With The Moon

C30

"Sorry, I'm sorry hindi ko alam," I said while crying in front of him. We are facing each other and our face was full of tears.

"It's not your fault, love" he said with a soft voice. He slowly touched my cheeks and I immediately closed my eyes while feel feeling his hands. "You're so strong and quiet, I forgot you're suffering"

"I'm sorry" wala akong masabi kundi iyon, hindi ko alam na ganoon kahirap ang pinagdaanan n'ya.

"Hindi mo kailangan sabihin 'yan, I'm fine now" I opened my eyes and I directly looking at him immediately.

"I'm so proud of you" I whispered. His features became so soft and the new tears was forming in his eyes again.

Pagkatapos n'ya magpaliwanag, nagkamustahan kami at sabay na kumain ng dinner habang parehas na pugto ang mata. Magaan ang pag-uusap namin trabaho lang ang pinag-usapan, maaga ang duty n'ya bukas dahil may operation s'ya.

Habang kumakain kami, nakatingin lang ako sa kaniya habang iniisip lahat ng pinagdaanan n'ya. Ilang taon s'yang walang connection sa parents n'ya at naipon lang sa bank account n'ya lahat ng perang pinapadala ng Papa n'ya, sariling pera n'ya ang ginamit n'ya, nag tyaga s'ya at kinaya lahat. I'm so proud of him, wala akong karapatan dahil iniwan ko s'ya pero hindi ko maipaliwanag yung saya na nararamdaman ko para sa kaniya.

"Good morning, Attorney Cilvestre" my secretary greeted.

"Good morning, could you send a gmail for Attorney Walker of Highly Law Firm? Pakisabi na we need a copy for Sariaga Massacer Case," I said while walking to the lobby of our law firm.

"Yes, Attorney"

Inubos ko ang oras ko sa pagbabasa sa isang massacer na nangyari sa Spain, Pilipino ang mga biktima habang Español naman ang suspect. Malaking kaso ito kaya nakakuha ng atensiyon ko, isa pa ay buong pamilya ang pinatay na walang kalaban laban. Chef ang haligi ng tahanan sa isang maliit na restaurant habang sales lady ang ilaw ng tahanan, may tatlo itong anak, ang panganay na lalaki ay nasa college na scholar ng school, ang pangalawang babae naman ay ballerina sa isang high school at iyon ang dahilan kung bakit ito naging scholar sa school nila habang ang bunsong babae naman ay hindi pa nag-aaral at kasama lang ng tatay n'ya sa trabaho. Ang suspect naman ay anak ng Governor, may malaki itong negosyo at kilala sa bansa ang pamilya. Dalawang buwan na ang nakakaraan pero hindi parin nasasara ang kaso.

Tanghali ng wala parin akong matanggap na gmail galing kay Attorney Walker, alam ko naman na lagi itong nag titingin ng gmail n'ya at malabo namang nakalimutan ng secretary ko na mag send ng gmail sa kaniya.

Kinuha ko ang cellphone ko at tinawagan si Kurt, agad naman nitong sinagot.

"Good morning," I greet.

"Good morning, Attorney Cilvestre"

"You knew Attorney Walker, right?" Tanong ko at tumayo sa kinauupuan ko.

"Yes, of course. He was my blockmate back then,"

"Can you give me his number?" Aniko at umalis sa may lamesa ko, naglakas ako unti-unti papunta sa malaking binta at tinanaw ang kagandahan ng syudad.

"Oh, sorry. Wala akong number n'ya pero I have his secretary's number"

"And why do you have his secretary's number?" I immediately accuse him.

"Basta, chismosa mo naman Attorney, isesend ko nalang. I'll try to send him a gmail too"

Agad n'yang binaba ang tawag. So disrespectful Prosecutor Kurt. Umupo nalang muna ulit ako sa swivel chair ko habang hinihintay ang response ni Attorney Walker. Hindi ako mapakali kaya tinawagan ko na rin si Frediricka.