Le Diable Peut Pleurer

Chapter 1: Kader

- Ange benim güzeller güzeli kızım buraya gel.

Genç kız ona seslenen annesine cevap verirmişçesine gülümseyip baktığı güllerin yanından ayrıldı. Arkasında bir çift üzgün göz bıraktığını bilmeden...

-Efendim anneciğim bir sorun mu var?

Gülümseyerek cevaplamıştı genç kız, güzelliği dillere destandı kızın, bir bakan bir daha bakıyordu resmen annesi kızıyla ne kadar gurur duysa azdı.

-Hayır benim Meleğim bir sorun yok sadece seni tanıştırmak istediğim birileri var. 

Annesi kızını arkadaşlarına tanıştırıyor onun ile övünüyordu.

Güllerin orada tüm olup bitenleri izliyordu genç kız gülümsüyordu ama içi yanıyordu.
Kafasını salladı görmezden gelinmeye alışkındı ne de olsa, odasına gitmeye karar verdi.

-Bu kızda kim?

Genç oğlan odasına gitmeye çalışan genç kızı görünce dile getirmişti aklındaki düşünceyi. Ange gerildi ve gülümsedi saklamak için gerginliği  annesinin kendini yeni tanıştırdığı arkadaşlarının çocuklarına o kızın kardeşi olduğunu nasıl açıklayabilirdi ki?

-O mu o şey...

Gözlerini kaçırarak cümlesinin ortasında duraksadı Ange.
Durumu anlayan genç kız  duygusuzca gülümseyip cevap verdi.

- Hiç kimseyim ayrıca  kim olduğum seni ilgilendirmez.

Annesine gözlerini dikti genç kız biliyordu çünkü orada ona kin ve nefret besleyen bir çift göz bulacaktı...

-Sen ne yaptığını sanıyorsun, derhal özürdile!

Genç kız söylenenleri umursamayıp odasına gitti keza farkında olduğu bir gerçeklik vardı, kız kardeşine her ne kadar hayranlık ile bakılıyorsa kendisinede o kadar nefret ile bakılıyordu...

🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀

Babaları terastan kılıç talimi yapan genç oğullarını izliyordu.

-Hadi ama yapabildiğinin en iyisi bu mu?

Genç oğlan kardeşine alay edercesine yöneltmişti sorusunu. Karşısındaki genç oğlan ise sırıttı ve tek hamle ile kardeşinin kılıcı öteki tarafa savurmayı başardı.

-Hadi ama Andre yapabildiğinin en iyisi bu mu?

İğneleyici bir tonda alayına karşılık vermişti kardeşinin. Andre kaşlarını çattı.

-Hile yaptın!

Genç oğlan Andre'nin bu haline güldü.

-Büyü artık Andre beş yaşında değilsin.

Kılıcını yerine koyup içeriye geçti genç oğlan.Arkasında bir adet burnundan soluyan Andre ve hayret içinde bir baba bırakarak...

🗡️🗡️🗡️🗡️🗡️🗡️🗡️🗡️🗡️🗡️🗡️🗡️🗡️🗡️

Dışarı çıkmak için hazırlık yapan genç kız aşağıdan gelen bağırış ile ismini duyunca derin bir iç çekti ve hiç istifini bozmadan aşağıya indi.

-Demek buradasın lanet olası! Doğduğun günden beri başımıza lanet olacağını biliyorduk senin seni doğurduğ-...

Genç kızın korkunç bir şekilde sırıttığını gören kadın sustu. Genç kız annesinin gözündeki korkuyu görebiliyordu.

-Bu lanetin tek sebebi sizsiniz.

Genç kız büyük bir soğukkanlılıkla cevaplamıştı annesini. Madame ise genç kızı ilk defa böyle görüyordu.

-Bizi bu hale siz soktunuz şimdide benden hesap mı soruyorsun?

Kahkaha attı genç kız ve kız kardeşini işaret etti.

-Sonuçta ona Ange bana ise L'enfer ismini koyan ben değildim. Siz en başından kaderimizi bizim için çizdiniz şimdi bunun için beni suçlamaya hakkınız yok.

Gözleri sinirden dolmuştu L'enfer 'in bu halinden nefret ediyordu ve annesi ilk defa o korkunç gerçeklerle yüz yüzeydi...

🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀

Andre ile babasının konuşmalarına kulak misafiri olan genç oğlan kalakalmıştı.
Babasının Andre' yi daha çok desteklediğini biliyordu lakin kendisine nefretin bu denli olduğunu daha önce hiç fark etmemişti.Acı ile gülümsedi genç oğlan ve olanları hiç duymamış gibi yemek masasına oturdu.

-Benim aslan oğlum hoşgeldin.

Babasının gülüşündeki sahteliği sezmişti genç oğlan. Gülümseme ile karşılık vermeyi tercih etti.

-Bugün kılıç taliminizi izledim sizi böyle güçlü görmek beni gururlandırıyor.

Ağzına et parçasını atan babasına gülümsedi genç oğlan.

-Gerçekten böyle mi düşünüyorsun baba?

Babası kafa sallayıp suyundan içmeye koyulunca, genç oğlan sırıttı.

-Sence de artık aramızdaki masumiyet kalbolmuyor mu?

Genç oğlan biran olsun gözlerini kaçırmamıştı su boğazında kalan babasından. Sakinleşince kaşlarını çatmıştı adam.

-Bu ne cüret! Sen benimle nasıl böy-

Adamın hiddettini genç oğlanın sözleri yarıda kesmişti.

-Sevmediğin birinin sözlerine bu tepki biraz fazla değil mi sence de?

Tek kaşını kaldırarak devam etti genç oğlan.

-Sonuçta o Andre ben ise Lucian 'nım. Sen en başından kaderimizi bizim için çizdin şimdi bunun için beni suçlamaya hakkın yok.

Bu sözler dudaklarından dökülürken öfke vardı sadece Lucian'nın gözlerinde,karşısında ise neye uğradığını şaşıran bir baba...