thank you // chanmin

#14

Tatillerinin son geceseydi. Seungmin üstüne bol bir gömlek geçirerek balkona çıktı.

Çok az zamanı kalmıştı. Yakında artık Chan'ın yanında olmayacaktı. Ağlamak istemiyordu ama durduramadı.

Chan sesleri duyarak uyandı ve kalkarak Seungminin yanına balkona çıktı. "Uyuyamadın mı?" Hemen göz yaşlarını sildi.

"Yarın gidiyoruz. Bu güzel ülkeden ayrılacağız." Chan balkonun taş tutacaklarına yaslanarak Seungminin karşısına geçti. "Neden ağladın?" Elini yanağına koyup ıslaklığı hissetti. "Ağlamadım."
"Ağlamadım diyorsun ama kirpiklerin ıslak." Elini geri çekti.

"Chan ben yakında öleceğim. Bu dünyada olmayacağım. Sen bensiz ben de sensiz kalacağıma."
"Seungmin bu konuyu-" Içinde tuttuğu büyük seli gözlerinden serbest bıraktı. "Aghhhhhh, Ölmek istemiyorum hyung... Hayır, olmaz!" Elleri ile yanaklarını ve gözlerini silerken devam etti. "...ama... öleceğim."

Chanda ağlarken elini yanağına koyup tereddüt etmeden dudaklarını dudaklarına koydu.

Ikisininde göz yaşları akmaya devam ederken Chan çekilip ona baktı. "B-ben üzgünüm." Seungmin ellerini Chan'ın boynuna sararak dudaklarına yapıştı.

Biraz öptükten sonra elleri boynuna sarılıyken çekilip ona baktı. "Ikimizde ne ıslak gözlüyüz ama..."
"Seni seviyorum Seungmin. Gitmeni hiç istemiyorum."
"Gitmek istemiyorum sevgilim. Ben de seni çok seviyorum."

Chan ellerini beline sararak içeriye geçtiler ve yatağa yatırdı.

(...)