កម្មសិទ្ធបេះដូង

Episode 07: ខ្លាចឆ្លងអេដស៍

   @ភូមិគ្រឺះមីន
   គ្មានអ្វីប្លែកសោះ

" អ្នកប្រុស អោយខ្ញុំជួយយករបស់ចូលទៅខាងក្នុងដែរទេ? "
" មិនអីទេ ខ្ញុំអាចទៅខ្លួនឯងបាន អរគុណពូហើយ " Jimin តបទៅវិញដោយស្នាមញញឹម សាងអោយកម្លោះវ័យ30ឆ្នាំស្ទើតែភ្លឹកនិងស្នាមញញឹមគេទៅហើយ។ និយាយលេងសើចអី នាយម្នាក់នេះអាយុច្រើនមែន តែរូបរាងរបស់គេមិនបានចាស់តាមអាយុឡើយ។
" បាទ! អ្នកប្រុសគួរតែប្រយ័ត្នខ្លួន ហើយមើលថែខ្លួនឯងអោយបានល្អ "
" កុំធ្វើដូចឃ្លាតឆ្ងាយអី ខ្ញុំគឺជាជីមីន "
" បាទ! ចឹងពូលាជីមីន ទៅវិញសិនហើយ "
" ធ្វើដំណើរដោយសុវត្ថភាព " អាល្អិតឈរមើលឡាននាយបើកចេញទាល់តែផុតពីភ្នែកបាត់ ទើបដើរចូលក្នុងផ្ទះតាមក្រោយ។
" ហេតុអីគ្មានអ្នកយាមមុខផ្ទះ " ជីមីននិយាយឡើងតិចៗតែម្នាក់ឯងព្រោះចម្លែកមែនផ្ទះក៏ស្ងាត់ប្លែក មុខផ្ទះក៏គ្មានអ្នកយាមដូចកាលពីមុន ប៉ុន្តែដោយខ្ចិលគិតច្រើនគេក៏ដើរចូលទៅក្នុងផ្ទះ។
" ប៉ា! " សំឡេងដែរស្រែកហៅត្រូវលេបចូលពោះវិញទាំង ចំណែកឯម្រាមដៃខ្លីៗក៏លើកមកបិទភ្នែកព្រោះមិនចង់ឃើញរូបភាពដែរមិនគួរអោយមើល។
   រូបភាពនោះគឺ កម្លោះក្រមុំមួយគូកំពុងតែប្រពាក់ប្រពូន មាត់និងមាត់ប៉ះពាល់គ្នានៅលើសាឡុងកណ្ដាលផ្ទះមិនចេះខ្មាស់ជំនាងផ្ទះ។ កម្លោះតូចចាំបានថាមនុស្សប្រុសនោះគឺជារបស់ប៉ារបស់គេ ចុះម្នាក់ស្រីនោះជាអ្នកណា? គេមិនស្គាល់ ហើយមិនមិនដែលឃើញ!
" ជីមីនមែនទេ? ជីមីនពិតមែនហេស៎ចៅយាយ " សំឡេងរបស់ស្ត្រីចំណាស់ដែរត្រូវជាលោកយាយដែលស្រឡាញ់គេជាងនរណាទាំងអស់បន្លឺឡើងដោយភាពភ្ញាក់ផ្អើល។
" សួរស្ដីលោកយាយ "
" ចៅមកតាំងពីពេលណា? មកជាមួយអ្នកណា? បានអ្វីជិះមកទីនេះ? ចៅមកយូរហើយមែនទេ? ហេតុអ្វីមិន ខលប្រាប់អ្នកផ្ទះអោយទៅទទួល? "  ស្រ្តីចំណាស់ដើរទៅអោបក្រសោបរាងកាយតូចជាប់ទ្រូង សួរឡើងដោយក្ដីបារម្ភ និងនឹករលឹក។
" ខ្ញុំមកដល់ព្រឹកមិញជាមួយថេហ្យុង ហើយក៏មិនបានប្រាប់នរណាដោយសារចង់អោយភ្ញាក់ផ្អើល តែមកត្រូវភ្ញាក់ផ្អើលខ្លួនឯង "
" ណ្ហើយចៅឃ្លានទេ? ញ៉ាំអីហើយឬនៅ? ធ្វើដំណើរផ្លូវឆ្ងាយប្រហែលជាហត់ហើយ " គាត់ងាកទៅសម្លឹងមុខកូនប្រុសរបស់គាត់ ដែរអង្គុយធ្វើមុខមីងមាំងមិនទាន់បាត់នោះបន្តិច ទើបងាកមកអង្អែលក្បាលចៅសម្លាញ់ថ្នមៗដោយក្ដីអាណិតស្រឡាញ់។
