Bölüm 1

3K 103 2
                                    

Z A Y N - Vibez

Ekim Rüzgar

Gün kara, göz kara, dert kara..
Alırlar mı beni günden yana?
Sararlar mı beni dertten daha?
Bilemem, gözüm kara, sözüm yara.
Sözcükler bir cümleye dönüşürken
Kömürden daha beter, ya yangın oluşturur ya da söner duman kavurur.
Yazarken titrer elim, okurken dönmez dilim.
Susar kalırım, konuşmam bağırır çığlığım.
İçimde kopar fırtınalar, dinmez yağmur kaybeder beni denizler, saklar okyanuslar.
Gün aydı, göz aydı, derman aydı...
Kurtuldum savaştan, zafer kalbimindir.

Değişik sözler ilmik ilmik işlenen bu kitabın sayfalarında gözlerim bir Barbaros gibi geziyordu gemilerce.
Bu anı bozmayan bir serçe sesi, bir poyraz... Ama bozan bir telefon sesiydi.

- Alo?

- Akşam sahile geliyor musun Ekim?

- Bu soğukta mı?

- Ekim.. Sıcakta geliyorsun sanki? Gel işte eğleneceğiz.

- Bakarım Deniz.

- Gel ama!

- Tamam görüşürüz sonra.

- Görüşürüz.

Kapatıp telefonu sessize aldım, koydum bir kenara.
Beni içine çeken o kitabı okumaya devam ettim.

Ya alırsa güneş seni benden?
Ya kalbinde saklarsa?
Ya tekrar parlarsa ancak bu sefer senin nurunla?
Bakmaya değin kanayacaksa gözlerim sana bakarken, bakarım kanlarla ağlayana kadar.

Ancak bu sefer soğuk bir gece çöktü üstüme sen giderken, ellerimi iterken.
Yüzüme son tebessümünü hediye ederken. Ben arkandan bakakalırken gecenin o soğuk ayı bana eşlik eden tek dosttu.

Şimdi ikimiz de o güneşi bekliyoruz.
Yani seni.

Kitabın sayfasını işaretleyip komodinin üstüne koydum. Neden her kitap bana onu hatırlatır ki? Neden her şarkının nakaratın da o var?

Bu soğuk günün ayında bile var...

Ayrılalı kaç yıl oldu sahi?

Unutamadım, hatırladım.

Akşam için siyah bir kapüşon, bol bir eşofman altı seçtim. Bunlar bana en iyi gidenler. Bana benle eşlik eden parçalar aslında.

Saçlarım, sonbaharın dalgaları gibi soğuk ve kuru. Tam da yakışır ya bana bu hal.
Beni bana anımsatır her an.
Islak kısmı olan göz pınarlarım.. Pembeleşmiş damarlarım..

Elimi yüzünü yıkayıp iyi bir hal almış her halim. Tamamdı her şey çıkabilirdim artık.
Telefona kulaklığımı taktım.

Müziğin akışıyla sahile doğru yürüdüm.


-FabiAnnabelle-

İ k i   D e l i   -   GxGHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin