Betty

32

Yaşadığımız o geceden sonra kendi evime dönmenin beni üzeceğini tahmin etmezdim ama üzmüştü. Kahvaltıdan sonra kendi evime dönmüştüm, daha doğrusu Zayn bırakmıştı ve boşluğa düşmüştüm eve dönünce. Onunla vakit geçirmenin verdiği keyif tek başıma eve dönünce bana ağır bir hüzün olarak dönmüştü. Bir günde ona bu kadar alışmış olmak da beni telaşlandırmıştı.

Ona kapılmak istemiyordum. Eğer kontrolsüz bir şekilde olursa bu kendimi geri dönüşü olmayan bir yolun içinde bulurdum ve bu da beni ürkütüyordu.

Ama dünden sonra onu daha fazla istiyordum yanımda ve hayatımda. Hiçbir şey yapmasa bile sesini duysam yeterdi.

Evde yapacak hiçbir şey bulamamıştım Rue gelene kadar. Geldiğimde Rue evde değildi. Salondaki koltukta oturmuştum bir süre, bir süre de uzanıp tavanı izlemiş ve dün geceye dair hafızamda canlanan şeyleri sinema izler gibi izlemiştim boş tavanda. Rue geldiğinde gözlerim kapalı bir şekilde uzanıyor ve muhtemelen de sırıtıyordum. Çünkü yüzüme doğru eğilen Rue "Dün gecen çok mu güzel geçti yoksa?" diye sormuştu bana. Ben de onun sesine gözlerimi açınca görmüştüm yüzüme doğru eğilen yüzünü.

Sonra da uzandığım koltukla toparlandım ve yüzümde aptal bir gülümseme yayılmaması için kendimi yüzümü aynı ifadede tutmaya zorladım. Toparlanırken elbisemin yukarı doğru sıyrılan eteği bile bana düm geceyi hatırlatacaksa zaten içinden çıkması zor bir duruma girmiştim belli ki ama yine de kendimi frenlemek en çok istediğim şeydi şu an. Hala dün giydiğim o kırmızı elbiseyle oturuyordum ve elbise tenime değdikçe onun elbise üzerimdeyken üzerimde gezinen ellerini hissediyordum sanki hala. Dün yaşadığım gece...her açıdan...hayatımda yaşayacağımı asla düşünmediğim inanılmaz bir geceydi.

Rue'nun kendini koltuğa atmasıyla elbisemin eteği bacaklarımda hareket etmişti. "Dün gece Dani'nin evinde kaldıysan bana hiçbir şey anlatma." Yüzümü aniden ona dönmemin nedeni Dani'yi şimdi hatırlamamdı. Ona haber vermemiştim hiçbir şeyi. Onu apar topar bırakıp gitmiştim, muhtemelen merak etmişti. Mesajlarına da bakmamıştım. "Benim Dani'yi aramam lazım." deyip koltuktan kalkmaya yeltendiğimde de bileğimden tutup beni tekrar koltuğa oturttu. "Barıştınız mı?"

"Evet." dedim bileğimi çekerken, sonra da "Hayır." diye düzelttim.

"Hangisi Betty, ne diyorsun anlamıyorum."

"Aramızda bir sorun yok. Arkadaşız."

İç çekti ve gözlerini kısarak yüzümü taradı bakışlarıyla. "Dün nerede kaldın?"

"Biliyorsun zaten." dediğimde de bana çok net bir şekilde "Hayır, bilmiyorum." dedi. Biliyordu kesinlikle, yani tahmin ediyordu ve tahmininin doğru olduğuna emindi. Ama yine de benden duymak için yapıyordu.

"Zayn'de kaldım."

Dudaklarının sol tarafı yukarı doğru kıvrılırken bunu duymaktan memnun olduğunu belli etmişti. "O kadar mı?"

"Rue." derken isminin son hecesini uzatmış ve aynı zamanda gülümserken gözlerimi devirmiştim. Omzumu dürttü omzuyla. "Hadi Betty, anlat. Yattığınızı biliyorum zaten."

Yüzümü ona döndüm tekrar. "Nerden biliyorsun?"

"Aranızdaki o cinsel gerilim gözle görülür dereceydi artık Betty. Dün adamın evine gittin, adam sence seninle sadece sohbet mi ederdi dün gece?"

Söylediği şey nedense hoşuma gitmemişti. Zayn'in tek amacının bu olduğunu düşünmüştüm ister istemez. Ama öyle bir amacı olsa sabahki tavrı çok farklı olurdu diye de düşünmüştüm. "Ne oldu? Yüzün düştü." Dizlerime düşürdüğüm bakışlarımı tekrar ona çevirdiğimde "Yatmadınız mı?" diye sordu bu kez de. O an bu konu hakkında konuşmak istemediğimi fark ettim ve "Ben duşa gireceğim." deyip hızla kalktım koltuktan beni tutmasına fırsat vermeden.