Nanaba:"O aklındaki düşünceleri geri çekildikten sonra münasip bir yerlerine sokacağım Y/N!" dedi sana kızgın bir şekilde bakarak.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Sur Maria tamamen boşaltılınca geri çekildiniz. Karargaha gelir gelmez hemen odana çıktın. Kimseyle konuşmak istemediğin için kapını da kilitledin. Ve sessizce ağlamaya başladın. Hala Eren aklındaydı. Ona birşey olmuş düşüncesi ile 2 saat boyunca aralıksız ağlamıştın.
"Eren, Eren, Eren... Lütfen... Lütfen yaşıyor ol lü-lütfen..." dedin sessizce. Ve sonra kapın tıklatıldı.
Levi:"Y/N aç şu kapıyı..." dedi.
Ayağa kalktın hemen gözlerini sildin ve kapıya doğru ilerleyerek kapının kilidini açıp kapıyı Levi'ın girmesi için açtın. Levi içeri girdikten sonra tekrar kapıyı üstünüze kilitledi.
"N-napıyorsun?" diye kekeledin.
Levi:"Neden ağlıyorsun?" dedi gözlerinin içine bakarak.
"Ağlamıyorum." dedin. Sesin titremişti.
Levi:"Tch. Yalancı velet. Gel buraya." dedi ve sana sarıldı.
~Levi'ın Ağzından~
İçeri girdiğimde onun ağlamaktan gözleri şişmişti. Ve 'Ağlamıyorum' diyerek beni geçiştirmeye çalışıyordu aklı sıra... Daha fazla soru sorarak onun üstüne gitmenin hiçbir anlamı yoktu. Bende onu kendime doğru çektim ve sarıldım. O ise omuzumda hüngür hüngür ağlamaya başladı. Sevdiğim kadının yanında olup onun kokusunu içime çektim. Ama ona onu sevdiğimi bir süre sonra belli edicektim. Şimdilik sadece onun rahatlaması önemliydi. Savaştayken bana neden bağırdını rahatladıktan sonra soracaktım. Çünkü onu seviyorum.
Y/N:"Kaptan..."
"Hmm..."
Y/N:"Teşekkürler." dedi bana dönüp gülümseyerek.
Gülümsemesi bile muazzamdı. Hani Tanrıça'lar gerçek değildi. Gerçek değilse bile o neydi?
"Sorun değil velet." dedim her zamanki soğukkanlılığımla.
Y/N:"Peki neden geldiniz Kaptan?" diye sordu.
"Seni m-merak ettim." dedim kekeleyerek. Neden kekelemiştim ki şimdi?!
Y/N:"Sizi işinizden alıkoymuş oldum ama..." dedi sızlanarak. Ne yani? Kekelediğimi anlamamışmıydı. Eğer öyleyse bu güzel.
"Evraklarım bitti velet. Korkma." dedim.
Y/N:"Peki." dedi kızararak. Bir saniye... O kızarmışmıydı. Ah! Lanet olsun! Fazla tatlı duruyor. Umarım üstüne atlamamak için kendimi tutabilirim.
"Ne o velet? Hasta mısın?" dedim belli etmemeye çalışarak.
Y/N:"Hayır. Yani bilmiyorum." dedi. Daha fazla kızarmıştı. Aman Tanrım! Çok tatlı duruyor. Üstüne atlamadan odadan çıkmak için ayağa kalktım. Tam giderken Y/N kolumdan tuttu.
"Bir sıkıntı mı var." diyerek ona döndüm.
Y/N:"Tekrardan teşekkür ederim Kaptan." dedi yanağıma bir öpücük kondurarak. Yüzüm... Yüzümün yandığını hissedebiliyorum.
"Sorun değil..." diyerek odadan attım kendimi. Hayatımın en mutlu günüydü. Sevdiğim kadın beni yanağımdan öpmüştü. Dudağımın bir kenarı istemsizce kıvrıldı. Ve hızlı adımlarla Erwin'in odasına geldim. Kapıyı tıkladım ve içeriden 'Gir' sesi gelince girdim. Harika. Mike'da buradaydı. Ve Y/N'ye olan aşkımı biliyorlardı. Ona olan aşkımı 1 yıldan beri biliyorlardı ve Hange'de öğrenmişti. Büyük ihtimalle kimseye söylemedi çünkü Hange bir şey öğrense o konu 1 yada 2 saatte hemen yayılırdı.
Erwin:"Birşey mi oldu Levi." dedi her zamanki gibi sakin bir ses tonuyla.
Mike:"Erwin baksana nasıl sırıtıyor. Kesin güzel birşey olmuş..." dedi.
"Tam üstüne bastın Mike." dedim kendimi koltuğa atıp sol ayağımı sağ ayağımın üstüne atarak.
Mike:"Hadi! Hadi! Ne olduğunu söyle. Çatlatma bizi meraktan." dedi. Güldü.
Erwin:"Şuna baksana Mike. Pis pis sırıtıyor..." dedi hafif bir kahkaha atarak.
"Y/N beni yanağımdan öptü desem inanır mısınız?" dedim ikisine de bakarak.
Mike:"Hadi canım ordan. Y/N bu zamana kadar kimseyi öpmedi. Ne yanaktan ne de dudaktan." dedi.
Erwin:"Mike doğru söylüyor Levi. Y/N bu zamana kadar kimseyi öpmedi. Sen ilksin." dedi.
"O zaman daha da güzel." dedim sırıtmam daha da genişlerken.
Erwin:"Levi seni sırıtırken görmek bir tuhaf geldi."dedi kıkırdayarak. Mike'da hafif kıkırdadı.
Mike:"Erwin hadi gidip Y/N ile Levi'ı evlendirelim. Oldu bence bu iş."dedi kahkaha atarak. Erwin de küçük bir kahkaha attı. Sadece kendi aramızda böyle kıkırdayıp gülüyorduk. Tabi bu benim ilk sırıtmamdı.
