Still with you [Completed✓]

2.What's that nightmare?

به خاطر گرمای زیاد پلکهاش رو از هم فاصله داد

و پتو رو کنار زد.

ساعت رو دیوار اتاقش شیش صبح رو نشون میداد.دستش رو بین موهای بنفشش برد و سعی کرد دیشب رو یادش بیاره.

با مادر و پدرش بحث کرد،از خونه بیرون رفت و بعدش...

اروم زمزمه کرد:

_تصادف کردم

نفسی از روی آسودگی کشید و خدارو شکر کرد که چیزیش

نشده و بیمارستان نرفته.

از جاش بلند شد و پشت میز نشست.احمقانه بود اما دلش

برای...چوی یونجون تنگ شده بود.

از توی کشو کاغذ تا شده رو بیرون اورد و صافش کرد.

چراغ مطالعه رو روشن کرد تا دید بهتری داشته باشه.

_چوی یونجون،قبول دارم که واقعا زیبایی!

انگشت اشاره اش رو روی قسمتای مختلف کاغذ میکشید.

_تو مثل منی،درکم میکنی نه؟...کاش واقعی بودی،اونموقع شاید وضعیت بهتری داشتم،شاید میتونستم یه دوست واقعی داشته باشم که هردومون همدیگرو دوست داشته باشیم و

از گفتن مشکلتامون پیش هم خجالت نکشیم.میدونم

که تو هم مثل من تنهایی،پس...هر روز باهات حرف میزنم!

یک ساعت تموم با نقاشی روی کاغذ درد و دل کرد تا وقت دانشگاهش شد.

_منو ببخش یونجونا،باید برم،کلاس دارم.بعدا میام تا با هم وقت بگذرونیم هوم؟

بلند شدو هودی و شلوار جین جذبش رو پوشید،آل استارای آبی رنگش رو پاش کرد و سمت متروی ساسانگ راه افتاد.

امروز به طرز عجیبی هوا آفتابی و خنک بود و حس خوبی رو به سوبین انتقال میداد.

انگشتاش رو دور میله سرد و آهنی مترو حلقه کرد تا با

ایستادن مترو نیفته.

*ایستگاه ساسانگ*

با شنیدن صدای زنی که اسم هر ایستگاه رو اعلام میکرد به خودش اومد.در مترو باز شدو وارد ایستگاه خلوت شد

معمولا این منطقه خلوت بود و سوبین تا الان هیچوقت ندیده بود که ایستگاه ساسانگ شلوغ باشه و جمعیتی زیادی داخل ایستگاه باشن.

هندزفری رو توی گوشش گذاشت و اهنگ مورد عالقشو پلی کرد.چشمش به مغازه کوچیک روبه روی دانشگاه افتاد.تا دیروز این یه خرابه بود،چطور یک روزه به این مغازه تبدیل شده بود؟

تابلوی بالای مغازه رو خوند''آلات موسیقی ساسانگ''

از خیابون عبور کرد تا بره و به مغازه ای که به طور مشکوکی تو یه روز سرهم شده بود نگاهی بندازه.