aşk yeniden / texting (tamamlandı.)

otuz dokuz '

İki gün.

Koskoca 48 saatin ardından, okula gitmek amacıyla, bir Pazartesi sabahına uyanmıştım. İki gündür Kuzey yüzlerce mesaj atmıştı fakat hiçbirine dönüş yapmamıştım. Çıtayı daha da yükseğe çıkarmış, kapıma kadar gelmişti ama evde yokmuş gibi yapmış, onu başımdan sağmıştım.

Doğum günü partisi gecesi ise, birbirimizle haddinden fazla yakınlaşmıştık. Onu istemiştim. Bu, onu ilk isteyişim değildi. Onu elde etmiştim fakat onun istediği, onun arzu ettiği bedenle elde etmiştim. Eski Selinle değil.

İçimde binlerce siyah kanatlı kelebek uçuşmuştu.

Sabahında ise, sanki ev benim evim değilmiş gibi onu yatakta tek başına bırakıp kapıyı çarpıp çıkmıştım. Gitme ihtimali kesinleşsin diye de bir gece otelde kalmıştım.

Uzun lafın kısası, onu yarı yolda bırakmış ve ondan intikam almıştım. Bu yaptığım, bana yaptıklarının yanında bir hiç kalırdı.

Okul bahçesinde adımlardan birkaç kişinin bakışları üzerimdeydi. Parti gecesinin sabahından attığım gönderiyle birlikte, herkes tam da tahmin ettiğim gibi Kuzeyle olan bu yakınlaşmamızdan haberdardı.

İstediğim de buydu zaten, sallamadım.

Karşımda, bana doğru ilerleyen Kuzey'i görmemle birlikte, adımlarım son buldu. Bana doğru koşar adımlarla gelip, "Selin!" dedi, beni şaşırtacak bir şey yapıp. Bana sarıldı. Tüm okulun ortasında, bana sarıldı. "Çok özledim seni! Nerelerdesin sen?" dedi, çenesini omzuma koyarken boğuk bir sesle. "Ne kadar merak ettim seni farkında mısın? Nereye kayboldun? Aklım çıktı, aklım!"

Sakince, onu göğsünden iteleyip geriye çekildim. "Herkes bize bakıyor, Kuzey." dedim, ikaz edici bir tavırla. "Dikkatli ol."

"Baksınlar, umrumda değil." dedi, gözlerini gözlerime dikerek. "Nerelerdesin sen? Evine kadar geldim ya, evine kadar geldim! Canım çıktı, canım! İnsan haber verirdi!"

"Nerede olduğum, ne yaptığım seni ilgilendirmez." dedim, net bir tavırla. "Şimdi çekil önümden, okula geçeceğim."

Şaşkınlıkla kaşları havalanırken tam yanından geçecektim ki, kolumdan tuttu. "Anlamadım?" dedi, sorarcasına.

"Hadi ama Kuzey, bu kadar kıt olmak zorunda değilsin." diyerek bıkkınlıkla nefesimi dışarı verdim.

"Selin ne diyorsun?" Öfkelenmişti. "Bana bir açıklama yapmayacak mısın cidden? Beni, kendi evinde, kendi yatağında bırakıp gittin, iki gündür ortada yoksun ve okul sabahı kalkıp okula geliyor, bana dik dik konuşuyorsun. Bir açıklama bekliyorum."

"Sen kimsin de ben sana açıklama yapayım?" diye sordum, alaylı bir gülüşle. "Neyimsin de sen benim, ben sana açıklama yapayım?"

"Beni seviyorsun!" dedi, hayretler içerisinde yüzüme bakarak. "Bana aşıksın Selin, aklını mı kaybettin sen? Kafana saksı falan mı düştü, ne bu tavırlar?"

"Aşığım?" dedim, sorarcasına.

"Evet aşıksın!" dedi, kollarını iki yana açarak. "Benimle birlikte olduğun gecenin sabahında, beni sebepsiz yere bırakıp gidemezsin sen Selin! Kendine gel! Senin aşkın da, kadınlığın da bu değil!"

"Bana kadınlığı öğretme, aşkım senin avuçlarında değil!" dedim, öfkeyle sesimi yükselterek. "Sevmedim seni, seviyormuş gibi davrandım. Beğenmedim seni, rol yaptım sadece. Senin aksine, ben seni özlemedim, keşke seni görmeseydim sabah sabah da, tüm keyfim kaçmasaydı."

Dumura uğramışcasına yüzüme bakarken, kaşları çatılmıştı.

"Çift kişilik yatağımı doldurmaya yardım eden birisin sadece benim için, ötesi değil." dedim, daha da ağır konuşarak. "Seni kullandım Kuzey. Ve bunu yaparken öyle güzel oynadım ki sana, gerçekten seni sevdiğimi sandın. Ne yazık.."

Geriye doğru sendelendiğinde, sözlerimi çevremizdeki öğrenciler de duymuş, ağızları beş karış açılmıştı.

"Aslında sen birini kullanmanın, onu seviyormuş gibi yapıp aslında sevmemenin ne demek olduğunu iyi bilirsin fakat bu sefer kullanılan taraf sen olduğundan mıdır bilinmez anlamadın ama neyse," dedim, omzuna dokunarak. "Bu zamana kadar kırdığın kızların intikamı say bu sözlerimi, bir daha da ayağımın altında dolanma."

Onu öylece arkamda bırakıp yürümeye başladım. Attığım her bir adımda, yüreğim kanarken göz pınarlarından süzülen yaşlara engel olamadım.

×

×

Ay çok kötü oldum ben niyeyse..