ESARET

Bölüm 1 ~ // Hayal Kırıklığı //

Amelia koşarak evden çıktı. Tozlu yolda içinde yeni kocasının olduğu at arabasının peşinden koşuyordu ki yüz üstü yere düştü. Yorgun bacakları onu daha fazla taşıyamamıştı. Tam kurtulmuşken yeniden esaret altına alınmıştı ve bu tam 1 yıl sürecekti.

Yeni kocasının arabası gözden kaybolurken o sadece arkasından öylece bakıyordu.

Genç adam Paris'e gidiyordu. Bu 1 yılı onunla geçiremeyeceğini söylemiş sonra da arkasına bakmadan gitmeyi tercih etmişti.

Amelia yerden yavaşça kalktı. Üzerindeki tozları silkeledi ve yaşlardan dolan gözleriyle cehennemi olan evine baktı. Ağır adımlarla eve doğru yürüyordu. Sonuçta yapacak başka bir şeyi de yoktu.

~ 1 Yıl Önce ~

Genç kız ailesinin isteğiyle genç ve çok yakışıklı Henry ile evlenmişti.  Genç adam uzun boylu, yapılı biriydi. Gerçekten güzel bir vücuda sahipti. Koyu yeşil gözleri, çenesindeki gamzesi, simsiyah dalgalı saçlarıyla beyaz atlı bir prense benziyordu. Bakışlarıyla genç kızın aklını başından almıştı.

Düğün törenleri çok güzel olmuştu. Genç kız çok güzel bir gelinlik giymişti. Fransız dantelleri ile süslenmiş harika bir gelinlikti.

Törendeki bütün genç bayanlar kıskançlıkla, erkekler ise hayranlıkla onu izliyordu.

Genç kızın uzun siyah saçları güzel bir topuzla ensesinde toplanmış pembe küçük güllerle süslemişti. Makyajı sadeydi ama o güzel mavi gözleri ortaya çıkmıştı. Güldükçe yanağındaki derin gamzeleri ortaya çıkıyor herkesi büyülüyordu. Amelia etrafa mutluluk dolu tebessümle bakıyordu. Gece ilerledikçe içini kötü bir his sarmıştı. Saatler ilerledikçe kocası geriliyordu. Hatta genç kız ona birkaç defa iyi olup olmadığını sormuştu. Her seferinde iyi olduğunu söyleyip kızı başından savmıştı. Oysa gerginliği her halinden belliydi. Üstelik kadehlerin birini bırakıp diğerini alıyordu. Bu durum kıza tuhaf gelmişti. Gece ilerledikçe gergin olan kendisi olmalıydı ya da korkan diyelim çünkü bu onun ilk gecesi olacaktı.

Amelia daha da huzursuz oldu. Gün bitip odalarına çıktıklarında bu his daha da arttı.

İçeri daha yeni girmişlerdi ki kocası ona arkasını dönerek "çok yorgunum hemen uyumak istiyorum."dedi ve yatak odalarına bağlı olan diğer odaya geçti. Kapıyı arkasından kilitledi. Bu duruma şaşıran kız bir süre öylece kaldı. Bir süre sonra odada dolanmaya başladı. Buna bir anlam veremiyordu. Ne yani ilk gecelerini ayrı mı geçireceklerdi? Kocası bu kadar mı yorgundu? Bu olabilir miydi?

Uzun bir süre bekledi; genç adamın gelmeyeceğine ikna oluncaya kadar. Sonra sessizce üzerini değiştirip kendini soğuk çarşaflara bıraktı. Genç kız ilk gecesini hiç de böyle hayal etmemişti. Oysa düğüne kadar nişanlısı Henry çok sabırsız davranıyordu. "belki de ben abartıyorum. Gerçekten yorgun olmalı."diye mırıldandı. Yavaşça gözlerini yumdu ve uykuya daldı.

Sabah gözlerini açtığında karşında gülümseyerek kendisine bakan bir hizmetçi gördü. Doğrusu uyandığında kocasını başucunda bulmayı umuyordu. Kocası ondan af dileyecek belki birkaç öpücükle gönlünü alacaktı. Anlaşılan fazla hayal kurmuştu. Hizmetçinin sesi ile düşüncelerinden çıktı.

"Lord Hazretleri sizi aşağıda kahvaltı için bekliyor. Bende sizi hazırlamak için görevlendirildim." dedikten sonra genç kıza yataktan kalmasına yardımcı oldu. Amelia banyodan gelince gül kurusu, kolları ve yaka kısmı dantelli ve oldukça masum dekolteli elbisesini giydi. Tuvalet masasının önündeki pufa oturup aynadan hizmetçinin saçını yapmasını izledi. Kız çok becerikliydi. Saçını örgülü dağınık bir topuz yapmıştı.