love sick girls [ Uni🔛 Zaw ]

အပိုင်း_ ၂၀

Unicode

နေကိုပြုစားထားတဲ့ဆောင်း။
ဒီနှစ်ပုသိမ်ဆောင်းက ခါတိုင်းထက် ပိုအေးစက်တာအမှန်။မိုးစင်စင်လင်းနေပြီဖြစ်သော်လည်း ဆောင်းကနေကိုလွပ်လွတ်ခြင်းမပေးသေး။မြူတွေဆိုင်းတဲ့ မနက်ခင်းတွေ။သစ်ရွက် သစ်ခက်ပေါ်ခိုသီးနေတဲ့ နှင်းဦးရည်တွေ၊လေညှင်းသွဲ့သွဲ့ဖြတ်တိုက်တိုင်း လာရိုက်ခတ်လေ့ရှိတဲ့ ဆောင်းအငွေ့အသက်တွေ မြင်မြင်ရာပိတ်ကားဖြူဖြူ ကာစီးထားတဲ့ဆောင်း ဒီနှစ်ဆောင်းက အေးလွန်းပါတယ်အရင်က အရင်နှစ်တွေထက်ပေါ့။

ဆောင်းမနက်ခင်းတွေ အပြင်မှာခိုက်ခိုက်တုန်ရင်ကြပါစေ စောင်ထူထူအောက်မှာ မှေးစက်နေကြတဲ့ ကလေးငယ်နှစ်ယောက်ကတော့ အပြစ်ကင်းစင်လွန်းပါသည်။ဒီဆောင်းက သူတို့လေးတွေအဖို့ အေးစိမ့်စိမ့် ရက်ရက်ဆက်ဆက် နှိပ်စက်နိုင်မယ်မထင်ပါ။ဆောင်းရဲ့ အငွေ့အခိုးတွေသည် သူတို့အကြင်နာရင်ငွေ့ကိုအံတုနိုင်မှာမဟုတ်။ကြင်ကြင်နာနာ တစ်ဦးကိုတစ်ဦးပွေ့ဖက်ထားတဲ့ ကလေးတို့လက်ကလေးတွေမှာ မြတ်နိုးခြင်းတွေ ယုံကြည်ခြင်းတွေနှောင်ဖွဲ့ထားကြတဲ့ ဒီမေတ္တာတရားလေး မြင်ရသူရင်ကို ဓားပါးနဲ့မွန်း​ချေနေတဲ့ ဆောင်းအအေးဒဏ်လို။

နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်အိပ်မောကျနေတဲ့ ကလေးတွေကြည့်ကာ ရစ်ဝဲလာတဲ့မျက်ရည်တွေ မသုတ်ဖယ်ရက်။အပြစ်ကင်းလွန်းတဲ့ ကလေးငယ်တွေ။ကိုယ်စီဒဏ်ရာအနာတရတွေနဲ့ ရုန်းကန်နေကြတဲ့ကလေးတွေ။ကိုယ်ဘယ်လို ရှင်းပြရမလဲ ကလေးတွေရယ်။ချစ်ခြင်းမေတ္တာဆိုသည် မွန်မြတ်ပါသော်လည်း ကိုယ့်ကိုယုံကြည့်စွာ အပ်နှံထားတဲ့သူတို့မိခင်တွေ ကိုယ်ဘယ်လိုပြောရပါ့။သက်ပြင်းသက်သက်ကလေးချရင်း အခန်းတံခါးလေး ဖွဖွလေးဆွဲပိတ်လိုက်သည်။

တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်ရင်းရင်းနှီးနှီးရှိလာကြလို့ ပျော်နေမိတာ။ကြာလာလေ စိတ်ကသင်္ကာမကင်းဖြစ်နေတာနဲ့ ကိုယ်လာခဲ့တာ။ကိုယ်တွေးထင်မိသည့်အတိုင်း သာမာန်ထက် ပိုလွန်နေကြတဲ့သံယောဇဥ်နဲ့ တွယ်တာမိကြတဲ့ကလေးနှစ်ယောက်။သူတို့အပျော်လေးတွေ မပျောက်ကွယ်စေချင်ဘူးကွယ်။အဲ့အပြုံးလေးတွေ မချွေချင်ဘူးကွယ်။