Merhaba!!
İyi okumalar dilerim ballı çöreklerim 🫶🏻❤️🔥
~ Kamp Gezisi ~
"Gitmek ve gitmemek."
- 3 gün sonra -
"Kızım orada gerekli olacak her şeyi eksiksiz bir şekilde hazırladın değil mi? Sonra varınca bana unuttum falan deme hem o kadar yolu unuttuğun şey için gelemem şimdiden haberin olsun. Ona göre kendini hazırla kızım. Yoksa dağın başında zor anlar yaşarsın." annemin sesi ne kadar çok tatlı gibi çıkmış olsa da yine de evin içinde sesi yankılanıyordu. O değil de annem eskiden bu kadar çok bağıran biri değildi. Niye böyle asi ve sürekli bağırıp çağıran bir kadına dönüştüğünü? Anlamıyorum. Cidden tuhaf bir anneye sahibim galiba...
"Şu an acele etmem lazım daha valizimi bile doğru düzgün hazırlayamadım. Annemin niye böyle olduğunu sonra öğrenecektim. Hem zamanım kalmamıştı. Neyse hızlı ol Ayza!" kendi kendime söylenirken hâlâ valizimi hazırlama derdindeydim. "Umarım unuttuğum bir şey yoktur. Yoksa annemin dediği gibi dağın başında zor durumda kalmak istemiyorum."
Sonunda valiz hazırlama işi bitince son kez her şeyi kontrol ettikten sonra kendim dâhil her şeyimi aldım ve odamdan çıktım. Valizimi dış kapının yanına bıraktım ve annemin yanına mutfağa girdim. Annem bir şeylerle uğraşıyordu.
"Daha ne yapıyorsun annem? Bak oraya geç kalacağız. Aslında güzel fikir ama arkadaşlarıma söz verdim. Onları hayal kırıklığına uğratmak istemiyorum. Yoksa seve seve geç kalabilirdik." gülerek annemin yanağına birer tane sulu öpücük bırakıp önünde hazırladığı şeyleri görünce göz devirdim.
"Anneye göz devirme yolda giderken aç kalmayın diye sizlere bir şeyler hazırladım. Kötü mü ettim?" sitemli cümleler kurmayı da pek çok severiz.
"Kötü etmedin de ama o kadar yoruldun. Birde şimdi işe gideceksin. Senin iyiliğin için diyorum ama yine azar işittim. Sağ ol anne!" dedim. Ben ne düşünüyorum kadın ne diyor sabır.
"Tamam bir şey demedim. Yolda giderken aç kalmayın diye fazladan yaptım. Hem Mirzayla hem arkadaşlarınla yersiniz. Kamp alanına varınca hepiniz dikkatli olun. Başınıza bela falan açmayın. He! Birde varınca beni kesinlikle ara yoksa eve gelince çok büyük kavga ederiz ya da ben oraya gelirim. Tamam mı? Ayza." daha gitmeden başımı şişirmeye başlamıştı bile...
Ne olabilirdi ki? Alt tarafı kamp gezisi için iki hafta gideceğiz. Bu zaman zarfında cinayet, kaçırılma ve kaybolma gibi dizi kurgularının gerçekleşecek hâli yok ya. 'Aslında fena değil he!' Ne güzel macera yaşardık iki hafta güzel olurdu yani diye düşünürken son yaşadıklarım aklıma gelince ben zaten macera yaşıyordum daha fazlasına hiç gerek yok, kendi kendime mırıldandım içimden.
"Tamam, annecim dikkatli olurum. Cinayetlerden falan birde kaçırılma gibi dizi kurgularından uzak dururum sen hiç merak etmeee!" derken e'yi uzatarak söylemiştim. Sonra anneme yardım etmeye başladım.
"Gül sen gül! Senin iyiliğin için diyorum. Yarının ne getireceğini bilemezsin. Her adımında dikkatli olmalısın boşuna demiyorum Ayza!" sinirle konuştu ve bu konuşma cidden uyarı verir gibiydi.
Annem, benim için hazırladığı bütün her şeyi küçük saklama kaplarına koyup yanıma alacağım küçük sırt çantama koyduk. Birkaç dakika daha evin içinde oyalandıktan sonra annemle birlikte binadan çıktık ve arabaya bindik. Arabayı çalıştırdı ve okula doğru yol aldık.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bulutların Ardına Bak
Teen Fiction"Her şeye inat. Bu karanlık yolda bana ışık olup, yolumu aydınlatmaya ne dersin?" Ayza, sıradan ve normal bir hayata sahip genç bir kızdı. Ailesi ile birlikte Ankara'da yaşıyordu. Tek arkadaşı ise sevgilisiydi. Buraya kadar her şey normal asıl mese...