Yifan က "မင်းပြောမှလား" ဆိုသည့် အသံနေအသံထားနဲ့ အပြစ်သလိုပြောရင်း သူလည်းပဲ ဖတ်နေသည့် စာမျက်နှာပေါ် လက်ညိုးတင်ကာ စာအုပ်ကို ပိတ်လိုက်၏။

အခန်းထဲက တခြားသူတွေကလည်း စာကျက်နေရတာ ပျင်းနေတာမို့ စာအုပ်ကိုယ်စီ ပိတ်လိုက်ကြသည်။ စကားလမ်းကြောင်း ပြောင်းလို့ရပြီကိုး...

"ဘယ်သူက ကြိုက်မှာလဲ။ မျက်နှာတည်ကြီးတွေနဲ့ဟာကို။ ကြောက်စရာ..."

Jong In က ပခုံးတွန့်ပြရင်းဆိုသည်။ သူက ညာဘက်က Zitao ၏ ကုတင်ကို တစ်ယောက်တည်း မောင်ပိုင်စီးထားတာ ဖြစ်သည်။

"မင်းတို့သတိထားမိကြလား... သူတို့ စိုက်ကြည့်လိုက်ရင် ရင်ထဲအေးခနဲ ဖြစ်သွားတာလေ... ဟူး... မလွယ်ဘူး"

ထိုစကားထွက်လာတာက Chanyeol ပေါင်ပေါ်ကခေါင်းအုံးပေါ် လှဲနေသည့် Jongdae ဆီမှ ဖြစ်သည်။ Chanyeol က ဟက်ခနဲရယ်သည်။

"မင်းကမှ တော်သေးတယ်။ ငါ့အခန်းထဲက Luhan ဆို ဘာကြီးမှန်းမသိဘူး... ရယ်သံကလည်း ကြောက်စရာရယ်"

ပြောပြီးပြီးချင်း ပေါင်ပေါ်က Jongdae ကို တွန်းချတော့ Jongdae က မျက်နှာမဲ့ကာ လက်သီးဆုပ်ပြ၏။

"ဟုတ်တယ်... ကျွန်တော်သိတယ်"

Jong In က Chanyeol စကားကို ထောက်ခံသည်။

"ရောက်ရောက်ချင်း သူ့ကိုမြင်လိုက်တော့ လန့်သွားတာပဲ။ မီးအကုန်မဖွင့်ထားလို့ မှောင်နေပါတယ်ဆိုမှ အခန်းကလည်း အေးစက်နေတာ aigoo...."

"ညမမှောင်သေးလို့ မီးမဖွင့်ထားတာပါကွာ။ ပြီးတော့ အခန်းအေးတာက ငါအအေးလျှော့ထားလို့ပါ..."

ဒရာမာကွင်းလုပ်နေသည့် Jong In ကို Chanyeol ရုပ်တည်နဲ့လှမ်းပြောတော့ ကောင်လေးက မျက်စောင်းထိုးသည်။