VS2: Keandro Izaac Vergara (BxB) (Completed)

30

Selo Vennice Matteo

Marami kaming napag-usapan ng Mama ni Zaak. Masaya ako, nawala na ngayon ang kaba na nararamdaman ko kanina. I felt so relieved thinking that his family accepts us, thinking na nauunawaan ng pamilya niya ang kung ano mang meron sa akin.

Katatapos lang naming mananghalian at lahat ng tao ngayon rito sa mansyon ay busy pero ako hindi. I was following the helper na magdadala sa akin sa silid ni Zaak rito sa mansyon. Zaaki fall asleep kaya kailangan niya talagang ihiga, ayoko namang paggising niya ay magreklamo siya na may mga masakit sa kaniya. Habang si Zaak naman ay nandoon pa rin sa kung saan kasama ang Dad niya. Nakakain na kami't lahat lahat ay hindi pa rin sila tapos mag-usap.

"Dito po ang kuwarto ni Sir Izaak, Sir." Anunsiyo ng helper ng makarating kami sa tapat ng pinto. Binuksan niya iyon. Nagpasalamat naman ako rito bago siya umalis.

Pumasok na ako sa kuwarto ni Zaak at kadiliman ang bumungad sa akin. Binuksan ko ang ilaw ang ang magandang interior design ang una kong napansin. Tinungo ko ang kama niya para ihiga roon si Zaaki. Nang maayos ko siyang naihiga ay umayos ako para magtingin tingin.

Una kong nilapitan ang book shelf. Iba't ibang klase ng libro ang naroon. The shelf is divided in to three, ang pinakababa ay naglalaman ng mga dictionary, encyclopedia and history books. While the next one ay mga libro niya sa math, ito siguro ang mga libro niya noonh engeneering student pa lang siya. And the last compartment has novels, iba't ibang genre ng novels na nagpangiti sa akin. As much as I want to grab a book ay pinigilan ko ang sarili ko.

Sunod ko namang nilapita ang study table niyang malapit sa shelf. Maayos na maayos 'yon, para bang hindi na nagalaw sa matagal na panahon, pero malinis pa rin.

Tinitingnan ko lang ang study table hanggang sa makakita ako ng isang picture frame. I grab it at mariing tiningnan ang taong nasa larawan.

It was me, smiling really wide. I don't know how he get it but it was me. Ako 'yon noong bata pa ako, this picture was taken ng pumunta kami ng beach nina Mommy, Daddy ang Kuya. I was really happy that time kaya when Dad ask me to take a picture ay ngiting ngiti akong humarap sa camera.

"That was my motivation before." Nagulat ako ng biglang may magsalita sa likuran ko. It was Zaak.

"Sorry. I didn't mean to touch your things." Paghingi ko ng tawad saka mabilisang lumapit sa kama niya para maupo sa tabi ni Zaaki.

"It was your Kuya who gave me this picture." He confessed as if he reads what's in my mind earlier. "Natatawa pa ako sa tuwing naalala ko kung paano ko hiningi sa kaniya ang picture ko. Ayaw niyang ibigay sa akin 'yon, I told him na magpapagawa lang ako ng copy, pero ayaw niya pa rin, nakailang pilit pa ako sa kaniya bago niya ibigay. Kulang na nga lang ay pagbantaan ko na siya."

Nang wala siyang makuhang sagot sa akin ay lumapit ito saka umupo rin sa kama. Imbes na ako ang tingnan niya ay nakita kong hinaplos haplos niya ang pisnge ni Zaaki.

"Thank you, Vennice. You don't know hoe happy I am right now. This is really not the present na hinihiling ko but you give it to me. Thank you." Saka siya bumaling sa akin ang pisnge ko naman ang hinaplos niya.

Nginitian ko na lang siya, the genuine one.

Nanatili lang akong tahimik. Hindi ko alam kung tama bang sabihin ko na ang mga salitang namumuo sa utak ko. But no, something is stoping me to say it so I remained my mouth shut.