ESARET

Bölüm 13 ~ // Şifa //

Yarım saat önce..

Alex'in öne geçilmez arzusu içini yakıp kavursa da kendini Nathan ile aynı odada bulmuştu.
Yarını iple çekiyordu. Karısına kavuşmasına sadece saatler kalmıştı. İçinden geçen umutlarını da maalesef yarın akşama sakladı.
Genç adam düşünceleri arasında zorlukla uykuya daldığı sırada Nathan'ın üzerine attığı bacağı ile zar zor gelen uykusu kaçmıştı. Alex sinirle genç adamın bacağını tutup attı. Fakat bu sefer de Nathan ona ahtapot misali kolları arasına aldı.

"Hey! Çek şu kollarını benden."

Sinirli bağırışı bile uyanmasını sağlamamış aksine genç adamın ona daha sıkı sarılmasına neden olmuştu.

"Hımmm... Sarah sevgilim. Öp beni."

"Bu salak herif beni Sarah ile karıştı. Geri zekalı diye boşuna demiyorum."
Alex düşündükleri ile tedirginlik içinde Nathan'ı savurup adamın yataktan düşmesini sağladı.

"Ne oluyor lan!" diyerek yattığı yerden etrafına bakan genç adam düşmenin etkisi ile acıyan poposunu okşamaya başladı.

Alex ise adamın haline aldırmadan sinirle bağırdı.

"Ne olmasını bekliyorsun acaba. Artık rüyanda ne gördüysen beni Sarah sanıp götürecektin az daha."

Duyduklarıyla kahkaha atan Nathan adama baktı.

"Korkma enişte sana nazik davranırdım." dedi ve Alex'in elini boğazında buldu.

"Şaka yapıyordum sadece" Canı yanan Nathan adamın elini çekmesiyle öksürmeye başladı. Fazla ileri gittiğinin farkında bile olsa Nathan yapacağını yine yapıyordu.

Diğer yandan Alex hala daha sinirli bir vaziyette ters ters adama bakıyordu.

"Şakan o kadar komikti ki bak kıçımla gülüyorum."

Nathan genç adamın cevabıyla gülmeye çalıştı fakat başaramadı, zira boğazı hala daha acıyordu.

"Tamam ileri gittim farkındayım. Özür dilerim. Söz veremem ama daha dikkatli olmaya çalışırım. İstersen ben yerde yatarım gecenin kalanında."

"Sen uyu benim uykum kaçtı. Biraz hava alsam daha iyi olur."

Alex adamın bir şey demesini beklemeden odadan dışarı çıktı. Daha iki adım atmıştı ki kapı arkasından kapı açıldı.

"Hey yakışıklı ceketini unuttun." diyerek dudak büken Nathan'ı gördü. Adam önce ceketi attı Alex'e sonra da öpücük.

"Seni var ya!" diye üzerine yürüyeceği sırada kapı suratına kapandı.

Genç adam kafasını iki yana sallayıp ceketini üzerine geçirdi. Koridorda gezerken adımları ister istemez onu karısına doğru götürüyordu. Odanın kapısının önünde durmuş öylece bakıyordu. Karısı içerideyken onun böyle dışarıda durması adamın zoruna gidiyordu. Ne zaman ona kavuştuğunu sansa hep bir şeyler oluyordu. Alex bu duruma daha ne kadar katlanacaktı bilmiyordu. Bir an önce eve gitmek karısı ile vakit geçirmek isterken şu düştüğü haller canını sıkıyordu.

O içerdeyken kendisinin böyle kapı önlerinde beklemesi karısını kollarının arasında uyurken izleyememek zoruna gidiyordu. Gerçi yanında olsa sadece izlemekle kalmazdı ama yine de içini kemiren duyguları bastırması gerekiyordu. Genç adamın aklı bu düşüncelerle dolanırken farkında bile olmadan eli kapının koluna gitti. O kapıyı açmak, karısını hemen şimdi buradan götürmek istiyordu. Fakat kapı kilitliydi doğal olarak. Alex etrafında dönüp kapıyı açmak için herhangi bir şey aramaya koyuldu. Küçük bir tel parçası bile işini görürdü. Fakat şans genç adamdan yana değildi. Normalde bu kahrolası hanlar hep böyle temiz mi olurdu? Genç adam hanın temiz koridorlarına söverken ilerden duyduğu sesle bakışlarını o tarafa çevirdi.