Betty'nin bölümde söylediği şarkı Madeline Louie - Pretty Girls, spotifyda var Betty söylerken açabilirsiniz isterseniz bb.
Bay Malik beni, bizi dersinden atalı üç hafta olmuştu.
Bizi dersten attığından beri, onu okulun bahçesinde, merdivenlerde, kütüphanede, kısacası okulun herhangi bir yerinde gördüğümde yüzüne bakmıyordum. Hayatımda ilk kez bir dersten atılmıştım ve bu gerçekten onurumu kırmıştı.
Ama ona olan öfkem geçmemişti. Gerçekten, yüzünü görmek istemiyordum.
Şu an burada, bu sandalyede, bu sahnede, kalabalığın gözü önünde olmak da istemiyordum. Uzun bir süre herkesten, her şeyden saklanmak istiyordum ama bu hayatta istediğim şeyleri hiçbir zaman gerçekleştirememek gibi süregelen bir geleneğim vardı ve çocukluğumdan beri de devam ediyordu.
Ancak bu işe de paraya da her zamankinden çok daha fazla ihtiyacım vardı. Bu akşam, yüzünü görmek istemediğim başka birilerine daha katlanmak zorundaydım.
Önümdeki mikrofonu kavrarken gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldım ve sonra yavaşça mikrofona yaklaşıp "İyi akşamlar herkese." dedim. Ancak benim için iyi bir akşam olmuyordu. Sadece bu akşam değil, birkaç akşamdır.
"Bu akşam sahnede çok uzun kalamayacağım, şimdiden özür diliyorum." dediğimde Eugene gitarın birkaç teline çoktan dokunmuştu. Mikrofondan uzaklaşınca boğazımı temizledim, yutkundum ve sonra omzumun üstünden piyanonun önünde oturan Jill'e baktım. Benim aksime herkes hazırdı. Bu akşam, içimdeki tarifsiz huzursuzluk şarkı söyleme isteğimi bile alıp götürmüştü içimden.
Derin bir nefes aldım şarkıya başlamadan önce. Sonra ise bir ayağımı yüksek sandalyenin altındaki demire koyup ayaklıktaki mikrofonu biraz daha kendime çekip şarkıya başladım.
Pretty girls don't sit at home
Sonra ise Jill piyanonun tuşlarına basmaya Eugene ise gitarı çalmaya başladı. Işıklar şimdi tamamen kapalıydı, sadece sahne arkadaki loş ışıklarla aydınlanıyordu.
Usually I'd be someone's baby
Ride or die, lessons drove me crazy
Knowledge had me flippin
Through my past wondering whyŞarkının son kelimesi ağzımdan çıkarken farkında olmadan, rastgele etrafa bakındığımda ise sahnenin sadece birkaç adım önünde tanıdık bir yüz gördüm; Zayn Malik.
But pretty girls don't sit at home just trippin'
Söylerken hala ona baktığımı fark ettiğimde ise bakışlarımı ondan başka bir yere çevirdim. Duvarın yanındaki koltuklara baktım rastgele.
Upper handed with the cards you're missin'
I know you're looking for an individual
Well, maybe I amWell, maybe I am
Well, maybe I am
Well, maybe I am
Baby, I amGöz ucuyla ona bir kez daha bakıp ne yaptığını kontrol ettiğimde onunla yine göz göze geldim. Okuldaki konserde beni izlediği gibiydi; pür dikkatti, ciddiydi ve yine gözlerimin içine bakıyordu. Ancak ben bu göz temasını kestim, rahatsız oluyordum.
Lately I'm over done with sweet talk
I don't need the inside of the sidewalk
Questions had me running back to him every time
But pretty girls don't sit at home just trippin'Duygusal bir şarkı seçmek kesinlikle büyük bir hataydı. İki haftadır pek de iyi bir ruh halinde değildim. Kötü ve talihsiz olaylar silsilesi iki haftadır peşimi bırakmıyordu. Şimdi ise neredeyse kendi seçtiğim şarkı yüzünden ağlayacaktım, boğazım ve gözlerim yanıyordu. Ama yine de söylemeye devam ettim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Betty
Fanfiction"Her şeyi bir kenara bırak, sen benim öğretmenimsin Zayn." "Bu sana aşık olmama engel değil."