ESARET

Bölüm 12 ~ // Alex Ve Tayfası //

Genç kız şaşkınca bakışlarını kocasının gözlerinden çekip onların arkasında duran Nathan ile Tom'a baktı. Sarah ise kızgın suratıyla onu tutan Nathan'ın elinden kurtulmaya çalıyordu. Bakışlarını tekrar kocasına çevirdi. O gözler sanırım bu sefer onun ölümü olacaktı.

"Sen kaçma işini iyice abartın karıcığım."

"Şey.. ben.. aslında-"

Genç kızın kulağına fısıldanan sözler heyecandan ritmini şaşıran kalbini biraz daha hızlandırmaktan başka bir işe yaramadı.

"Hadi evimize gidelim."

<<<<<<<<

Bölüm 12

Evimiz..

Amelia evimiz kelimesine takılı kalmıştı.

"Sen evimiz mi dedin?"

Alex karısının sorduğu soruyla tebessüm etti. Onun bu kelimeye takılması hoşuna gitmişti.

"Evet evimiz. Bizim evimiz." dedi.

Genç kadın boş gözlerle kocasına baktı.

"Bizim evimiz öyle mi? Bizim evimiz mi var? Hani senin beni terk edip gittiğin ev mi? Beni bırakıp gittiğin evden mi bahsediyorsun."

Amelia'nın aklı başına gelmiş gibi birden nerede olduğunu, nasıl bir pozisyonda durduğunu fark etti. Kocasının kolları arasından çıkmak için çırpındı.

"Bırak beni!" diye bağırdı. Ama Alex onu umursamadan kucağındaki karısıyla bahçe kapısına doğru ilerlemeye başladı. Nathan da Sarah'ı omzuna atmış onların peşinden gidiyordu. Zavallı Tom ise en arkada suratı asık bir şekilde iki çifti takip ediyordu.

"Sana beni bırakmanı söyledim. Duymuyor musun?"

Genç kadın bir yandan bağırıyor diğer yandan da ellerini yumruk yapmış kocasının göğsüne sert olmasını umduğu ama sinek ısırığından farksız yumruklar atıyordu. Genç adam bu yumrukları umursamadan hatta yüzündeki gülümsemeyi silmeden yürümeye devam ediyordu. Adamın umursamazlığı kadını daha da sinirlendirdi.

"Beni hemen bırak yoksa çığlık atarım. Bütün evi buraya toplarım. Eminim patronumun adamları sizi durdurur."

"Tabi ya senin şu sevgili patronun ve onun adamları. Duydunuz mu çocuklar karım neler söylüyor."

Diğer iki erkek de sanki bunu bekliyormuş gibi kahkaha atmaya başladılar. Sahi bunlar nasıl bu kadar rahat davranıyorlardı. Kızlar eve gelirken etraf iri yarı adamlarla doluydu. Fakat şimdi kimsecikler yoktu. Genç kadın kocasının kollarının arasından etrafa bakmaya çalışıyordu. Evet çalışıyordu çünkü Alex'in iri göğsü ve kaslı kolları yüzünden bir şey göremiyordu.

Genç adam kafasını karısına yaklaştırıp fısıldadı.

"Eğer patronunun adamalarını arıyorsan onlar biraz meşguller sizi kurtarmaya gelemezler." Adam kafasını biraz daha eğdi. Sıcak nefesi Amelia'nın yüzüne vuruyor, buğulu bakışlarıyla kızın aklını karıştırıyordu.

"Şimdi eve gidiyor, bu kaçma, başkası adına çalışma saçmalıklarını konuşup sonrada odamıza çekilip hesabı tamamlıyoruz. Ne dersin?" deyip göz kırptı.

Genç kadın adamın göz kırpışından ses tonuna kadar olan süreçte aklına gelen düşünceleri geri atmaya çalıştı. Nedense hesabın yatakta biteceğini düşünüyordu. Daha bir saat önce evden kaçtığına pişman olmuş tekrar evde olmak istemişti. Dileğinin kabul olacağını bilseydi başka bir şeyler de dilerdi. Örneğin kocasından bu kadar utanmamayı. Sahi genç kız bu geceyi nasıl atlatacaktı...