Benimle Oynar mısın?

İzle

Arama noktasından geçtiğimizde Tyler hızla bana yetişti.

"Ofis de durmam daha iyi olmaz mıydı Bay Monroe?" Önümüzde ki polis eşliğinde güvenlikli bir sorgu odasına doğru yürüyorduk.

"İlk defa bir katil göreceksin. Gerçi istatisliklere bakarsak her gün kullandığın yolda bile potansiyel onlarca seri katile denk geliyorsun ama konumuz bu değil. Bugün senden katilin mimiklerine, ses tonuna ve tavırlarına dikkat etmeni istiyorum. Bu senin staj ödevin olacak. İyi çalış." Elinde tuttuğu çizgisiz, kalın kapaklı defterini heyecanla sıktı.

"Teşekkür ederim." Önümüzde ki polis kısa bir an bize baktı. İğrenme ve aşağılama. Eh haklı sayılırdı. Yirmisinde bir çocuğu bir katili analiz etmeye teşvik ediyordum ve o buna sevinip teşekkür ediyordu. Ve sözde buraya onlara yardım için gelmiştim.

Koridorun sonunda geldiğimizde iki kapı vardı. Tyler gözlem odasına geçerken bende kadını tuttukları odaya girip ardımdan kapattım.

Siyah saçları kuş yuvası kadar dağınık olan kadın elleri masaya kelepçeli bir şekilde dururken hafifçe sallanıyordu. Histeri?

Karşısında ki sandalyeyi çekip oturdum ama bana bakmadı. Gözleri amaçsızca etrafta geziniyor, tırnaklarını parmak uçlarını yolmak için kullanıyordu. Yaklaşık on iki saniye de bir kafası sola doğru seğiriyordu.

Önümde duran dosyayı alıp açtım. Kadının üç ay önce ki resmi karşımdaydı. Zengin, alımlı, güzel ve çekici. Yaşı, mesleği ve bir kaç ıvır zıvır bilgiden sonra olay raporuna baktım.

Kocası ve iki kızını acımasızca öldürmüş bununla yetinmeyip saldırmaya devam etmişti. Polis geldiğinde tüm salon kanla kaplı kadın ise şuan buldukları durumda yerde cesetlerin arasında oturmuş dua eder haldeymiş. Dosyayı sertçe kapattım. Hmm.

"Merhaba Gloria. Ben Victor Monroe. Bana senin katil olup olmadığını anlamam için para ödüyorlar. Onlara göre sen deli taklidi yapan cani bir kadınmışsın. Ama bir psikiyatrist olarak ben öyle düşünmüyorum."  Tekrar eden tik ve kendine zarar verme durumu devam ederken gülümsedim.

"Senin gibi sıradan bankacı bir kadın neden mutlu ve güzel bir aileye sahipken onları katletmek istesin ki? Kızlarından biri üniversiteye başlamış, ufak olanda lise sona geçmiş ve kocanda terfi almış. Çalışan bir kadın olmana rağmen hem iş hemde ev ile ilgilenmek zor olmuş olmalı. Buna rağmen başarılı bir iş çıkardığını düşünüyorum." Uzanıp kelepçeli ellerini tuttum. Gel babana.

"Söyle bana Gloria. Eve kim girdi?" Böyle bir soru beklemiyormuş gibi tiki yaklaşık dört saniye gecikti. İşte böyle.

"Bana bak güzelim ve anlat. Onları sen öldürmedin değil mi? İşten eve geldin ve onları o halde buldun ve başlarında biri vardı. Sana da saldırdı ama siren seslerini duyunca kaçıp gitti. Sende kendini sakladın." Uzanıp anlına dokunmam ile irkildi.

"Tam da buraya." Tekrar ellerini tutup hafifçe sıktım. Gözleri yavaş yavaş beni bulmaya başlamıştı.

"Onun yüzünü gördün mü?" Hızla başını aşağı yukarı salladı. Bunu o kadar sert yapmıştı ki boynundan gelen ses ile gülümsememi zor tuttum.

"Bana tarif edebilir misin? Ya da gösterebilir misin?" Gözlerinin odağı zar zor bende dururken birden kenara koyduğum dosyaya baktı. İnleme ve ağlamaya benzer sesler çıkarttığında tek elimle iki elini tutup boşta ki elimle dosyayı önüne çektim.

"Ben sayfaları çevireceğim ve sende onu gördüğün an elimi sıkacaksın. Anlaştık mı?" Yine aynı şiddetle başını salladığında sarı kapaklı dosyayı açtım. Ve ilk sayfayı görmesi ile elimi sertçe sıktı. Aynı zamanda ağzının içinde anlamsız kelimeler geveliyor başını iki yana sallayıp duruyordu.