Haiku and I

| Hindi malilimutan |

Buod

Sa paglipas ng panahon, hindi pa rin mawawala sa aking isipan ang panahong ako'y bata pa at inaalmusal ang tsinelas. Umaga hanggang gabi naglalaro kamin ng aking mga kasing-edad na kapit-bahay na tinuri kong kaibigan.

Bawat isa sa kanila, sariwa pa sa aking isipan, mga pangalan, o mukha at maging boses.

Tagu-taguan, tumba-lata, habolan at bahay-kubo ang ilan sa aming mga nilalaro. Mga panahong wala pa kaming alam sa buhay kung hindi ay maglaro.

Mahalaga ang mga ala-alang iyon dahil nang lumipat kami sa bago naming tirahan, naging natural lang sa akin ang maging bukas sa kalaro o kaibigan.

Mga puting memoryang nagingisa sa kayamanan ng aking isipan, hinding-hindi malilimutan kahit kulay perlasna aking buhok

Ito po ang sinagot ko sa gawain namin guys, basta if may gusto ako ilalagay ko po talaga sa wattpad.