Those eyes.
The way he looks at me while kissing me passionately, alam ko na malapit na ako mahulog sa kanya. Parang bang he's hypnotizing me. Parang kumunoy na unti-unti kang nalulunod.
Nung una, natatakot ako na baka mahuli kame ng mommy niya. Gosh! Nakakahiya yun o. Pero gosh! Nawawala yung katinuan ko.
Sinubukan ko naman na pigilan pero wala talaga e. Until he motioned me to open my mouth and he kissed me more.
Oh gosh! I know that time na nahulog na ako sa mundo niya.
Lumaban na ako ng halikan sa kanya. Di ako magpapatalo no?! Competitive kaya ako. I hugged him very tight. Suddenly, binuhat niya ako while kissing. Actually, mukha kameng tanga sa position namen pero who cares?! I'm enjoying his moment.
I've never thought na mabuhuhat niya ako. Feeling ko kasi ang taba ko e. Pero nalimot ko na athlete para lang tong boyfriend ko.
Nagtagal kame nang konti sa position na yun hanggang sa gumalaw siya at hiniga niya ako sa kama niya.
Suddenly, huminto siya and he looked at me. Nakakahiya kasi hinabol ko pa yung labi like a hungry wolf.
"You like it?" he whispered. His eyes. Grabe! Automatic na lang ako na tumango sa kanya. Well, gusto ko naman din.
"Sabi ko naman sayo" he licked my lower lip sabay tingin sa akin. "Gagalingan ko di ba?"
I rolled my eyes and cupped his face and kissed him. I can't believe na nagawa ko yun. I'm like a vampire na naghihingi ng dugo ng tao. Uhaw lang ako peg. Suddenly, automatic na gumalaw ang kamay ko papunta sa likod niya and I'm caressing him.
Then, huminto siya ule. Gosh! Ano na naman!
He smirked at me. And he was about to take off his shirt when someone knocked on his door.
I heard him tss-ed. Kahit naman ako e. Makakakita na sana ako ng show sa harapan ko e. Kita ko na nga yung happy trail niya. Gosh!
Tumayo at binuksan niya ang pinto. "Mom"
Ako naman is umayos ng upo sa kama niya. Nakakahiya naman kung makita ako ng nanay niya nakahiga sa kama ng anak niya sa awkward na position.
Hinayaan ko lang sila mag-usap at ako naman iniisip ko yung ginawa namen ni Paul. Gosh! Ang landi ko! Di ko alam kung matatawa ako or what. I'm like a different person nung time na yun. Gosh talaga!
I saw Paul na tumango and sinarado ang pinto. Umupo siya sa tabi ko and he sighed.
"Humingi si mommy ng extra hand sa pag-aayos ng gamit sa table" he said.
"Ah okay" I said. "Sige punta ka na dun. Okay lang ako dito"
He chuckled. "She actually wants you to help her"
Nanlaki ang mata ko at nagulat. My Golly! "What?!"
He laughed. "Grabe ka naman! Takot na takot lang?!"
"Di ba pwedeng ikaw na lang?"
"Why?" he arched his eyebrows. "Don't worry. Mabait naman mom ko"
"Yeah. I know" I sighed. "I'm just nervous"
Hinawakan niya balikat ko and he smiled. Dahil dun, nawala yung kaba ko kahit papaano. "Don't worry. She's nice naman and mahal ka nun"
I smiled at him and tumayo. Di pa naman ako nakakalabas ng pintuan when he pinned me sa likod and kissed me.
"Tuloy naten mamaya?" he wiggled his eyes.
"Sira!" sabay sampal sa kanya nang mahina. We both sa laughed.
Actually, gusto ko talagang i-continue. Gosh! Grabe na yung kaharutan ko.
Habang bumaba ako papuntang hapag-kainan nila, I tried to feed myself na di siya tulad nung ibang nanay na ayaw para sa kanilang anak. Mabait naman ako e. Disente naman suot ko. Di naman ako criminal. Di naman siguro ako aayawan nung nanay niya, di ba?!
"Nandyan ka na pala" sabi ng nanay ni Paul. "Halika at tulungan mo ko"
I smiled kahit kinakabahan ako sa kanya. Lumapit ako para tulungan siya.
"Buti na lang at nagkakilala na tayo" she began. "Ang saya kasing tingna ni Mikhal habang kinukwento ka niya sa akin e. Pinag-uusapan ka namen madalas kaya ganito na lang ka-excite ko na makita ka"
Napa-cringe ako sa Mikhail. Medyo asiwa kasi si Paul kapag tinatawag ko siya nun. One time, tinawag ko siya nun and then, hinalikan niya ako para tumigil ako sa kakatawag sa kanya nun. Tawagin ko siya ule nun mamaya. Gosh! Landi ko!
"Gusto ko lang sabihin sa'yo na.." she began. Gosh Eto na yun! Eto na yung moment na kinakabahan ko. Then, she smiled. "Na I'm so happy na nandyan ka sa buhay niya"
Then, she hugged me and dun nawala nang tuluyan yung kaba. "Thank you for coming to his life" she whispered. "Di mo lang alam kung gaano siya kasaya nung makilala ka niya. At bilang isang ina, masaya ako para sa kanya"
Di na ako nagsalita at niyakap ko din siya. Feeling ko kasi moment niya to.
After nun, nagpatuloy kame sa pag-aayos ng hapag at nagkwentuhan kame. Ang daldal ng mommy niya at ang bungisngis. Kahit nga yung joke ko na hindi benta kay Apollo, tinatawanan niya. Ang saya lang ng moment na yun. Ang saya kasi ang gaan ng loob sa akin ng mommy niya.
After nun, tinawag ko na si Paul para kumain. Nakapagpalit na pala siya ng damit. He is wearing a black sando and gray pants. Busy ang kumag paglalaro sa computer niya.
"Kain na daw" sabi ko sa kanya.
"Wait tapusin ko lang to" he said pero focused pa rin siya sa paglalaro niya. "Kamusta naman kayo ni mommy?"
"Okay naman" sabay higa sa kama niya at pumikit. Parang gusto ko tuloy matulog. "Nagkwentuhan lang kame"
Di siya sumagot pero suddenly, gumalaw ang kama at nakita ako siyang nasa ibabaw ako nakangiti na parang aso. Manyak na naman!
"Kakain na daw!" I said.
"Ikaw na lang kainin ko!" he wiggled his brows. Grabe ka kuya!
"Baliw!" tanggi ko pero may malanding part ko naman tells the otherwise.
He laughed and tumayo. Then, he extended his hands para itayo ako. "Lets go! Ayaw ni mommy na pinaghihintay yung food"
I smiled and tumayo na kame para kumain.
