Harry Potter one-shots

𝚃𝚑𝚎 𝚒𝚗𝚜𝚎𝚌𝚞𝚛𝚒𝚝𝚢(𝙼𝚊𝚝𝚝𝚎𝚘 𝚁𝚒𝚍𝚕𝚕𝚎)

Κάθομαι στο γραφείο μου και διαβάζω για τελευταια φορα την εργασία που πρέπει να παραδώσω αύριο στην 𝙼𝚌𝚐𝚘𝚗𝚊𝚐𝚊𝚕𝚕. Ο 𝙼𝚊𝚝𝚝𝚎𝚘 είναι στην προπόνηση, αρα θα αργήσει. Αποφάσισα να πάω να κάνω ένα μπάνιο πριν να έρθει, ώστε να έχω χρόνο να ετοιμάσω και ένα ζεστό μπάνιο για εκείνον. Πηγαίνω στο μπάνιο και αφού γεμίζω την μπανιέρα με ζεστό νερό και αφρόλουτρο, βγάζω τα ρούχα μου και μπαίνω μέσα. Παρατηρώ ότι οι ραγάδες στην κοιλιά και στο στηθος μου έχουν αρχίσει να αυξάνονται δραματικά. Δάκρυα φεύγουν από τα μάτια μου οσο σκέφτομαι ότι αυτα τα σημάδια ειναι αηδιαστικά και οτι σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να αφησω τον Matteo να τα δει: Θα τον κάνουν να με σιχαθεί και φοβάμαι μην τον χάσω... Εκείνος εχει σωμα που θα ζήλευαν ακόμα και τα αρχαιοελληνικα αγάλματα, ενω εγω... Απο αυτές τις σκέψεις με βγάζει μία πολυ γνωστή φωνή
𝙼:Άγγελε μου, γύρισα!Που είσαι?
Ωχ αμάν επέστρεψε!Και δεν έχω πάρει ρούχα, μονο τα εσωρουχα και το μπουρνούζι μου!
𝚈/𝚗:Έρχομαι!Του απαντάω, βάζοντάς τα εσωρουχα μου και προσπαθώ να τυλιχτώ οσο το δυνατόν καλύτερα με το μπουρνούζι. Βγαίνω απο το μπανιο και τον βλέπω ξαπλωμένο στον καναπέ μας, με τα χέρια του πισω απο το κεφάλι του και το πουλόβερ του καπου πεταμένο στο δωμάτιο.Μόλις με βλέπει, μου χαμογελάει. Αχχ,πως γίνεται αυτό το τέλειο πλάσμα να ειναι φτιαγμένο για μένα?!? Το χαμόγελο του παγωνει οταν με κοιτάζει για δεύτερη φορά και αμέσως και έρχεται κοντά μου.
𝙼: Ποιος έκανε να κλάψεις?
𝙵𝚞𝚌𝚔𝚔, ξέχασα οτι πριν έκλαιγα και ότι έπρεπε να χω ρίξει λίγο νερό στο πρόσωπό μου.
𝙼: 𝚈/𝚗, απαντησε μου! Ποιος έκανε τα μάτια που αγαπώ περισσότερο στο κόσμο να κλάψουν!
𝚈/𝚗: Κανένας, απλώς μου μπήκε αφρόλουτρο στα μάτια... του απαντάω και σκύβω το κεφάλι μου
𝙼: Δεν με κοιτάζεις στα μάτια και αυτό μου δείχνει ότι μου λες ψέματα για αυτό πες μου,γιατι κλαις?!?
𝚈/𝚗: Γιατί είμαι άσχημη! Ξεσπάω και δάκρυα αρχίζουν να τρέχουνε πάλι από τα μάτια μου.
𝙼: Ποιος σου είπε τέτοιο ψέμα, αγάπη μου? Εσύ είσαι πανέμορφη!Με ρωταει και βάζει τις χούφτες του στα μάγουλα μου
𝚈/𝚗:Δεν χρειάζεται να μου το πει κάποιος, μάτια εχω και βλέπω! Είμαι αποκρουστική και εσυ δεν μου αξίζεις...
𝙼:Αντε παλι! Αναφωνεί και με σηκωνει σαν τσουβαλι με πατάτες στον ώμο του και με βάζει να καθίσω στο κρεβάτι,ενώ εκείνος κάθεται απέναντι μου. Τι λέγαμε, α ναι,οτι εισαι πανέμορφη αλλα δεν το παραδέχεσαι!
𝚈/𝚗:Το λες αυτο γιατί δεν τις έχεις δει...
𝙼:Ποιες να δω?!?
Ανοιγω απροθυμα την ζωνη απο το μπουρνούζι μου και το κανω στην άκρη ώστε η κοιλιά,το στήθος και οι μοιροι μου να φαίνονται καθαρά. Ο 𝙼𝚊𝚝𝚝𝚎𝚘 με κοιταζει με πεδινό πρόσωπο, πράγμα που με κανει να ανησυχώ ακόμα περισσότερο οτι θα με παρατήσει
𝚈/𝚗:Βλέπεις, στο είπα ότι είχα δικιο...
Τοτε ο 𝙼𝚊𝚝𝚝𝚎𝚘 ,με κοιτάζει στα μάτια και χαμογελάει
𝙼:Μισω να στο χαλάσω αγάπη μου, αλλά όχι, είσαι λάθος. Αυτα τα σημαδακια ειναι παρα πολύ όμορφα και δεν χρειαζεται να ντρέπεσαι ή να αισθάνεσαι άσχημα για αυτά!Ειναι κάτι φυσιολογικό, συμβαίνει σε πολλούς ανθρώπους! Ελα,τιγράκι μου,μην μου στεναχωριέσαι!
𝚈/𝚗:Δηλαδή, δεν θα με παρατήσεις για κάποια που θα εχει δερμα σαν πορελανη?
𝙼:Μα,πως σου πέρασε κάτι τέτοιο απο το μυαλο, αγάπη μου?!? Λεει και τινάζεται προς το μέρος μου,με αποτέλεσμα να πεσω στην πλάτη μου και αυτός πάνω μου. Δεν θέλω ποτέ ποτέ να σου ξαναπεράσει απο το μυαλο, ουτε για μια στιγμή, οτι εγω πρόκειται να σε αφήσω ,μάτια μου!
𝚈/𝚗:Ενταξει...
𝙼:Μη μου λες εμένα εντάξει, γλυκο μου τιγράκι, γιατί θα σου βγάλω τα μουστάκια !
𝚈/𝚗:Χαχαχαχα! Καλα,μωρό μου!
𝙼: Μμμ,κανε λιγο ησυχία τωρα, σε παρακαλω, γιατί νυστάζω παρα πολύ και προς θεού, μην ξανασκεφτεις ποτε κάποια τέτοια κουταμάρα σχετικά με τον εαυτό σου, θα σε δαγκώσω!

Το σώμα το καθενός ειναι διαφορετικό, μπορει να μην είναι σαν αυτά που βλέπουμε στα περιοδικά,αλλα συνεχίζει να πανέμορφο και έτσι πρέπει να το αντιμετωπίζουμε.