3

4.1K 109 0
                                    

បឹប!!!រាងស្តើងត្រូវបានបោះទៅគ្រែមួយទំហឹងដោយកំលាំងរបស់ប្រុសមាឌធំដូចជា ឡាន់ដូ ស៊ូអើ ស្រែកដោយការឈឺចាប់តែមនុស្សដូចជាគេបែរជាមិនខ្វល់និងការឈឺចាប់របស់នាងហើយថែមទាំងយកដៃច្របាច់ចង្ការបស់នាងថែមទៀត។

«នាងដឹងទេថាខ្ញុំរង់ចាំពេលនេះយូរប៉ុណ្ណា?» គេសង្កត់ដៃរបស់គេបន្ថែមទៀតនៅពេលដែលនិយាយជាមួយនាង។

«អែង..អុំ..អៅ..» នាងអង្វរគេឲ្យដោះលែងនាងតែសភាពរបស់នាងពេលនេះសូម្បីតែនិយាយក៏មិនចេញផង។

«ឯណាខ្សែក របស់ខ្ញុំ?» គេនិយាយសាច់ការជាមួយនាងព្រោះមិនចង់អូសបន្លាយពេលយូរព្រោះថាខ្សែកររបស់គេត្រូវបាននាងលួចយកទៅមិនលើកលែងសូម្បីតែស្បែកជើងរបស់គេ​តែអ្វីដែលគេចង់បានពេលនេះគឺខ្សែកររបស់គេព្រោះថាវាជារបស់តែមួយគត់ដែលម្តាយរបស់គេប្រគល់ឲ្យគេមុនពេលដែលគាត់លាចាកលោកនេះទៅចឹងហើយបានជាគេត្រូវតាមរកនាងពេញទីក្រុងបែបនេះ។

«អក អៃ អេញ អិន អៅ...» ដោយស្តាប់នាងនិយាយមិនបានគេក៏ដកដៃចេញពីមាត់របស់នាង។

«វាមិននៅនិងខ្ញុំទេ!» ចំលើយរបស់នាងវិសតែធ្វើឲ្យគេយកកាបិតមកចាក់នាងឲ្យស្លាប់នៅនិងកន្លែង។

«បើមិននៅនិងនាងតើវានៅឯណាស្រីមេចោរ!!» គេចាប់ស្មានាងទាំងសងខាងអង្រួនចុះឡើងដោយកំហឹង។

«ខ្ញុំសុំទោសពិតមែន!!ខ្ញុំគ្មានចេតនាយករបស់លោកទេតែដោយសារពេលនោះខ្ញុំគ្មានជំរើស ចាំខ្ញុំសន្សំលុយទិញសងលោកវិញ» ស៊ូអើ ព្យាយាមចចារជាមួយគេតែអ្វីដែលគេតបនិងនាងវិញធ្វើឲ្យនាងស្លុតយ៉ាងខ្លាំង។

«ខ្ញុំនិងឲ្យនាងសងតែមិនមែនសងជាខ្សែករគឺខ្លួនប្រាណរបស់នាង យ៉ាងម៉េចដែរស្រីកំដរអារម្មណ៍?» គេមិនមែននិយាយតែមាត់ទេ ព្រោះថាពេលនេះគេខ្លួនរបស់គេកំពុងតែសង្កត់នាងជាប់បែបថាមិនឲ្យកំរើករួច ដៃរបស់គេធ្វើចលនាយឺតៗលើដើមទ្រូងរបស់នាង នាងព្យាយាមយកដៃច្រានគេចេញតែក៏ត្រូវគេចាប់ជាប់ហើយឡាន់ដូក៏ប្តូរមកថើបមាត់នាងវិញ នាងត្រូវគេគ្រប់គ្រងបានយ៉ាងងាយ ចុងក្រោយសំលៀកបំពាក់របស់នាងក៏ត្រូវខ្ទាតចេញពីខ្លួនរបស់នាងដោយស្នាដៃអ្នកជំនាញឡាន់ដូ រ៉ូម៉ាណូ។រាងកាយរបស់ស៊ូអើទន់ល្អូកនៅពេលដែលឃើញឡាន់ដូសំលឹងមើលមកនាងដោយស្រែកឃ្លានបែបនេះ។

