Kingdom Of The Jeon -Kooktae-

Özlem

İyi okumalar💜💜💜

Taehyung'un ağzından;

Hoseok'un dedikleri ile mutlu olmam gerekirken neden kalbim korkuyla atıyordu?

Bunca aydır beklediğim eşim geri gelmiş, çektiğim özlem sona ermişti ama ben aşağı inmeye korkuyordum.

"İyi misin?" diyerek yanıma geldi Hoseok ve kolumu tuttu.

"B-ben sadece bir anda şaşırdım Hoseok. Çok mutlu oldum şuan ne desem bilemiyorum. Aşağı inelim hadi." dedim. Sandalyenin üstünden beyaz geceliğimin üstüne giymek için sabahlığımı aldım ve giyip kuşağını bağladım.

Hoseok koluma girdi ve odadan çıktık. Koridorda ilerlerken kabusumda burada koşturarak aşağı indiğim gözümün önüne geliyor adımlarım duraksıyordu.

Yine de yürüdüm bir şekilde. Merdivelerden indik ve sarayın giriş kapısına geldik. Jimin çoktan inmiş Yoongi Hyung ile sarılırken, Jin Hyung'ta Namjoon hyung ile sarılıyordu. Jungkook'un ise arkası dönüktü. Ancak geldiğimi hissetti ve arkasını döndüğü zaman başımı eğdim hemen. Korkuyordum. Kırmızı gözleri ile karşılaşmaktan korkuyordum. Titriyorum. Başım dönüyor.

Hoseok'un yanımdan çekildiğini hissettim. Jungkook ile karşı karşıyayız. Elimi sıkıca karnıma sardım. Bebeğimi korumak ister gibi. Tamamen iç güdüyle hareket ediyordum şuan.

"Taehyung?" kabusumdaki keskin sesinin aksine yumuşak ve şaşkın sesini duyduğumda da başımı kaldıramadım sonra çenemde parmaklarını hissettim. Gözlerimi sıkıca kapattım. Hayır, hayır görmek istemiyorum. Korkuyorum.

"Bana neden bakmıyorsun?"

Başımı kaldırdığında gözlerimi aralayıp ona baktım. Tanrım sevgi dolu gözleri ile beni izlerken gözümden bir yaş düştü.

"J-Jungkook!" kollarımı sıkıca boynuna sardım. Öyle sıkı sarıldım ki hiçbir güç bizi ayıramazdı. Onun elleri de belimi bulurken beni kendine çekti ve başını boynuma gömdü.

"Çok özledim, çok özledim seni." dedim ağlamaklı sesimle.

"Geldim bebeğim, geldim yanındayım artık." elleri sırtımı okşarken içime gelen rahatlama ile daha sıkı sarıldım.

Ne kadar öyle kaldık bilmiyorum ama sonunda Jungkook geri çekildi

"Aylar sonra dönüyorum, omegam beni çok özlemiş bir de kocaman olmuş karnı ile beni karşılıyor. Daha ne isteyebilirim ki? Çok şaşkınım da şuan seni böyle görmek aklımın ucundan bile geçmedi. Mektupta da bahsetmedin. Şimdi o kadar mutluyum ki... Tanrım bir bebeğimiz olacak! "

Beni kucağına aldığı gibi döndürdüğünde yaşlı gözlerimle kahkaha atıp boynuna sarıldım sıkıca.

"Jungkook dur, indir beni!"dedim kahkahlarım arasından. Korktuğum olmamıştı. Kabuslarım kabus olarak kalmıştı. Mutluyduk. Bana inanıyordu. Bebeğimizi seviyordu!

Yavaşça durdu ancak beni kucağından indirmedi.

"Gerekli her şey yapılsın. Biz omegamla odamıza gidiyoruz. Kimse rahatsız etmeyecek."diyip kucağında benimle yukarı çıkmaya başladı.

Yüzümdeki buruk tebessüm ile kollarımı boynuna sardım.

" Seni o kadar özledim ki... Bir daha bu kadar ayrılmayalım Jungkook. "

"Ayrılmayacağız bebeğim. Merak etme sen."

Odamıza girdik ve kapıyı kapattı. Beni yatağa oturttu.