"Sanırım ağzımı sabunla yıkasam iyi olacak..."
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"Belki uyursam herşey düzelir... Herşey bir kabustur belki de... Bu yüzden uyumalıyım."dedin ve yatağına doğru ilerledin. Botlarını ve üniformanın ceketini çıkartıp uzandın. Tavana bakmaya başladın.
"Sadece bir kere düzgünce mutlu olmak istiyorum, çok mu zor..." dedin. 'Zor ne kelim Y/N. İmkansız.' dedi iç sesin sana. Yüzünü buruşturdun. Etrafa boş boş bakıyordun, ta ki kapı kırılır gibi çalınıncaya kadar.
"Boşuna uğraşma. Kapı kilitli." dedin.
Erwin:"Y/N kardeşinle tanışmak ister misin?" dedi.
"Kardeşim mi-?!" dedin.
Bunu duyduğun gibi yataktan fırladın Kilitli olan kapıyı açtın ve Eren seni gördüğü gibi sana sımsıkı sarıldı.
Erwin:"Sen etrafa bağırıp çağırırken, ben senin kardeşini mahkemede kurtarmaya çalışıyordum... Değerimi bil. Böyle komutanı zor bulursun." dedi gurur yaparak.
"Size minnettarım Komutanım." dedin saygı pozisyonuna geçerek.
Erwin:"Herneyse... Biraz konuşun siz.. Birbirinizi dinlemeye ihtiyacınız vardır." dedi.
Eren:"Teşekkür ederim Komutanım!" dedi saygı pozisyonunda.
Erwin kafasıyla 'önemli değil' anlamında bir işaret yaptı.
Erwin:"Sonra görüşürüz. Benim şimdi halletmem gereken bir sürü işim var." dedi ve gitti. Eren içeriye girdi ve kapıyı tekrar kilitledin.
Eren:" Abla... Neden kapıyı kilitledin?" diye sordu.
"Petra yalakalık yapmaya gelmesin diye." dedin.
Eren:"Sanırım onu hiç sevmiyorsun." dedi.
"Sevmemek değil nefret etmek." dedin ona bakarak.
Eren:"Bende aynı şeyleri Kaptan Levi'a söyleyebilirim. Garnizon Birliği beni öldürmeden o beni tekmesiyle öldürdü zaten..." dedi. Elleriyle oynamaya başlamıştı.
"Seni dövdü mü?" diye sordun tek kaşını kaldırarak.
Eren:"Abla kusura bakma ama ağzıma bile sıçtı..." dedi. Sen onun bu dediğine güldün.
Eren:"Abla gülmeeee!" dedi.
"Gülmeyeli yıllar geçmiş gibi hissediyorum..." dedin. Eren'in yanına oturup.
Eren:"Bende öyle... Askeri Eğitim Birliği'ndeyken seni düşünüp durdum. Ve annemiz-" dedi.
Erenin lafını bölerek "Tamam. Devamını getirme lütfen. Öldüyse bile senin hatan değil." dedin.
Eren:"Benim hatamdı... Eğer biraz daha güçlü olsaydım annemiz yaşayabilirdi. Fakat ben güçsüzün tekiydim..." dedi ve yerde olan gözlerini tekrardan sana doğrulttu.
"Ben sanki çok güçlüyüm..." dedin. Onu teselli etmeye çalışıyordun.
Eren:"Sen güçlüsün abla. Komutan Erwin senin Onbaşı olduğunu söyledi. Güçlü değilsen nasıl Onbaşı oldun ki?" dedi sana bakarak.
"Bilmiyorum Eren. Ben hiç birşeyi bilmiyorum. Ne çocukluğun nasıl bir duygu olduğunu, ne mutlu olmayı, ne duygularımı kontrol etmeyi, aile sevgisini, aşkı... Ben hiç birşeyi bilmeyen bir aptalın tekiyim." dedin. 'Ha şunu bileydin Y/N.' dedi iç sesin sana. Ona aldırış etmedin.
Eren:"Kendine haksızlık ediyorsun abla. Kimseye muhtaç değilsin. Sen kendin olmaya muhtaçsın. Bir daha kendine hakaret etme. Hatta kendine yeni bir sayfa aç. Yada birlikte açalım. İkimiz birbirimize yeteriz." dedi gülümseyerek.
