Dance addict

hoofdstuk 9

"Hee Bo" zegt mijn tante. We hebben afgesproken om te skypen, zodat we even kunnen overleggen over de bruiloft. Ze woont dus in Curaçau en we vliegen dus ook met de hele dansgroep over wat me supergezellig lijkt. Ze kan vliegtuig regelen, omdat ze mensen daar kent en zo hebben wok dus vervoer. Mijn ouders gaan natuurlijk ook mee. "Heei" zeg ik. "We hebben de dans al geoefend, zal ik hem voordoen of moet het een verrassing blijven?" "Ik denk dat het wel leuk is als het een verrassing blijft!" zegt mijn tante. "Het zijn een paar stijlen door elkaar, maar wel met wat klassiek want dat hoort natuurlijk wel een beetje bij een bruiloft, toch?" zeg ik met een glimlach. "Ik denk dat het wel goed komt" zegt ze. We kletsen nog wat over de bruiloft en wie er komen en dan moet ik stoppen want ik moet naar training. Ik pak mijn spullen en fiets naar het trainingscentrum wat in het bos iets buiten het dorp ligt. Als ik er ben kleed ik me om en loop naar mvr. Moolenaar. Ze vertelt me dat we vandaag een oefening gaan doen, voor als iemand bedreigt wordt. (je weet wel, zo een situatie waarin een crimineel met een pistool iemand bedreigd) twee coaches zullen de slachtofferrol spelen. Eerst gaan we nog even kort trainen, ook in de bevelen. We lopen eerst warm, dan rennen we nog een paar rondjes. Maar als mvr. Moolenaar fluit moet ik de bevelen in een rijtje roepen. Die heb ik een tijdje geleden geleerd voor een theorie examen, maar ik was ze alweer een beetje kwijt, dat mag natuurlijk niet als we zometeen de oefening doen. Als laatst doen we nog wat schietoefeningen, met pistool. Dan is het tijd voor de oefening. De mensen die mee doen met de oefening verzamelen op de open plek en dan wordt uitgelegd wat de bedoeling is. De coach zal de andere coach bedreigen en wij moeten toepassen wat we geleerd hebben, we moeten eerst het gebouw binnensluipen en dan binnenvallen. Ik vind dit altijd wel leuk. Het geeft je echt zo een adrenaline stoot. Je hebt altijd ongeveer drie mensen die de bevelen schreeuwen en voorop lopen, degene die erachter lopen geven rugdekking. We hebben dit al twee keer gedaan, ik was steeds degene die achterliepen en dus ook rugdekking gaven. Ik hoopte dat ik nu eigenlijk voorop mag, maar aangezien ik in een goede groep ben ingedeeld, denk ik dat de kans niet heel groot zal zijn. Nu ik de groep beter bekijk, zie ik dat ik bij Dave zit. Hij staat alleen ergens achterin. Ik loop naar hem toe. "Hei" zeg ik. "Heei" zegt hij terug. Ik zie hem een beetje ongemakkelijk kijken. Ik vraag hem: "Wat wil je doen? voor of achter?" "De meeste willen voor, denk ik" zegt hij. "Uhu" mompel ik. De coach roept om stilte, ze gaan omroepen wie welke plaats krijgt. Ik ben eigenlijk wel benieuwd. "We zullen eerst degene die achteraan lopen bekend maken." zegt hij. "Achteraan: Lieke, Lizzy, Bella, George, Bas, Megan, John en Julia." Ik sta daar half in shock, ik zit niet bij degene achteraan wat waarschijnlijk betekent dat ik vooraan mag. "Voor: Dave, Bo en Senna." Ik geef Dave een high-five. We zijn allebei blij. Senna komt al naar ons toe om de tactiek te bespreken. Ik mag haar wel, we aten vroeger wel eens samen. We bespreken hoe we het zullen doen. We besluiten uiteindelijk dat we niet gehoord willen worden tot de laatste deur en dat we vanaf daar de deur intrappen en de bevelen roepen. (die ik inmiddels kan dromen door de theorie-examens en de training) Dave arresteert de man en wij zorgen voor het slachtoffer. Dit vinden we het beste plan tot nu toe, dus we besluiten het aan de groep te vertellen, zodat zij het ook weten. Iedereen begrijpt het en we kunnen beginnen. De coaches gaan klaar staan in het gebouw en wij moeten beginnen vanaf de parkeerplaats. Overal zijn camera's, zoals altijd, zo kunnen ze ons beoordelen. We horen het fluitje, als teken dat we kunnen beginnen. Wij zijn trouwens niet de enige, er zijn nu wel meerdere groepen aan het trainen, van alle leeftijden. Vanaf 11, tot 30. Daarna mag je met pensioen of een andere baan kiezen. Met zware beroepen zoals dit, of militair mag je eerder met pensioen. Maar we beginnen dus. We lopen snel naar het gebouw, met pistool altijd in de houding. Dat is natuurlijk altijd belangrijk, iets dat je kan beschermen. We gebaren dat iedereen vanaf nu geen geluid moet maken en we openen geruisloos de deur. Vervolgens moeten we door nog ongeveer twee ruimtes. Ik heb ook nog als taak op te letten op de groep, niet dat er iemand ondertussen ontvoerd wordt of iemand valt. Iedereen is er nog zie ik. We lopen verder, we mogen echt geen geluid maken, dan is het zo ongeveer voorbij en is het effect nogal weg. Zo stil als we kunnen openen we de volgende deur. We horen de coaches zacht praten, alsof het erbij hoort. Ik concentreer me op de volgende deur die komt, die zullen we intrappen zometeen. Ik maak wat gebaren naar Dave en Senna, vervolgens komen we bij de deur aan. Senna heeft de taak om af te tellen gehad. Ik zie dat ze drie vingers opsteekt, ik maak me klaar om de deur in te trappen, met de anderen. Senna is nu bij twee. Ik herhaal snel in mijn hoofd nog even de bevelen die we moeten schreeuwen. Dan is het tijd. We trappen met zijn drieën de deur in. Wat we dan zien, is volgensmij, iets wat wij allemaal niet hadden kunnen bedenken...

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Heeiii,
Ik had toch nog tijd om even snel een hoofdstuk te updaten!
Ik hoop dat jullie hem leuk vinden! Waarschijnlijk kan ik weer snel updaten, ik heb bijna paasvakantie!

xxx
p.s. vote en comment pleaaasee x