Episode 10: បងមិនអោយអូនខកចិត្តទេ

3.2K 212 2
                                    

   ⚠️Waning ៖ មិនណែនាំអោយអានភាគនេះទេ ព្រោះវាមានពាក្យសម្ដីមិនរម្យ អាចនិងមិនល្អចំពោះមនុស្សមិនទាន់ពេញវ័យ។

   បន្ទាប់ពីចេញពីកន្លែងញ៉ាំអីហើយជីមីននិងយ៉ុនហ្គីមិនទាន់បានទៅផ្ទះនៅឡើយ ដោយជីមីនប្រាប់អោយយ៉ុនហ្គីជូនគេទៅទិញរបស់ប្រើផ្ទាល់ខ្លួនបន្តិចបន្តួច។
" កើតអី? ហេតុអីក៏ស្ងាត់ម្លេះថ្ងៃនេះ? " ដោយអត់និងសួរមិនបានយ៉ុនហ្គីក៏សម្រេចចិត្តសួរឡើង ព្រោះរាល់ដងជីមីនមិនស្ងាត់បែបនេះ តែងតែរកពាក្យមកឈ្លោះប្រកែកជាមួយរៀងរាល់ពេល។
" អូនមិនបានកើតអី " យ៉ុនហ្គីរាងភ្ញាក់បន្តិចនៅពេលឮគេហៅខ្លួនឯងថាអូន ជីមីនមិនដែលហៅខ្លួនឯងថាអូនពីមុនមកទេរាល់ពេលដែលនិយាយជាមួយនាយ។
" កើតអី? "
" ប្រាប់ហើយថាអត់បានកើតស្អីទេ "
" អូខេៗ មិនឆ្លើយក៏មិនអី "
" ទៅផ្ទះវិញ "
" អូខេ " យ៉ុនហ្គីងក់ក្បាលយល់ព្រម ណាមួយឃើញទឹកមុខគេមិនល្អផងទើបមិនចង់សួរនាំច្រើន ចាំអារម្មណ៍គេស្ងប់ជាងនេះចាំនិយាយគ្នា។

