part 9

2K 177 33
                                    

"ဟင်! သူက"

"မင်းကြောင့်သေခဲ့ရတာလေ"

ဘယ်လိုသေခဲ့ရတာတဲ့လား။ဒီဓာတ်ပံုထဲကကောင်လေးကလေ‌ေသသွားတာတဲ့လား။ကိုယ်နားတောင်ကိုယ်မယုံနိုင်ခဲ့ဘူး။ ကျောင်းသွားတိုင်းအမြဲ‌ေနာက်ကတကောက်ကောက်လိုက်နေတတ်တဲ့ကောင်လေး စာသင်ချိန်အခန်းရှေ့မှာလာစောင့်နေတတ်တဲ့ကောင်လေး ခင်ချင်လို့ပါဆိုပီး နောက်ကအတင်းလိုက်ပီး တွယ်ကတ်နေတတ်တဲ့ကောင်လေးကပေါ်မလာခဲ့တာတော်တော်ကြာခဲ့ပါပီ။ဒီအတိုင်းလေး သူ့အမှားအတွက် ကိုယ့်ရှေ့ကိုပေါ်မလာရဲ့ဘူးထင်ခဲ့တာ။သေသွားပီလို့ဘယ်သူကထင်ခဲ့မှာလဲ။

"မဟုပ်ဘူး ငါရှင်းပြမယ်"

"ဘာလဲ!မသိဘူး မဟုပ်ဘူးဆိုပီး ငြင်းဦးမလို့လား"

"ငါသူ့ကိုသိတယ်ဆိုတာတော့ဝန်ခံတယ် ဒါပေမယ့် ငါသူ့ကို မသတ်ခဲ့ဘူး"

"သူခိုးကခိုးတယ်လို့ ဘယ်ဝန်ခံပါ့မလဲ ဒါပေမယ့် ငါမှာအကုန်သက်သေအထောက်အထားတွေရှိတယ် မင်းသတ်ခဲ့တယ်ဆိုတာကိုပေါ့"

"ငါသူ့ကိုတကယ်မသတ်ခဲ့ရပါဘူး သူသေသွားပီဆိုတာတောင် ငါအခုမှသိတာပါ"

"Park Jiminမင်းတော်တော်ဟာသတွေပြောတာပဲ koreaရောက်မှဒီအကြောင်းထပ်ပြောကြတာပေါ့"

"Kook"

"မခေါ်နဲ့ မခေါ်နဲ့ ငါ့ကိုအဲ့လိုမျိုးမခေါ်နဲ့ ကြားရတာစိတ်ထဲမသက်သာလို့ ရွံလို့ နောက်ထပ်အဲ့လိုမျိုးယောင်လို့တောင်မခေါ်မိစေနဲ့"

"ငါက....."

Jungkookလဲ Jiminစကား နားမထောင်ပဲ ရေချိုးခန်းထဲဝင်သွားလိုက်သည်။ ရေပန်းမှ‌ေရ‌ေတွကိုဖွင့်ချလိုက်ပီး‌ေရပန်းအောက်အကြာကြီးရပ်နေ၍ ဒေါသတွေကိုခနဖြေဖျောက်မိသည်။ဒီအကြောင်းတွေတွေးမိတိုင်း park Jimin ကိုသေလောက်အောင်မုန်းမိသည်။ သူ့ကိုလဲပြန်ခံစားရမယ်ဆိုတဲ့စိတ်ကလဲ ရင်ထဲမှာစွဲစွဲမြဲမြဲ ။

Jungkookလဲရေချိုးပီးထွက်လာတော့ ကုတင်ပေါ်မှာ ခွေခွေလေးအိပ်နေတဲ့ ကောင်ငယ်လေး။

Jungkookလဲအမြင်ကတ်လာတာနဲ့ ကုတင်နားသွားလိုက်ပီး အိပ်နေတဲ့ကိုယ်ငယ်လေးကို
ခြေထောက်နဲ့ကုတင်ပေါ်ကတွန်းချလိုက်ပီး

မောင့်ရဲ့စေလိုရာ❣️💔Where stories live. Discover now