«កុំ..ធ្វើអីខ្ញុំ..» មាត់នាងជំទាស់តែខ្លួនប្រាណរបស់នាងមិនស្តាប់បញ្ជា វាបែរជាពើតខ្លួនកាន់តែខ្លាំងឡើងទៅតាមឡាន់ដូថែមទៀតវាជារឿងគួរឲ្យស្អប់ខ្ពើមណាស់ដែលនាងបណ្តោយខ្លួនបែបនេះទោះជាយ៉ាងណាក៏នាងព្យាយាមទប់មិនឲ្យលឺសំលេងចេញម៉ោព្រោះវាអាចធ្វើឲ្យនាងក្លាយជាស្រីគួរឲ្យខ្ពើមមួយកំរិតទៀត។

«មិនបានច់ទប់ទេ ស្រែកចេញម៉ោឬមួយក៏នាងចង់ឲ្យខ្ញុំឈប់ត្រឹមនេះ?»គេឈប់បន្តិចហើយបែរទៅសួរនាង ។

«អត់ទេ...» លឺបែបនេះគេក៏បន្តសកម្មភាពខ្លាំងៗជាការដាក់ទោសដល់នាងតែក៏ត្រូវគាំងម្តងទៀតនៅពេលដែលឃើញស្នាមពណ៌ក្រហមនៅលើកម្រាលពូក។

«នេះ..នាងមិនធ្លាប់?» គេសំលឹងមើលកែវភ្នែកពណ៌ខ្មៅរបស់នាងដោយការចង់ដឹងតែទោះជាយ៉ាងណាភស្តុតាងបញ្ជាក់ច្បាស់ហើយថានាងមិនធ្លាប់ តែគេក៏មិនអាចបញ្ឈប់ទង្វើររបស់គេបានដូចគ្នាគេប្តូរពីខ្លាំងក្លាទៅជាបបោសអង្អែលថ្នមៗដើម្បីឲ្យនាងស៊ាំនិងគេសិន ចាំបង្រៀនមេរៀនទី២ដល់នាងបន្ត។ទីបំផុតពួកគេក៏ទៅដល់សេចក្តីសុខជាមួយគ្នា ឡាន់ដូមិនចង់ជឿនិងខ្លួនឯងទេថាគេស៊ីនាងមិនចេះឆ្អែតបែបនេះទៅវិញ គេសំលឹងមើលផ្ទៃមុខដិតដាមដោយទឹកភ្នែករបស់នាងដោយកំហឹងនិងអាណិតលាយឡំជាមួយគ្នាមុខរបស់នាងនៅតែស្អាតទោះស្ថិតក្នុងស្ថានភាពណាក៏ដោយ ពេលជួបនាងដំបូងគេវិសតែលង់នាងទៅហើយកុំតែនាងដាក់ថ្នាំគេហើយលួចខ្សែកររបស់គេម្ល៉េះគេចិញ្ចឹមនាងដូចស្រីមុនៗរបស់គេទៅហើយ។គ្មានអ្នកណាដឹងទេថាប្រុសមាឌធំដូចជាគេត្រូវស្រីមាឌល្អិតដាក់ថ្នាំហើយយកអស់ពីខ្លួនបែបនេះនោះទេ និយាយមកដល់ត្រឹមនេះគេក៏នឹកឃើញពេលដែលគេជួបនាងនៅក្នុងបារ៍របស់មិត្តគេ ពេលនោះនាងសំលឹងមើលមកគេហើយដើរសំដៅមកក្បែរគេ​ ជល់កែវជាមួយគេពេលនោះហើយជាទីបញ្ចប់របស់ ឡាន់ដូ គេសន្លប់! ភ្ញាក់ឡើងឃើញខ្លួនឯងដេកនៅក្នុងបន្ទប់ទឹករយៈពេលជា៥ម៉ោង វាជារឿងឆ្កួតបំផុតក្នុងជីវិតរបស់ ឡាន់ដូ ទើបគេត្រូវមកសងសឹកនាងបែបនេះតែហេតុផលធំបំផុតដែលគេត្រូវសងសឹកនាងគឺនាងហ៊ានលួចរបស់មានតម្លៃរបស់ម៉ាក់គេទើបគេត្រូវធ្វើបាបនាងបែបនេះ។

ជំពប់ស្នេហ៍សាតាន (ចប់)Where stories live. Discover now