daddy•yoonmin

bu, senin baban

okuldan dönerken, Jungkook'a uğrayıp bugün gelemediği için alması gereken notları teslim ettim. Ellerim cebimde, kulaklıklarım kulağımda yürürken gelen mesaj sesiyle telefonu cebimden çıkarıp elime aldım.

anne
yoongi

bugün seni biriyle tanıştıracağım

benim için önemli ve senin de tanımanı istiyorum

lütfen attığım konuma gel

⤵️konum

akşam yedide

yoongi
tamam

seni bu kadar heyecanlandıran ne?

üniversite arkadaslarından biri mi yine

anne
hayır

gelince göreceksin

meraklanma ve güzel giyin hayatım

yoongi
tamam anne hallederim

telefonum yine cebimi boylarken fazla meraklanmadan eve yürümeye devam ettim.

♤♤

"yoongi yine simsiyah giyinmeni istemiyorum, cenazeye gelmiş gibi duruyorsun."

annem hoparlördeki telefondan isyan edercesine konuşurken, sadece o istediği için dolabımdan renkli bir şeyler bulmaya çalışıyordum fakat ne kadar arasam da boşaydı. siyah tişörtlerim, beyaz gömleklerim ve birkaç pantolon dışında çok da çeşitli sayılmazdı.

"dolabımda siyah dışında hiçbir şeyim yok."

Annemin şu an sinir krizi geçirdiğine yemin edebilirdim, çünkü saat neredeyse altıya geliyordu ve ben eve gelir gelmez uyuyakaldığım için ne telefon sesini duymuştum ne de annemin randevusunu hatırlamıştım. Gideceğim yer yaklaşık yarım saatlik bir yerdi fakat Seul trafiğinde, bu en az bir saati bulurdu.

annemin yine bir şeyleri beceremediğimi  söyleyerek bağırdığı aramalarla uyanmak harika bir başlangıç değildi.

"beyaz gömleği giy."

"gömlek giymek istemiyorum."

"isteyip istemediğini sormadım zaten."

"Anne beyaz gömlekler çabuk lekeleniyor, eğer başıma bir şey gelirse orayı terk ederim"

lise mezuniyetimde giydiğim beyaz gömleğin üstüne biri şarap döktüğünde (sarhoşluğun sebebi de olabilir) neredeyse bir saat boyunca ağlamıştım. mıh gibi aklıma kazınan bu günden sonra özel günlerde beyaz gömlek giymemeye ant içmiştim aslında.

"yoongi, hadi. tekrarlamayacağım."

yüzüme kapatılan telefonla sinirlerime hakim olmaya çalışırken telefonu yatağın üstüne atıp lanet beyaz bir gömlek ve siyah bir kot pantolon çıkardım. beyaz gömleği üstüme geçirdim. pantolonum kilo aldığım için biraz yarım yamalak olsa da parfüm sıkıp ceketimi de alarak alarak sonunda evden çıktım.

♤♤

yarım saattir saçma sapan bir yolda sıkışmış duruyorduk ve saat yediye geliyordu da geçiyordu bile. Annemi aramamıştım çünkü geç kalacağımı o da biliyordu. büyük ihtimalle şu an sinirden kuduruyordu.

"çok trafik var sanırım, ben ineyim burada."

"trafiğin ortasında mi ineceksin?"

arabaların arasından geçmek benim için çok da enteresan değildi.