Jiminလဲ အလုပ်သွားဖို့ပြင်ဆင်ပြီး bus ကားဂိတ်ကိုထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။
📞🎼🎼🎼🎼🎼🎼📞
"Hello kook"
"အခုဘယ်မှာလဲ!"
"Bus ကားဂိတ်ကိုသွားနေတာလမ်းမှာ kook ရဲ့ ဘာဖြစ်လို့လဲ"
"ကိုယ်လာခေါ်မယ်စောင့်နေ"
"တီ....တီ.....တီ"
ပြောပီးတာနဲ့ချက်ချင်းဖုန်းချသွားတော့
"ဟင်....ဘာဖြစ်နေတာလဲမသိဘူး"
Jiminလဲခနစောင့်နေလိုက်လိုက်သူ့အရှေ့မှာလာရပ်တဲ့ ချစ်ရသူရဲ့ကားလေး......
"တက်!"
Jiminလဲကားတံခါးခွင့်ပီးရှေ့မှာဝင်ထိုက်လိုက်သည်။Kookရဲ့မျက်နှာကြည့်လိုက်တော့လဲ မျက်က်နှာကဒေါသကြောင့်နီရဲနေပီး မေးကြောတွေကပါ ထောင်တင်းနေသည်။Jiminလဲဘာမှမမေးပဲ လိုက်လာခဲ့ရာအတော်ကြာလို့ကားလမ်းပေါ်အကြည့်ရောက်တော့
*ဒါကအလုပ်သွားတဲ့လမ်းမှမဟုပ်တာ kookကဘာတွေဖြစ်လာတာလဲ ဒီလိုဒေါသထွက်နေတာတစ်ခါမှမမြင်ဖူးဘူး"
"Kook!...."
"ဟင်!"
"ဟို ...ဘယ်ကိုသွားနေတာလဲဟင်...အလုပ်ကိုမသွားဘူးလား"
"အော်....ကိုယ်သွားစရာနေရာတစ်ခုရှိလို့ကလေးရဲ့....ကိုယ်စိတ်ကအခြားနေရာရောက်နေလို့ ကလေးကိုစကားမပြောမိတာ"
"ရပါတယ် kookရဲ့"
"အင်း..."
"......"
Jiminလဲအကြည့်တွေကို မှန်တံခါးရဲ့အပြင်ဘက်ကိုပို့လိုက်ပီး မကြာပါဘူးအပူအပင်မရှိစွာအိပ်ပျော်သွားတဲ့ခန္ဓာကိုယ်ငယ်လေး
Jungkookလဲအသံမကြားလို့jiminဘက်ကိုလှည့်ကြည့်လိုက်တော့ အသက်ရှူမှန်စွာနဲ့အပူအပင်ကင်းစွာအိပ်ပျော်နေတဲ့ကလေးငယ်။Jungkookလဲကားကိုရပ်လိုက်ပီး အိပ်နေတဲ့လူရဲ့မျက်နှာအစိတ်အပိုင်းတစ်ခုချင်းစီကိုသေချာကြည့်လိုက်ကြည့်ေနမိသည်။နောက်ဆုံးအကြည့်ရောက်သွားတဲ့နေရာလေးကတော့ ကလေးငယ်ရဲ့နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေး
Jungkookလဲအိပ်ပျော်နေတဲ့လူသားရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးကိုလက်ကလေးနဲ့ထိလိုက်ပီး
YOU ARE READING
မောင့်ရဲ့စေလိုရာ❣️💔
Romanceကိုယ့်ကိုမချစ်တဲ့လူနားမှာနေလဲအပိုပါပဲ သူက ကိုယ့်ကိုမှပြန်မချစ်နိုင်တာ ပြန်ချစ်မှာပါလေဆိုတဲ့စိတ်နဲ့ အားတင်းထားပေမဲ့လဲ ပြိုလဲရတာကိုယ်ကိုယ်တိုင်ပါပဲ လွှတ်ချသင့်တာလွှတ်ချလိုက်ရင်တော့ အဆင်ပြေသွားမယ်ထင်တာပဲ မုန်းတယ်လို့ထင်ခဲ့ ပေမယ့် မမုန်းရက်ပြန်ဘူး ချစ...
