Zakochana w superbohaterze

10

W siedzibie Steve'a powitał Tony...

-Ooo witamy Kapitana.
-Cześć Tony- zbili piątkę.
-Co tam u Laury?.?
-A no przyszedłem bo zasnęła. Mam do ciebie prośbę...
-Kapitan prosi o pomoc? Hahah. Słucham...
-Laura co raz lepiej się czuje chciałbym pomóc jej stanąć na nogi...
-A co przeszkadza Ci już jej towarzystwo??
-Niee... coś ty. Chodzi o to że przez jej los musiała rzucić szkołę, nie zdała prawo jazdy, a nie ma do kogo się odezwać bo matka się od niej odcięła...
-Ehh Laura to dobra dziewczyna. Musimy jej pomóc... wiesz może w czym jest dobra?.?

Steve zaczął się gibać na lewo i syczał z bólu łapiąc się za głowę...

-Rogers co ci jest ?.?.?

[Tymczasem u Laury]
Dziewczyna miała koszmar z dzieciństwa. Przypomniało jej się wspomnienie które zostało jej wymazane. A mianowicie jak była szkolona do specjalnej jednostki kobiet. Była szkolona na zabójczynie. Jeden z partnerów jej matki w wieku 7 lat wystawił ją do sprzedania. Została wywieziona do Rosji na 8 lat. Kiedy skończyła 15 lat była już gotowa do zabijania innych. Jednak podczas ostatniego kroku, ceremonii dziewczyna została znaleziona przez policję i odstawiona do domu. Jednak przed odkryciem tajnej organizacji została jej wymazana pamięć...

Dziewczyna zaczęła się szarpać na łóżku. Zaczęła się pocić, płakać i krzyczeć przez sen. Jednak nie mogła się obudzić. Potem dopadł ją paraliż senny...

[W siedzibie]
-Stark szybko do mojego mieszkania. Czuje że coś się dzieje z Laurą
-Szybko wstawaj!! Do mojego samochodu.!!

Gdy dojechali do mieszkania wpadli tam jak poparzeni. Laura leżała na łóżku z otwartymi oczami, nie ruszając się. Wyglądała na nieżywą.. Myśleli że dziewczyna umarła...
Steve z wielki bólem w oczach podszedł i usiadł obok dziewczyny sprawdzić jej puls.
Nagle Laura mrugnęła i jakby obudziła się z hipnozy. Była cała spocona i zaczęła krzyczeć. Kiedy zobaczyła Steve'a popłakała się...

-Ohhh Steve... jak dobrze że jesteś...!-przytuliła mężczyznę
-Co się stało.?.?.

Dziewczyna majaczyła coś pod nosem czego nie dało się zrozumieć...

-Ten pokój, Robert, broń, musiałam zabijać niewinnych ludzi, zostałam porwana w wieku 7 lat ...!.!.!!.
-Czekaj coo? Spokojnie mów wolniej...
-Przypomniałam sobie...
-Cooo?
-Od 7 do 15 roku życia nic nie pamiętałam. Wszystko wróciło...

-Tony podaj jej szybko środek uspakający...
-Już spokojnie zaraz się uspokoisz...

Steve uspakajał Laure a Tony szybko podaj jej silny środek uspakający... Dziewczyna powoli zasypiała na ramionach mężczyzny...

-Steve ja nie chce tam wracać... nie zostawiaj mnie...
-Spokojnie jestem przy tobie...
-Nie chce tam wracać...
-Stark.. zasnęła...
-Chodź musimy obgadać coś...
-Poczekaj chwile zaraz przyjdę do kuchni...

-O co chodzi?.?.?
-Zrozumiałem kilka słów Laury... i złączyłem fakty...
-To znaczy...
-Mówiła coś że została porwana do jakiegoś pokoju... że nic nie pamietam od 7 roku życia do 15. Rok temu została porwana i dostała super serum. Może ona była od dziecka szkolona do tego serum. Dlatego przeżyła...
-Nie mam pojęcia. Kiedy się obudzi pogadamy z nią na spokojnie. Na razie z nią zostanę i będę ją pilnować...
-Ja wracam do domu bo Pepper na mnie czeka...
-Dzięki Stark...
-Nie ma za co. Zadzwoń jak się obudzi to przyjadę....
-Okej narazie...

Steve wrócił do Laury. Położył się obok niej i głaskał po głowie. Aż sam w końcu zasnął obok niej....