SKIP

   ពេលមកដល់ផ្ទះវិញថេហ្យុងក៏មិននិយាយស្ដីអ្វីច្រើនមកដល់ហើយក៏រត់ចូលក្នុងបន្ទប់បិទទ្វាជិតឆឹងទោះលោកប៉ាខំតាមនិយាយជាមួយក៏មិនខ្ចីនិយាយតបដែរ។
" ចង្រៃយ៍ " ថេហ្យុងស្រវ៉ាយកថ្នាំមកលេបទាំងញីញ័រ ចំណែកឯថ្ងាសវិញក៏បែកញើសជោគ មិនដឹងថាអាការះនេះជាជំងឺអ្វីឡើតយ។
" ហឹស បិះនិងដាច់ខ្យល់ស្លាប់! " ថេហ្យុងទម្លាក់ខ្លួនអង្គុយលើពូកទាំងដកដង្ហើមមិនចង់ដល់គ្នា គេទ្រាំតាំងពីតាមផ្លូវមកផ្ទះវិញម្លេះ។
   តុ!តុ!
" ថេហ៍ " កំពុងតែអង្គុយសុខៗក៏ឮសំឡេងស្រែកហៅ នោះប្រាកដណាស់ថាជាលោកប៉ា!
" ប៉ាមករកអី? " អាល្អិតក្លាហានងើបដើរទៅបើកទ្វាទោះបីដឹងថាមិនអាចគ្រប់គ្រងស្ថានការបាន តែគេពេញចិត្តបែបនេះ!
" ថេហ៍!! កើតអី " ជុងហ្គុកក្រលែកភ្នែកចូលទៅក្នុងបន្ទប់ក៏ឃើញកំប៉ុងថ្នាំជ្រុះក្បែរគ្រែទើបមិនសួរមិនបាន មើលពេលនេះចុះថេហ្យុងបែកញើសខ្លាំងណាស់មុខក៏ក្រហមដែរ!
" គ្មានទេ! បើប៉ាគ្មានអីទៀតទេ ទៅវិញទៅ " រាងកាយតូចឈរទាំងញ័រជើង ចង្រៃយ៎! វាកើតស្អី? គ្រាន់តែឃើញមុខលោកប៉ាខ្ញុំឡើងសើមទៅហើយ!!!
" ថេហ៍?? " ជុងហ្គុកភ្ញាក់បន្តិច នៅពេលទទួលដឹងក្លិនក្រអូបម្យាងចេញពីរាងកាយរបស់កូន? ថេហ៍ជាអូមេហ្កា? ម្ដេចនិងអាច?
" ប៉ា? " ថេហ្យុងភ្នែកស បម្រុងនិងទាញទ្វាបិទប៉ុន្តែលោកប៉ារហ័សជាងទើបគាត់អាចជ្រែកខ្លួនចូលបានយ៉ាងងាយ។
   យប់នេះចប់ហើយ!
" ថេហ៍មានហីត? "
" ប៉ា អត់ទេ! ចេញទៅវិញទៅ! "
" ឆ្គួតបំផុត " ស្ថានភាពរបស់ជុងហ្គុកពេលនេះចាប់ផ្ដើមគ្រប់គ្រងខ្លួនឯងមិនបាន បើពេលនេះខុសសូមអោយខុសទៅចុះ។
   ប្រអប់ដៃក្រាស់រុញថេហ្យុងទៅលើពូកមួយទំហឹង ដោយសារតែគ្រប់គ្រងខ្លួនឯងមិនបាន។ រាងកាយមាំក្រាស់ឡើងទៅតាមទ្រោបពីលើខ្លួនកម្លោះតូច ឯមាត់ក៏ចាប់ផ្ដើមអោនទៅគ្រប់គ្រងបបូរមាត់តូចស្ដើងទាំងគម្រោល ឯអ្នកខាងក្រោមក៏មិនបដិសេធ ព្រោះគេប្រាប់ហើយថាគេចូលចិត្ត!
   ជុងហ្គុកបង្អូសបបូរមាត់មកដល់កញ្ចឹងករបស់នាយតូច នាយចាប់ផ្ដើមបឺតវាបន្សល់ជាស្នាមក្រហមជាំលើ.ក2-3កន្លែង នេះជាស្នាមបញ្ជាក់ថារាងកាយតូចមួយនេះជារបស់នាយតែម្នាក់គត់ចាប់ពីថ្ងៃនេះរហូតពេញមួយជីវិត។
" អឹម "
" ឈ្លក់វង្វេងណាស់ "
   រាងក្រាស់យកចង្អុលដៃអូសពីចុងចង្ការរបស់នាយតូចរហូតទៅដល់ផ្ចិត វិនាទីបន្ទាប់ដៃមាំក្រាស់សន្សឹមៗលូកចូលទៅបំបោសអង្អែលចង្កេះមួយក្ដាប់នោះថើៗ ដាស់អារម្មណ៍អោយម្ខាងទៀតញ៉ាប់ញ័រទ្វេរដង។
" អឹស ដេតឌីឈប់! "
" កុំប្រកែកនិងប៉ា ប៉ាត្រូវការថេហ៍ពេលនេះ! ប្រគល់វាមកអោយប៉ា "
