Carrying The Demons Child

Chapter 37

"Dad anong ibig sabihin non?!" Agad kung sumbat kay Daddy ng hindi ko mapigilang umalis si Shin.

Iyak ako ng iyak hindi ko alam kung bakit. Mas lalo akong nag-iiyak ng hindi man lang ako sulyapan ni Shin at nagtuloy tuloy lamang ito palabas ng bahay. Ang sama ng loob ko sa tatay ko tatay ng anak ko.

Hindi nagpatinig ang matigas sa eksresyon ni Daddy at walang awa ako nitong tinitigan. "That kid will be going home unless he is done with his job-"

"What job, Dad?!" Halos nanggigigil kung bulalas at natataranta si Mama sa pag-alo sakin. Inaalo ako nito sa likod at sinasabihang kumalma at nakakasama ito sa pagbubuntis ko. Kung ganon sana ang inisip nila ay hindi nila pinunta si Shin sa District 12!

District 12 ang pinakamasalimuot na parte ng bansa. Tanging mga espesyal na agent lamang ang nilalagay doon at hindi pinapayagan ang mga malilit na agent dahil sa sobrang sensitibo ng mga misyong gagawin.

"Sa tingin mo Dad makakauwi pa ng buhay si Shin?!" Sinapo ko ang malaking tyan sa biglaang paghilab non. Halo halo ang sipon luha pawis at uhog ko sa pagpunas.

Napadaing ako sa sakit ngunit tinibayan ko ang pagkakatayo sa harap ni Daddy. Umiiyak na rin si Mama at nagmamakaawang magtigil kaming mag-ama.

"And that's what he get for getting you pregnant! Isa lang ang misyon na gagawin nya pero hindi pa magawa ng maayos!" Galit na ring sumbat ni Daddy. Mas lalo akong nanggalaiti dahil sa sinabi ni Dad.

"His just a kid dad! He was just graduated this year! Anong gusto mong gawin nya doon!Ang unfair mo Dad!" Iyak ko at nanghihinang napasandal na ako kay Mama.

Kahit naman hindi maganda ang ginawa ni Shin ay may kamalian din ako doon. Pero iyong isabak ni Daddy si Shin sa district 12 ay ibig sabihin non ay pinapapatay na nya ito. Walang nakakalabas ng buhay sa lugar na iyon at halos napag iwasan na ng mundo.

Hindi man lang sya nagpaalam ng maayos sakin.. Napahikbi ako dahil ang sama ng loob ko. Hindi ko ini-expect na ganito ang gagawin nila sakin. Nag-disesyon sila ng sila lang.

"Damn you, Shin" Iyak ko at hinayaang ang tuloy tukoy na daloy ang aking luha.

I guess I will be raising our kids alone...

Gusto kung matawa at nagkatotoo nga ang sinabi ko.. Its been a year since he went in a suicide mission at until now wala akong idea kung may Shin pa bang uuwi para malaman kung kumusta na ang mga anak nya sakin.

Pinagmasdan kung mabuti ang kambal na anim na buwang gulang. Napangiti ako ng mapait dahil kamukhang kamukha ni Shin ang dalawa.

Mula sa kutis, buhok, mata, ilong at labi ay kinuha ng kambal. Wala yatang nakuha ang kambal sakin kundi kaartehan at ang hirap nilang pagpatulog.

Mahina akong natawa dahil sabay na bumusangot ang kambal habang mahimbing na natutulog. Uungot ungot pa si Akaza na akala mo may sinusungitan sa panaginip.

Did you meet your Daddy, Baby?

Tangina mo Shin.

Pinalis ko ang luha sa aking mata at mapait na ngumiti habang pinagmamasdan ang kambal. Laging nagtatanong ang mga magulang ni Shin kung kumusta na ito at wala silang balita sa anak. Hindi ko makausap ng maayos si Daddy kung may contact ito kay Shin para malaman man lang sana kung kumusta ito.

Hirap na hirap akong magsabi kila Tita at Tito dahil maging ako ay walang alam.

Shin was just vanished.

Ni hah? ni Ho? Wala.

And I fucking miss him..

Ni wala man lang akong pagkakataon na sulitin iyong oras na kasama sya na aware ako sa nararamdaman ko. Iyong may aalalahanin akong bagay at mapapangiti kahit papano.

Kahit man lang sana sa mga bata, Shin bumalik ka. Kahit iyon nalang.

"Uy, Nagdra-drama ka dyan." Ungot ni Akiko. Pagak akong natawa at agad pinunasan ang naglandas na luha sa pisngi. Inayos ko ang nagusot na damit at tumayo.

Agad nagtaas ng kilay si Akiko at pinagmasdan ako mula ulo hanggang paa. "Saan gawa ang mga anak mo at palagay ko di ka naman nanganak." Nagtatakang tanong nito na agad kung ikinatawa. Iyong mga damit ko kasi bago ako kidnap'in at buntisin ni Shin ay halos kasya pa sakin its- just that parang ang laswa na tignan dahil lumaki ang parteng dibdin at balakang na dati ay halos wala.

"Oh, My gosh! Ang ganda at gwapo talaga ng kambal mo Aga!" Natutuwang bulalas ni Akiko at agad pinuntahan ang crib ng kambal. Natutuwang pinagmasdan ko naman sila at proud na humalukipkip sa gilid.

"That's C section for you." Proud kung usal at itinuro ang aking puson. Hindi ko kinaya ang kambal na ilabas ng normal kaya nagdesisyon ang doctor na ilabas ang mga bata via C section. Halos mamatay na ako noon dahil sa sakit at mukhang nagbonding pa ang kambal sa loob noon ng tyan ko. Pero nong marinig ko ang iyak ng panganay ko..

Damn you Shin.

You'll regret not witnessing how great my babies are.

Manghang mangha si Akiko sa mga natutulog kung anak at hindi talaga makapaniwala na may anak na ako.

Tawa ako ng tawa sa sinabi nyang sa sobrang arte ko daw ay baka kapag naramdaman ko daw iyong something malagkit na mainit sa loob ko ay sabunutan ko ang ama ng mga anak ko at ipatanggal kaagad ang nararamdaman kung something ewiie doon.

"Their Dad seems to be good looking.." Usal ni Akiko at pinaglalaruan si Shinae na gising at maligalig na pinaggagalaw ang binti at braso. Halos masapok nito si Akaza na sobrang himbing pa ng tulog.

"Okey lang.." Kibit balikat ko at onti onti ginising ang panganay kung lalaki. Pahirapan na naman mamaya magpatulog lalo at hindi mapakali itong anak ko kung hindi inihehele ng nakatayo.

Walang nakakaalam kung sino ang nakabuntis sakin. Daddy forbid me to tell anyone that Shin is the father of my child. Like he wants Shin to evaporate in our life. Hindi ko masisisi si Daddy dahil ako ang bunso nya at pinagkatiwalaan nya si Shin. Pero iba ang galit ni Daddy.

Hanggang ngayon ay ayaw parin nyang sabihin kung kumusta na ba o kung kelan ba makakauwi si Shin. Ni hindi ko nga alam kung ano ba ang misyon na binigay ni Daddy rito. Basta ang laging sinasabi ni Daddy ay kung makakauwi pa si Shin.

Pero..

Gabi-gabi.. habang pinagmamasdan ko ang kambal ay pinagdarasal kung makauwi samin si Shin. Makita syang maayos at ipakita ang mga bata at kung gaano sya katanga na iwan akong mag-isa habang pinapanindigan ang pang-uuto ni Daddy dito.

I just miss you damn much..