" ខ្ញុំមិនទាន់ឃ្លានទេ! ប៉ុន្តែលោកយាយសុខសប្បាយដែរទេ? "
" យាយចាស់ហើយ រឿងឈឺជាជារឿងធម្មតា! ទៅអង្គុយសិនមោះយាយនឹកចៅសម្បើមណាស់ "
" បាទ "
" អាល្អិតឯងនេះប្លែកច្រើនណាស់ ខ្ពស់ជាងយាយទៅទៀត មិញនេះយាយស្ទើតែងើយមើលក្មេងឯងទភហើយ!! ហើយថែមទាំងស្អាតទៀត " 
" ស្អាតអី? ចៅជាប្រុសសង្ហារទើបត្រូវ "
« យើងក៏នៅទីនេះដូចគ្នា មិននឹកយើងខ្លះទេឬយ៉ាងម៉េច » ភ្នែកខ្មៅនិលមួយគូសម្លឹងទៅមើលការជជែកគ្នាយ៉ាងផ្អែមល្ហែមហាក់ដូចជានាយគ្មានវត្តមាននៅទីនេះដែរ។
" ស្អាតក៏ស្អាត សង្ហារក៏សង្ហារដែរ "
" លោកយាយក៏មិនចាស់អីដែរ សម្រស់នៅដដែល "
" ចេះបញ្ជោរយាយណាស់ "
" អ្វីហៅថាបញ្ជោរទៅ? លោកយាយនៅក្មេងស្អាតណាស់ "
" ហាសហា តែប៉ុណ្ណេះយាយមានប្រុសក្មេងបណ្ដើរអួតគេហើយ "
" ប្រាកដណាស់ "
" ល្អ! ចៅទៅរកសម្រាកសិនចុះ ប្រហែលហត់ហើយ "
" បាទ "
" ធ្វើចរិតអោយត្រឹមត្រូវ បន្តិចទៅលោកប្រុសមីន "
   កុំឆ្ងល់ថាហេតុអ្វីបានជីមីននិងយ៉ុនហ្គីធ្វើដូចជាមើលមិនឃើញគ្នា មិនមែនមិននឹកឯណាប៉ុន្តែម្នាក់ជ្រើសរើសមិនប៉ះពាល់គ្នានៅពេលដែលប៉ះពាល់អ្នកផ្សេងហើយ។
" យ៉ុនហ្គី " សំឡេងស្រីក្រមុំរូបស្រស់ហៅសព្វនាមអ្នកកម្លោះតិចៗ ព្រោះឃើញទឹកមុខនាយមិនល្អ ដោយសារតែមួរម៉ៅនិងក្មេងធ្វើមិនស្គាល់អំបាញ់មិញនេះ។
" បងឡើងទៅលើមុនហើយ "
" ក្មេងមិញនេះជាអ្នកណា? "
   ងាកមកមើលកម្លោះតូចជីមីនដែរឡើងមកបន្ទប់មិញនេះ ហាក់ដូចជាមិនទាន់អស់ចម្ងល់និងរឿងនៅឯខាងក្រោម ចង់ដឹងចង់ស្គាល់ណាស់ថាស្រីម្នាក់មិញនេះជាអ្នកណា?
   បើឆ្ងល់អញ្ចឹងមកស្គាល់ទាំងអស់គ្នាមក! តាមការពិតទៅជែមមី ជីរ៉ាជាភរិយារបស់ក្រៅផ្លូវការរបស់លោកប៉ាយ៉ុនហ្គីយើងនេះហើយ និយាយត្រួសៗទៅពួកគេបានរៀបការជាមួយគ្នាមួយប្រហែលជាបានមួយឆ្នាំទៅហើយដែរ វាគ្រាន់តែជាការរៀបការបង្គ្រប់កិច្ចព្រោះបងប្អូនសាច់ញាតិរបស់នាយគ្មានអ្នកណាទទួលស្គាល់នាងស្រាប់។
" មិនចេះខ្មាស់ខ្មោច " សំឡេងតប់ប្រមល់ក្នុងចិត្តបន្លឺឡើងទាំងធុញថប់ មិនគួរណាស៊យមកចំថ្ងៃនិងសោះវើយ!
