I'm her boyfriend.
Parang nag-e-echo sa tenga ko yung mga katagang yun and this makes feel like I am in a state of shock. Nakaka-shock naman talaga! Yung ex mo na ginago ka is sasabihin na boyfriend ka niya sa harap ng tao.
Di ko rin ma-process sa utak ko dahil gulung-gulo din ako. Kagagawan ba to ng alak? Nakaisa pa lang ata ako ngayon e. I think normal pa rin ang pag-iisip ko.
Pero parang ang blurred ang lahat. Parang akong nasa ilalim ng tubig tapos nakikinig sa ingay sa paligid. I can hear them pero blurred.
"O shit!" pagmumura nung Martin. "I'm really sorry! I thought na –"
"Single siya?" Agi said. He smirked and mas lalo niyang hinigpitan ang akbay sa akin. This makes even weirder. "Sorry bro, pero nagkakamali ka"
"I'm sorry talaga, pre! Di na mauulit." Martin said and umalis na.
Tinignan ko lang si Martin na umaalis palayo sa pwesto namen. I'm sure na may sinasabi si Agi pero di ko ma-absorb. Ang blurred!
"Hey!" sigaw ni Agi habang inaalog niya ako.
Dun lang bumalik ang lahat sa normal. Parang akong kaluluwa na nakabalik sa katawang lupa ko.
"What?" yun lang ang nasabi ko.
"I. said –" he began. "Are you okay?!"
"Yeah" I said na parang nanggaling pa yun sa ilalim ng lungs ko. After nun, wala na akong sinabi at umalis na lang. Parang gusto ko pang uminom ng alak.
Di pa man ako nakakalayo, may biglang humawak sa braso ko and in my defense, agad kong hinablot with my full force. Di ko alam kung bakit ako hiningal sa ginawa ko. Ang bigat din kasi ng pakiramdam ko.
Paglingon ko, si Agi. Di ko alam at bumalik yung mga emotions ko na binaon ko na in the past. Especially yung anger. Yung galit ko sa kanya. Yung galit ko sa mga bagay na ginawa niya sa akin noon. Dapat okay na ako at balewala na sa akin yun. Pero bakit nagti-trigger na naman lahat?!
"Are you sure you're –" he said.
"I said I'm okay! Bakit ang kulit mo!?!" I shouted him. Kita ko sa mukha niya ang pagka-shock.
Ramdam ko din yung mga mata ng mga nasa paligid namen. Take note na malapit kame sa CR at may mga nakapila pa sa labas. I hope na di ako makita ni Danise and Angela sa lagay kong to.
Di ko na siya hinintay na magsalita ule at umalis na ako.
At di pa man ako nakakalayo, may nakabunggo naman ako. Oh gosh! Anong kamalasan ang meron ako ngayon?! Parang gusto ko na lang iiyak lahat.
Pagtingin ko, si Paul pala ang nabunggo ko. And then, na-shock na naman ako. Narinig niya kaya ako?
"Hey!" sabi niya. He looks worried sa akin.
I don't what to say to him. Di pa kasi napa-process ng utak ang lahat ng nangyari. I just hugged him very tightly.
"Ang clingy mo naman" he whispered. "But I like it! Namiss kita".
Di ako nag-respond sa kanya at niyakap ko lang siya.
Habang magkayakap kame, I feel na may dumaan. Si Agi. Lumingon siya sa akin tsaka umalis. His face. Walang emotion kaya di ko alam kung ano ang tumatakbo sa isip niya.
Hinintay ko si Paul sa labas habang pumunta naman siya sa men's room. While waiting, I tried to compose myself and act like na walang nangyari, Na everything is normal.
Ewan ko. Di ko alam kung nangyari sa akin ilang minutes ago.
Pagkalabas niya, I smiled at him. "Anong oras kayo dumating?". Just to change the topic.
"Ngayon-ngayon lang" he said. Pero knowing him, magtatanong pa rin siya sa nangyari sa akin kanina. "What happened? You're not in yourself right now"
"Ahm.." trying to find an alibi. "I'm just dizzy siguro"
"Bakit?" he said. "Nakarami ka na ng ininom?"
"I don't know. I lost count"
"Okay" he said. "It's alright kung gusto mo pang uminom. Nandito naman na ako"
I nodded and smiled at him. After nun, bumalik na kame sa pwesto namen.
Umupo na ako at umalis naman si Paul kasama si Luke para bumili ng pagkain. Kanina pa daw siya nagugutom. Nag-protein bar lang daw siya kanina bago umalis.
Naging masama tuloy ang tingin ko sa isang bote ng beer kaya kinuha ko yun at agad na nilagok ko yun.
"Are you okay?" BJ asked. Buti nagtanong siya akin dahil baka naubos ko yung bote sa isang lagok.
"Y-yeah" I smiled at him. Dun ko lang naramdaman yung pagkahilo sa ginawa ko. "Why would I?"
BJ shrugged. "I don't know. You tell me". Naghalumbaba siya sa mesa and he is waiting sa response ko.
I smiled at him. "I'm okay. Medyo nostalgic lang yung feeling"
He smiled. "Ang sentimental mo naman siya masyado"
I smiled. "Yeah. I'm always sentimental"
While drinking, di ko mapigilan ang sarili ko na lumingon sa pwesto ni Agi.
And then, sakto naman na tumingin siya sa akin But he gave yung face na pinakita kanina. Walang emotion. At di mo alam kung ano ang tumatakbo sa isip niya.
Ngayon, nawiwirduhan na ako sa sarili mo.
I pushed him away pero why am I pulling him back?