" ប្រាកដណាស់ "
" បងស្រឡាញ់អូន "
   បបូរមាត់ទាំងពីរផ្ដោះផ្ដងគ្នាទៅវិញ យ៉ាងរោលរាល ហើយក៏ក្ដៅងំដូចជារងើកភ្លើង។ ចំណាយពេលប្រហែលជា15នាទី សម្លៀកបំពាក់របស់ពួកគេក៏ប៉ើងទៅនៅលើឥដ្ឋគ្មានសល់ បន្សល់ត្រឹមរាងកាយអាក្រាតទាំងពីរនាក់។
" ស្អាតណាស់ " ជុងហ្គុកសម្លឹងមើលទៅរាងកាយដូចជាមនុស្សស្រី ដោយពោលពាក្យសរសើរមិនដាច់ពីមាត់ ព្រោះរាងកាយក្មេងនេះស្អាតណាស់ ចង្កេះមួយក្ដាប់ ត្រកៀកសាយ ដៃជើងវែងស្រលូនឥតស្លាកស្នាម ដូចជាមនុស្សស្រីមិនខុស សំណាងបំផុតដែរបានឃើញរាងកាយឥតខ្ចោះមួយនេះ។
" កុំមើលយូរពេក "
" Don't be shy baby " Deep voice របស់លោកប៉ាធ្វើអោយកូនកម្លោះក្ដៅងំក្នុងពោះ ចំណែកឯតំបន់សម្ងាត់ក៏ចាប់ផ្ដើមសើមម្ដងទៀត។
" ប្រញ៉ាប់សើមទៅណា? "
" កុំលេងសើចនិងអូន! "
" បងសូមទោស ហឹស "
" អឹស ហ្អឹក ប៉ា! " កម្លោះតូចថ្ងូរឡើងសឹងតែភ្លាត់សំឡេង នៅពេលអ្នកកម្លោះស៊កម្រៀមដៃកណ្ដាលចូលទៅក្នុងតំបន់ហាមឃាតរបស់គេដោយមិនប្រាប់ជាមុន។
" ឈឺ? " ជុងហ្គុកធ្វើចលនាដៃមួយៗ យឺតៗ ព្រោះឃើញអ្នកខាងក្រោមជ្រាបចេញទឹកភ្នែកមកតាមកន្ទុយភ្នែកជារឿយៗ ប៉ុន្តែនាយមិនដឹងថានេះជាសេចក្ដីសុខ។
" អឹស ប៉ា អាស៎ " ថ្ងូរឡើងម្ដងទៀតនៅពេលអ្នកកម្លោះស៊កម្រៀមដៃមួយទៀតចូលទៅ ពេលនេះម្រៀមដៃពីកំពុងតែធ្វើចលនាក្នុងរន្ធតែមួយ។
" តឹងណែនសូម្បីតែម្រៀមដៃ? "
" អឹស ហឹក " ថេហ្យុងលើកដៃទៅខ្ញាំដើមដៃអ្នកកម្លោះដោយភាពស្រើបស្រាល វាជាអារម្មណ៍សុខស្រួល។
" ស្រួល? "
" លឿនជាងនេះ អឹស "
" ល្អ " ជុងហ្គុកញញឹម បន្ថែមកម្លាំងដៃបន្ថែមដើម្បីផ្ដល់ក្ដីសុខតាមតម្រូវការរបស់កូន។
" អឹស ហឹក ហ្អឹស ស្រួល! ស្រួលណាស់ អឺស "
" ហឹស " ជុងហ្គុកសើចឡើងទាំងពេញចិត្តនៅពេលដែលអាចពង្វក់កូនអោយងប់ងល់និងតណ្ហាបានយ៉ាងនាយ។
" អា៎ ដេតឌី អឹក " ថេហ្យុងថ្ងូរមួយដង្ហើមចុងក្រោយបន្ទាប់ពីបានបញ្ចេញទឹកកាមមកយ៉ាងហូរហៀរ។
" ផ្អែម! " Jungkook
" លិតធ្វើអី? គក្រិចណាស់ "
" ជំនួយសម្រស់ "
   ជុងហ្គុកចាប់ញែកជើងស្រលូនចេញពីគ្នា ហើយគេក៏ដាក់ខ្លួននៅប្រឡោះជើងនោះ នាទីបន្ទាប់គេ ចាប់ទាញអាវុធសម្ងាត់មកសាប់យ៉ាងសប្បាយដៃ រហូតវាផ្ទុះកាកសំណល់ចេញមកពាសពេញរន្ធក្រហមរបស់ថេហ្យុង។
" ត្រៀមស្រួលឬនៅ? " ថេហ្យុងងក់ក្បាលជំនួសការឆ្លើយតប។
  ជុងហ្គុកមើលមុខថេហ្យុងទាំងអារម្មណ៍ស្រើបស្រាល របស់នាយចាប់ផ្ដើមរីកធំជាងមុនគុណនិងពីរឯណោះ មិននិយាយច្រើននាយក៏ចាប់វាញាត់ចូលមួយទំហឹងធ្វើអោយថេហ្យុងស្លើភ្នែកព្រោះតែទំហំនិងប្រវែករបស់វា បុកគេស្ទើតែដល់ក្រឡើត។