" មាត់និយាយសុទ្ធតែស្រឡាញ់យើង តែយកស្រីមកអោវថើបដល់ផ្ទះ ខ្ពើមណាស់ "
   តុ!តុ
" ប៉ា? មករកស្អី "
" ជីមីន "
" ខ្ញុំសួរថាប៉ាមករកខ្ញុំមានការស្អី "
" ទាល់តែមានការ? ទើបមកបាន? " យ៉ុនហ្គីរុញស្មារាងតូច អោយចូលទៅខាងក្នុងដោយស្រាលដៃបំផុត ហើយនាយក៏ដើរចូលទៅតាមក្រោយ ដោយមិនភ្លេចចាក់សោរបន្ទប់យ៉ាងមានរបៀបរៀបរយ។
   រាងតូចងើយសម្លឹងមើលមុខនាយកម្លោះបន្តិច ហើយក៏ឈានជើងដើរថយក្រោយ នៅពេលកម្លោះចាស់ដើរមករកគេ ជីមីនឈានជើងដើរថយក្រោយរហូតដល់ទល់ជើងនិងគ្រែ ទើបភ្លាត់ខ្លួនដួលទៅលើគ្រែ។
" មិននឹកយើងទេ? " អ្នកកម្លោះឡើងទៅទ្រោបពីលើគេ ហើយយកដៃទៅអង្អែលថ្ពាល់រលោងនោះថ្នមៗ។
" ខ្ពើមណាស់ "
" ហឹស យើងងូតទឹករួចរាល់ហើយ កុំបាច់បារម្ភ "
" គ្មានសាច់ការអីខ្ញុំត្រូវនឹកប៉ាទេ "
" មែន? "
" អឺ "
" ក្មេងឈ្លើយ! បញ្ចូនអោយទៅរៀនបានខ្ពង់ខ្ពស់ណាស់ដែរ តែម្ដីដូចគ្មានការអប់រំ "
" ហើយថី? ខ្ញុំអញ្ចឹងតាំងពីដើម "
" យើងមិនពេញចិត្ត "
" ក៏អត់ទៅ " ងាប់ហើយ!! អ្នកណាទៅខ្វល់?
" ប្លែកច្រើនណាស់ " ប្លែក! គឺប្លែកែមន ប្លែកច្រើនណាស់ ទាំងរូបរាង ទាំងមុខមាត់ តែមិនប្លែកតែចរិត។
" មែនហើយ! ប្លែកណាស់ " ទម្លាកសំឡេងបន្តិច ពាក្យថា " ប្លែក " គេមិនបានចង់និយាយសម្ដៅលើខ្លួនឯងទេ គេកំពុងតែសម្ដៅទៅលើលោកប៉ាទៅវិញទេ។
" នឹក "
" នឹកអ្នកណា "
" នឹកក្មេង "
" ក្មេងណា "
" យី "
" ងើបចេញទៅ "
" នឹកឯង "
" គ្មានអាណាឈ្មោះឯងទេ "
" នឹកជីមីន "
" ល្អ "
" ក្មេងឡប់ " នាយទម្លាក់មុខទៅស្រង់ក្លិនក្រអូបពីលើខ្លួនកាយតូច ក្លិននេះមិនប្លែកទេ ក្រអូបតាំងពីតូច។
" ក្រអូបណាស់ "
" មិនដល់មីងម្នាក់នោះ "
" នាងជាប្រពន្ធរបស់យើង " អ្នកនិយាយទាំងជ្រប់មុខនិងកញ្ចឹងក របស់នាយតូចមិនទាន់ងើបចេញទៅណានោះទេ ដូចជាជាប់ចិត្តនិងខ្លិនហ្និងណាស់។
   អាល្អិតតូចមិនមាត់ព្រោះគ្មានអ្វីត្រូវភ្ញាក់ផ្អើល ចង់មានប្រពន្ធក៏មានទៅ សម្បត្តិត្រឹមប្រពន្ធឥតខាន់ស្លាម្នាក់គ្មានអ្វីដែលត្រូវធ្វើអោយគេមកឈឺក្បាលហាលថ្ងៃជាមួយទេ។ ហើយអ្នកណាទៅខ្វល់ រៀបការនិងមិនដឹងបានចូលរោងការត្រឹមត្រូវឬអត់ផង ទោះមិនប្រាប់ក៏មិនដឹងថាគ្មានអ្នកណាស្រឡាញ់ពេញចិត្តស្រីមាត់ក្រហមនិងដែរ។
