Chapter 27 ( E D I T E D)

4.5K 182 9
                                        

Princess Lenora POV:

Hindi ko parin malimutan ang kahihiyang ginawa ko, well sino ba makalimot kung lagi naman bumungisngis si Dark pag nagkita kami sa mansion na ito. Its been 2 days since that happen pero mukhang fresh pa sa Refresh mineral water ang pangyayaring yun sa utak ni Dark.

Nandito ako ngayon sa likod ng Mansion ni Dark nag eensayo kasama si Jelo. Napangiwi naman akong nakatingin sa kanyang mukha, puno ito ng galos , yung kabilang mata niya nagkulay ube na, may mga cut din siya sa iba't ibang parte ng kanyang mukha. Pinuntarya ata ni Dark ito sa mukha, tsk tsk I felt pity for him.....not, kasalan naman niya yun pero nag enjoy rin naman ako hehehehhe.

"Why are you smiling? masaya kana ba sa nangyari sa mukha ko?" parang bata niya turan saakin habang nakatingin saakin ng masama, hindi ko na kaya pang pigilan itong damdamin ko, pag hindi ko to ilabas baka iba ang lalabas, later on I laugh as hard as I can while holding my stomach while my other hand is pointing at him.

"AHHAHAHAHHAHAHHA anong mukha HAHAHHAHA yan Jelo" I said while laughing mas lalo naman sumama ang tingin niya saakin, but its not enough for me to stop laughing, his face is so epic.

"It's not funny pano nalang ang mga chikababes ko nito *holding his wound* Awww, baka mag alala na yun saakin pagmakita itong napakagwapo kung mukha na puno ng galos" napangiwi naman ako sa kayabangan ng kumag nato.

"Nga pala, Dark said something to me that you don't have a master to serve, why?" I said ng ma alala ko isang siyang knight na walang pinakuan na pag serbisyohan. Tumayo naman siya ng maayos at tumingin sa malayo na may seryosong mukha magdradrama ata ito. 

"Simula nong bata pa ako gusto ko na talaga maging Knight" he just suddenly told his story kaya aktibo naman akong nakinig at umupo sa damuhan, hindi naman siya tumingin saakin dahil patuloy parin siya sa pag tingin sa malayo. Feel na feel ang pagdradrama.

"I am Jelo Harem Ruis, my father and my mother are both knights, kaya normal lang siguro na namana ko ang kanilang galing sa espada *looking at me, bigla kumunot ang noo niya* why are you sitting there?" he said, I just wave my hand at him.

"Wag moko pansinin, ituloy mo" I said, hindi na rin siya nagtanong pa, bigla siya humarap sa kanyang kiliran, nagulat naman ako sa ginawa niya dahil bigla niya kinuha ang kanyang espada na nakasabit sa kanyang bewang at itinaas ito sabay  sigaw.

"ANAK SA MGA KATULAD NATIN MAY MAGAGANDA LAHI AY DAPAT MAGING ISANG KNIGHT!!!!" muntik na ako mapatalon sa gulat dahil sa sigaw niya, mukhang may pinagmanahan pala ang kayabangan nitong ugok nato.

"Kaya simula non,  palagi na akong nageensayo kung pano humawak ng isang espada" he said while demostrating, inshort winasiwas niya ang kayang espada animoy may kalaban. Nakakatawa siyang tingnan pero pinili ko pigilan iyon dahil baka masira pa ang momentum sa kanyang pag dra-drama, he should be a comedyante mas bagay siya ron.

"Tinuruan ako ni ama hanggang sa naging sampung taon na ako ay alam ko na lahat ng klaseng technique sa paggamit ng espada, lagi na rin akong sumasama kay ama sa mga panauhin niya sa palasyo" nakaka amaze naman dahil sa determinasyon niya talagang matuto sa paggamit ng espada.

"Labing lima ako noon nung umalis ang mga magulang ko dito sa Empire, at yun ding araw na yun ako itinalaga na maging opisyal na Knight, umalis sila na walang pasabi kung saan sila pupunta" he said seriously, I felt pity for him iniwan pala siya ng kanyang magulang I didnt know he has this story of him behind those happy-go-lucky niyang katauhan.

Reincarnate into the Novel ( UNDER REVISION) Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon