Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
✦
Zaman zaman aklımı kaybettiğimi sanıyorum. Bir insan bir insanı niye, nasıl aklını kaybedecek kadar sevebilir ki? Bilmiyorum. Bilen olduğunu da sanmıyorum. Sevmek öyle hesapla, gram işiyle kilo işiyle olmuyor maalesef. Yangın gibi, başlayınca yerinde durmuyor. Söndürebilirsen, söndürene kadar da mutlaka derin izler bırakacak orası da kesin.
Yani demek istediğim; aklı olan birini sevmez. Denklemi kurduğumuza göre akılsızın teki olduğumu görüyorsunuz.
Canım yanıyordu. Lee Felix arabada canıma kast etmemiş gibi elinde birasıyla kumsalda tanımadığım bir çocukla konuşurken, ona yurt dışında yaşadığı unutulmaz anılarını (bunları henüz bana anlatmadı) anlatırken adeta göğsümde bir alev topu büyütüyordum. En ilkel hislerimle, bir hayvan gibi oradayım. Alev topu kıskançlığımla büyüyor ve ben kül olup gitmekten bile korkmuyordum.
İçimden bir 'Tut elini, çek şu çocuğu artık göğsüne' diyor ama diğer yanım bir rezillik çıkarmanın ne yeri ne de zamanı olmadığının epeyce farkında.
"Ee." dedi sahte kumral oğlan. Yüzünde oldukça mutlu olduğunu gösteren koca bir tebessümle bizimkilerde gözlerini gezdirdi ve sonunda benim dik bakışlarımla karşılaştığında kaşları ufaktan çatıldı. Ben kendimi toparlarken sanıyorum sadece ona odaklandığım için böyle bir ifade takındığımı düşünerek gülümsemesini geri kazandı. Yani başka bir deyişle, beni götüne bile takmadı. "Size nereden esti Incheon'a gelmek? Anlatmayacak mısınız?"
Geleli bir saati ancak geçmişken biz bu oğlanla sahilde buluşup kumların üzerinde oturarak bira içmekten başka bir şey yapmamıştık. Minho, Felix ve Seungmin denen oğlan kendi aralarında bir sohbet tutturmayı başarsa da Changbin'in yüzünde sik gibi bir ifade vardı. Hyunjin kesinlikle ona uyum sağlıyor ve hatta giderek onu da geçiyordu. Hak veriyorum. Benim sevdiğim adam da yanı başımda bitmiş başka ilişkisi için acı çekiyor olsa ben de kendimi tam olarak yarrak gibi hissederdim. Her neyse. Beni söylemeye gerek yoktur herhalde. Ağız yüz girişmek istediğim bir oğlanla aşko kuşko sohbet edecek cinsten biri değilim. Herhalde size de öyle bir izlenim çizmemişimdir diye umuyorum.
"Arkadaşın biri özgürlüğüne kavuştu, kutlayalım dedik."
Bu kesinlikle Minho'dan beklemediğim bir toparlayıştı. Böyle ortamlarda arkadaşlarını yerin dibine sokmaya bayılan biri olduğunu yılların verdiği tecrübeyle çok iyi biliyordum.
"Dur tahmin edeyim." dedi kumral olan neredeyse dili dışarda bir pekinez cinsi köpek gibi heyecanla. Açıkçası konu çilli olmasaydı ona çok gülebilirdim. Hatta hani şu dersin ortasında, en ciddi anlarda aklınıza gelen komik anılar olur ya, benim için öyle bir anı olabilirdi ama bu gidişatla ne yazıkki onu yalnızca düşman saf olarak görecektim.