" ចេះលេបរួច "
" ហឹស? " យ៉ុនហ្គីភ្ញាក់បន្តិច នៅពេលឮគេនិយាយបែបហ្និង មិនអោយលេបរួចយ៉ាងម៉េចបើនាងនោះក៏ស្អាតគ្រាន់បើដែរ ឋានះមុខមាត់គ្រួសារក៏សមរម្យមិនអន់ឯណា តែបើនិយាយរឿងសម្រសប្រាកដជាយកឈ្នះជីមីនមិនបាន រឿងនេះគេទទួលស្គាល់។
" ស៊ីមិនចេះរើស ភ្នែកអត់ប្រស្រី "
" និយាយស្ដីអោយស្រួលបួលបន្តិច "
" ងើបចេញ "
" មិន "
" ធ្ងន់ "
" មិនស្លាប់ "
" ចង្រៃយ៎ "
" ក្មេងប្រហើន! ប្រយ័ត្នត្រូវ! លើកក្រោយមិនអាចអោយយើងឮឯងនិយាយអាក្រក់ពីប្រពន្ធយើងទេ "
" ខ្ពើមណាស់! "
" ផាកជីមីន! "
" ប្រយ័ត្នកើតអេដស៍! ប្រពន្ធល្អមុខណាស់បើគេដឹងថាប្ដីមកដេកបំបោសអង្អែលកូនខ្លួនឯងដល់ក្នុងបន្ទប់ "
" ប្រហើនទៅៗហើយ "
" ខ្ញុំអញ្ចឹង! មិចល្អគ្រប់ដប់ដូចប្រពន្ធប៉ា "
" ដឹងអញ្ចឹងក៏ល្អ! "
" ហឹស " គួរអោយអស់សំណើច។
" យើងមានប្រពន្ធហើយចំណែកឯរឿងលុយកាក់យើងប្រាកដជាអោយប្រពន្ធយើងអ្នកទុកដាក់ រៀននិយាយសម្ដីអោយស្រួលជាមួយយើងនិងប្រពន្ធយើងបន្តិចប្រយ័ត្នគ្មានលុយដើរហើរសប្បាយបន្ត "
" នេះអ្នកណា? សម្រស់ប៉ិនខ្ញុំ បើចង់បានលុយមិនចាំបាច់ទៅពឹងពាក់អ្នកណា បើកអនលីហ្វេន តែមួយយប់លុយប្រហែលសង្កត់ក " ពាក្យសម្ដីឡកលើយប្រហើរចេញមកអោយលោកប៉ាគាំងស្ងាត់ដូចម៉ាស៊ីនអស់ប្រេងម៉ាសុត។
" ទោះខ្ញុំចង់សម្លាប់ម្ដាយចុង ក៏ខ្ញុំអាចរកលុយមកបំបិទមាត់ប៉ូលីសមិនអោយចាប់ខ្ញុំដាក់គុកបាន ដោយគ្រាន់តែដេកលើកជើងតាមក្លិប! អាយុខ្ញុំប៉ុណ្ណេះមិនបាច់ទៅដើរតាមសូមលុយមីស្រីណាចាយទេ " សម្ដីធ្វើយ៉ុនហ្គីញោចញញឹមចុងមាត់បណ្ដាលអោយមានអារម្មណ៍ចង់ឡកឡើយបន្ត។
" អញ្ចឹងក៏ដេកលើកជើងអោយយើងមួយយប់សាកមើល ចង់ដឹងថាពូកែប៉ុណ្ណា? "
" មានលុយប៉ុន្មាន? "
" មើលងាយពេកហើយ " យ៉ុនហ្គីសង្គ្រឺតធ្មេញចូលគ្នា ហាក់ខ្នាញ់ក្នុងចិត្តនៅពេលឮសម្ដីក្នុងន័យមើលងាយចេញពីមាត់កូនក្រៅខោ។
" លុយទុកនៅដៃប្រពន្ធ បើចង់រកក្រៅប្រហែលជាត្រូវលួចប្រពន្ធ អញ្ចឹងខ្ញុំមិនអាចយកលុយដែរបានមកពីអំពើទុចរិតទេ "
" សាកទេ? យើងអោយឯងច្រើនជាងពួកអាឆ្កែអស់និងទៅទៀត "
" ខ្ពើម! ខ្លាចឆ្លងអេដស៍ " ជីមីនងើបរុញលោកប៉ាចិញ្ចឹមចេញ ហើយក៏សារេអាវអោយរៀបរយវិញនៅពេលទ្វាបន្ទប់ត្រូវបានបើក។

To be continue.