" អាស៎ "
" ហ្អាស ចង្រៃយ៍ " ជុងហ្គុកអុកទម្លាក់ចង្កេះមួយទំហឹងធ្វើអោយថេហ្យុងសឹងតែស្រែកយំ។
" ខ្លាំងពេកហើយ ហ្អឹក អឹស "
" អា៎ កុំយំ! "
" អឹស អួលណាស់ ហ្អាស សឺត "
" បងសូមទោស! សឺត "
" មិនអីទេ ហ្អឹស អូនពេញចិត្ត ហឹស "
" អឹស តឹងណែនណាស់! "
   ជុងហ្គុកអុកចង្កេះ និងក្រលែងមួយឆ្ងាញ់ដៃ ចូលចិត្តណាស់រន្ធណារិតរួមណែនក្ដន់បែបនេះ ពិតជាមិនខកបំណងទេ។
" ហ្អាស៎ "
" ឈឺ? "
" អត់ទេ អឺស ស្រួលណាស់ ហឹក"
" ល្អ " ជុងហ្គុកគួចស្នាមញញឹមជាប់មាត់ ចាប់លើកជើងស្រលូនមកដាក់លើស្មើ កម្រើកចលនាចង្កេះអុកខ្លាំងៗ ធ្វើអោយអាល្អិតស្រែកថ្ងូរសឹងតែស្ងួតបំពង់ក។
" អោយខ្លាំង ហ្អឹស ហ្អាស ប៉ា " ថេហ្យុងស្រែថ្ងូរដល់ថ្នាក់ក្រហមមុខមាត់ តែក៏ពេញចិត្តការមានសិចនេះខ្លាំងណាស់។
" ហ្អឹស ថេហ៍ ស្រួលណាស់ ហ្អាស អឹម "
" សឺត ហ្អាស ថេហ៍ស្រឡាញ់ប៉ា ហ្អឹក "
" អូនសម្លាញ់ អឺស " ជុងហ្គុកអុកផ្ដាច់មួយចង្កេះចុងក្រោយធ្វើអោយទឹកកាមហូរហៀងប្រឡាក់ពេញពូក តែមិនព្រមដកចេញ នាយនៅបន្តអុករហូត ទោះថេហ្យុងអង្វរក៏មិនខ្វល់ សំខាន់ពេលនេះគឺជាពេលដែលនាយត្រូវការបំផុត។
" ដេតឌី អឺស ហ្អាស បងសម្លាញ់ ហ្អឹស "
" ហ្អឹ ថេហ្យុង " ជុងហ្គុកបិទភ្នែកងើយកថ្ងូរ ហើយអុកមួយទំហឹងតាមអារម្មណ៍ត្រូវការ។
" Daddy.....Arsss Ers "
" Shit!!! Taehyung shiii arsss " ជុងហ្គុកចាប់សង្កត់ចង្កេះថេហ្យុងមុននិងបន្តអុកជារឿយៗព្រោះតែស្រួលខ្លាំងពេក។
" ហ្អឹស បងសម្លាញ់ សឺត លឿនជាងនេះ ខ្លាំងជាង ហ្អាស ដេតឌី "
" អូនចូលចិត្តទេ ហ្អាស ផាច់!  " ដោយទ្រាំមិនបានជុងហ្គុកក៏ទាសត្រកៀកនោះមួយដាច់ឡើងក្រហមសាច់។
" ugh បង ហ្អឹស "
" ឆ្លើយនិងបង ហ្អឹស " ជុងហ្គុកយកម្រាមដៃទៅញីនិងចុងដោះក្រហមរបស់ថេហ្យុងខ្លាំងៗស្របជាមួយចង្កេះ ធ្វើអោយថេហ្យុងចំហមាត់និយាយសឹងតែស្ដាប់មិនបាន។
" ចូល ហ្អឹស ចូលចិត្តណាស់ ហ្អាស "
" ល្អ " ជុងហ្គុកទាញដៃថេហ្យុងអោយមកអោបក របស់នាយនិងបន្តអុកចង្កេះខ្លាំងៗរហូតទាល់តែខ្ចាយទឹកកាមម្ដងទៀត។
" ហត់ណាស់! "
" បន្តទៀតទេ "
" បន្ត "
" បងមិនអោយអូនខកចិត្តទេ ហ្អឹស "
   សិចបន្តរហូតទៅដល់ម៉ោងជិត2រសៀល ទើបជុងហ្គុកព្រមទម្លាក់ជើងថេហ្យុងចុះ អោយមានសេរីភាព ព្រោះថាថេហ្យុងដល់ម៉ោងសន្លប់ហើយ។



To be continue .

កម្មសិទ្ធបេះដូងDonde viven las historias. Descúbrelo ahora