Bu hikaye Eliz'in hikayesi
annesi ile büyüyen bir kızın hikayesi.
Bu yalnızlıktan; kocaman bir ailenin içine düşme hikayesi...
Bu hikaye hem okuyanın,
hem anlatanın,
hemde yazanın hikayesi
birde yaşayanın tabi...
İyi okumalar inşallah kitabımızı beğenirsiniz.
~BAŞLANGIÇLAR~
"Anne siyah pantolonumu gördün mü?" Diye bağırdım salona doğru.
"En son 2. raftaydı iyi bak!" Diye seslendi annem.
"Bulamıyorum işte yok!" Diye bağırdım.
Annem yanıma geldi ikinci raftaki beyaz pantolonumu kaldırdığı gibi siyah ortaya çıktı gözlerinin içine baktım ve gülümseyerek "Görmemişim sultanım." Dedim
"Yani yemek yapıyordum Eliz bir şeyide bul." Derken ben üstümü giyiyordum.
"Ayrıca bana bak sen nereye gidiyorsun böyle allanmış pullanmış." Dedi
"Abartma anne ya, sadece saçımı maşa yapıp, çok azcık makyaj yaptım." Dedim
"Nereye böyle ve kiminle?" Diye sordu bu sefer.
"Annecim lisedekilerle kafeye gidicez evde otur otur canım çıktı." Dedim.
"Kim kim?" Diye sordu yatağımın üzerine otururken.
"Hande, Pırıl, Umay, Kerim, Ediz, Berkay, Yaman, Zana." Dedim.
"Kız Arya niye gelmiyor?" Diye sordu
"Annecim biliyorsun Arya böyle toplanmayı sevmiyor ama yinede çağırdım." Dedim
"Ha iyi gidin, oturun, gezin geç olmadan eve gelin. Akşamada ben Seçil teyzenlerde olacağım ona göre." Dedi
"İyi ben gelmem oraya direk eve gelirim."
"İyice yabani oldun ne olur Seçil teyzene gelsen."
"İstemiyorum anne."
"İyi ne yaparsan yap." Dedi ve gitti.
Sonunda hazırlığım bitmişti telefonumu elime aldım o sıra Arya aradı. Arya mahallede olan en yakın arkadaşım.
"Efendim Arya."
"Evden çıkmadıysan çıkarken benide alır mısın?" Diye sordu.
"Alırım geliyorsun yani."
"Evet geliyorum. Senden sonra Umay aradı. Yalvardı yakardı, dedim geleyim bari, öyle geliyorum beni almadan geçme. Ne zaman çıkıyoruz?"
"Ben çantamı alıcam çıkıcam seninde bi işin yoksa hemen çıkalım." Dedim.
"Tamam." Dedi tam kapatacakken annem seslendi
"Kız o Arya ise söylede bi' annesine versin bişey diyeceğim."
"Arya annene söyle annemi arasın kadın benim telefonumla konuşmaya bayılıyor." Dedim ve kapattım.
"Ne oldu kapattı mı?" Diye sordu annem.
"Anacım hani ben çıkıyorum ya Gülcan teyze seni arayacak."
"Kadına aramı dedin kız, ayıp ayıp." Dedi ve mutfakta çalan telefonunun yanına gitti.
"Ben çıktım." Diye bağırdım ve çantamı kot montumu alıp çıktım.
Evin kapısını çektim ve ayakkabılarımı giydim. Hemen aşağı taraftaki ilk eve geldiğimde burası Aryaların eviydi kapı ziline bastığım gibi Arya çıktı.
Arya ayakkabılarını giyerken telefonum çaldı. Hande arıyordu aynı anda Aryanınkide çaldı büyük ihtimalle onuda Umay arıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sevdalılar Mahallesi
ChickLit~Sevdalılar Mahallesi Babasız büyüyen ve ailesini yeni tanımaya çalışan çok çevreli kızımız aslında o çok yalnız. Hayat yüzüne gülmemiş. Peki hayatına girenler? Onlar bu kızın yüzünü güldürebilecek mi? Eliz Arslan'ın hikayesine hepiniz hoş geldiniz...
