İ k i D e l i - GxG

Bölüm 9

Lee Min-Ho - My Everything

Ekim

Uyandığımda güneşin ışınları yüzüme vuruyor, göz kapaklarımı incitiliyordu.
Perde aralıktı ama yine de sabahın ilk ışıklarına huysuzlanıyordum.

Fular elimin içinde kalmıştı. Diğer kolum sargıdaydı. Etrafı toparladıktan sonra üzerimi giyindim. Saçlarımı düzelttim. Evden çıkıp arabaya bindim.

Eylül bu fular için eminim uyumamıştır. Aşırı düşkündür çünkü.

Evinin önüne geldiğimde kapıyı çaldım.
Bakan yoktu. Yineledim. Kapı yavaş yavaş açıldı. Eylül... Hali yoktu.

Ekim - Eylül?

Eylül - Ekim..

Ekim - Bu ne hal?

Eylül - Fularım nerde? On-..

Ekim - Eylül, Eylül gel, gel.

Düşmeye yakın tuttum. İçeriye geçtik. Kanepeye uzattım. Kollarımı sıkıca tutmuştu. Mayışıp kaldı öylece cebimden fuları çıkarıp koluna bağladım.

Oturup onu seyrettim. Kuşların cıvıldaması onu izlememin üzerine güzel bir melodiydi.
Dudaklarının pembemsiliği, gözlerinin karası... Kirpiklerinin uzunluğu.

Ölüyordum sanki. Bitiyordum sanki.
Bu nasıl güzelliktir.
Ah, yandım ben bu ateşte. Küllerim uçana değin bir kez daha yanarım.

Ellerimi saçlarına götürüp okşadım.
Beyaz, soğuğa kaçan ellerim, teninden ısı alıyordu. İçim bir hoş oluyordu.

Mırıldanıyordu...

Eylül - Ekim.. Ekim..

Ekim - Buradayım.

Elimi göğüs hizasına götürdüm. Tam da sağ elinin yanına. Hemen tuttu ve bırakmadı.

Eylül - Hımmm.. Mmmmm.. Gitme.

Ekim - Buradayım.

Bu sefer elimi eline kenetleyerek daha baskın söylemiştim.

2 Saat Sonra.

Eylül

Kaç saattir uyumadığını bilmiyordum geceden beridir o fulara kafamı takmıştım.
Aramış ama bulamamıştım. Gelen telefon ile Ekim'in evine unuttuğumu öğrenmiştim.
O fulara düşkündüm. Yatamazdım.

Sabahın erken sularına doğru gözüm gitmeye başlamıştı ama ben Ekim'i bekliyordum. Kapı sesini duyunca yavaş yavaş gittim. Açtım. Ve birden gözlerim gitti.

Uyandığımda kanepe üzerinde idim. Ekim yan koltukta gazete okuyordu. Fular elimde bağlıydı. Ama o da ne? Ekim'in koluna nolmuştu neden sargılıydı?

Eylül - Ekim?

Ekim - He demek uyandın.

Eylül - Kolun..

Ekim - Şey..

Eylül- Noldu koluna?

Ekim - Hiç ya.

Eylül - Ne demek o öyle ya?

Ekim - Ya sormasan?

Eylül - Ekim!

Ekim - Peki.

Kolundaki sargıyı açmaya başladı. Nolduğunu anlamamıştım. Çözmeye çalışıyordum.

Kolunu tamamen açtığında kolunda rengarenk izler gördüm.

Eylül - Bu ne böyle?

Ekim - Şey.. Hani sen bendeydin ya. O gece korktun.

Eylül - Evet?

Ekim - İşte o geceden sabaha kadar kolumda uyumuşsun. Saçının izleri çıkmıştı. İzlerin kalıcı olsun diye...
Dövmesini yaptırdım.

Eylül - Ama sen dövme sevmezsin ki.

Ekim - Senden bir iz daha kalıcı olsun dedim.

Eylül - Ekim..

Ekim - Eylül.

Eylül - Bu sefer kaçmana izin veremem.

Ekim - Ne için?

Ona doğru yaklaştım. Yüzünü kavrayarak dudaklarına dudaklarımı hapsettim.

Kendini geri çekti. Ama izin vermedim. Onu öpüyordum. Onunlaydım. 3.5 dakika sonra bana karşılık verdi. Ve o an tamamen öpüşmeye başlamıştık.
Beni yavaş ve uzun öpmesi sinirlerimi bozuyordu. Hızlı ve sert olmasını tercih ederdim. Sonra üzerime doğru yürüdü beni duvarla arasına aldı. Ellerimi ensesine koydum. Saçlarını okşadım. O ise boynumdan tütmüş beni öpüyordu.

Uzun saçlarım, saçlarımın dövmesini yaptırdığı koluna değiyordu.
Çok mutluydum. Bitsin istemiyordunuz

- FabiAnnabelle-