𝑊𝑒 𝑓𝑒𝑒𝑙 𝑙𝑜𝑣𝑒 𝑖𝑛 𝐷𝑒𝑐𝑒𝑚𝑏𝑒𝑟 | 𝐾𝑎𝑟𝑙𝑛𝑎𝑝

"Ratowanie Karla"

Od autorki
Akcja dzieje się w grudniu a teraz zapraszam do czytania

Dotarłem do domu, zastanawiałem się czy ktoś mnie śledził?

Postanowiłem obmyśleć plan jak mam zdobyć 50k.

Nie byłem bardzo bogaty więc nie starczyłoby.

Pomyślałem że zadzwonię do Claya i spytam o poradę, moze mógłby mi pomóc.

Chwilę później dostałem kolejnego SmSa o terminie zapłaty która miała być za 2 dni, sama myśl że nie ma przy mnie Karla.. to było okropne nie mogłem przestać o nim myśleć.. ja chyba naprawdę go kochałem i byłem mu wdzięczny za to że jest, teraz go nie ma i nie mam siły aby cokolwiek zrobić.

Bez niego moje życie nie ma sensu, żyje dla niego po co to?

W ciągu jednej sekundy po glowie przeszło mi tysiące myśli które były związane z Karlem, w końcu napisałem do Claya.

- Hey! Clay, moglibyśmy porozmawiać?
- Witam, jasne o co chodzi?
- Pamiętasz jak mówiłeś że mogę na ciebie liczyć..?
- No tak, wszystko ok?
- Potrzebuje 50k.
- Coo!
- To bardzo pilne!
- po co ci tyle pieniędzy
- nie ma czasu na wyjaśnienie, poprostu ich potrzebuje jest to zbyt pilne żebym ci o tym opowiadał.
- To wszystkie oszczędności mojego życia.. ja nie wiem..
- Clay! Proszę.. ja spróbuję ci wszystko oddac ale naprawdę teraz tego potrzebuje! Nie ma czasu na gadanie poprostu pożycz mi..
- Chodzi o Karla..?

Nasza rozmowa trwała długo ale w końcu Clay zgodził się mi pomóc, jutro miałem iść odebrać pieniądze i dać osoba które porwały Karla, już nie mogłem się doczekać aż go przytulę..

Była już 1;00 w nocy, nie mogłem usnąć martwiłem się o Karla..

Jutro Clay miał mi pożyczyć pieniądze byłem mu bardzo wdzięczny.

Włączyłem telefon i zacząłem oglądać nasze zdjęcia.. przypomniała mi się sytuacja w kuchni, ten pocałunek to było coś pięknego, ja naprawdę go kocham.. około 4 nad ranem usnąłem, ale o 6;00 obudził mnie budzik, wstałem szybko się ubrałem nawet nie zjadłem śniadania i szybko pobiegłem na spotkanie z Clayem, on już na mnie czekał w Kawiarni, przywitałem się usiadłem i dostałem pieniądze.

- Rozumiem że martwisz się o Karla.. i że potrzebujesz tych pieniędzy, musisz jak najszybciej je
dostarczyć.
- Wiem, naprawdę nie wiem jak się odwdzięczyć że mi pomagasz.. obiecuje oddam ci te pieniądze
- Nick, spokojnie! Nie musisz się spieszyć, ważne żeby z Karlem było wszystko dobrze.
- naprawdę dziękuję

Nagle dostałem SmSa;
Przekładamy termin, za 20min pieniądze mają być kolo ławki w parku na ul. Notfound
Jak nie, to pożałujesz twój przyjaciel zginie.

Poszedłem z Clayem na miejsce w którym miałem zostawić pieniądze, czułem jak ktoś by nas śledził ale nie chciałem mówić o tym Clayowi.

Położyłem pieniądze na ławce i wysłałem zdjęcie, postanowiłem że schowamy się za drzewem i będziemy obserwować kto odbierze pieniądze i wtedy go zaatakujemy, ale Clay bał się że będzie ich więcej i nie damy rady, w sumie miał rację, tu chodziło i zdrowie Karla, on był najważniejszy, ważniejszy niż jakiekolwiek pieniądze.

Ale zanim zdążyliśmy odejść zauważyłem że ktoś przyszedł po pieniądze przez chwilę myślałem ze to randomowa osoba, ale nie.

Wyjąl telefon i nagle dostałem SmsA że Karl jest bezpieczny.

Nagle mężczyzna się obrucił i zobaczyłem znajoma twarz.
To była twarz mojego byłego chłopaka.. Toma
On go porwał..?

W tym momencie miałem ochotę podejść i go uderzyć!

Ale Clay mnie zatrzymał, powiedział że jak cokolwiek mu zrobię to Karl może umrzeć.

To mnie powstrzymało.

Dostałem SmSa żebym o 23;55 przyszedł sam na Ul. Notfound.
Będzie tam Karl, wydawało mi się to podejrzane ale postanowiłem że pojde tam! dla niego.. dalej nie rozumialem dlaczego Tom porwał Karla? Chciał zemsty?

O co mu chodziło, nie wiem.

Kilka godzin później była już 23;20 więc zacząłem się szykować na wyjście z domu, była zima więc postanowiłem wziasc jakaś ciepła kurtkę, gdy ja zakładałem z jej kieszeni wypadł list od Toma do Karla.

Wziąłem list i zacząłem czytać.
"Karl, gdy Nick Cie poznał zerwał ze mną, zależało mi na nim, pozalujesz tego, zabije cię.."

Nie mogłem zrozumieć jak Tom mógł to zrobić!

Nie zrozumiał że już go nie kochałem.

Był debilem nie chciałem go już nigdy więcej widzieć.

O 23;50 byłem już na miejscu, czekałem na Karla, nagle podjechało czarne auto Wyszli zamaskowani mężczyźni i wyciągnęli Karla z Bagażnika.

Karl był pobity, miał cała zakrwawioną twarz.

Popchnęli go i szybko odjechali.

Podbiegłem do Karla, a on patrzył się na mnie jakby mnie nie poznawał.

-Karl? Wszystko dobrze..
- T-t-tak...
- Karl..
- ..
- musimy jechać do szpitala i na policję!
- Nie.. oni nas zabiją..

Karl był bardzo wystraszony wiec napisałem do Claya
- Clay, proszę kup coś na rany..

Szybko wyciszyłem telefon i poszedłem z Karlem do domu.. w domu usiedliśmy na kanapie i objąłem Karla.

Chciałem mu powiedzieć że go kocham ale nie byłem w stanie.

Pov Karl
- Nick, przepraszam że nie powiedziałam ci wtedy gdzie idę.. i przepraszam że nie pozwoliłem ci rozmawiac c Clayem.. poprostu..

Karl nie dokonczył a ja przerwałem mu wtedy i powiedziałem że nic się nie stało i ważne że nic mu nie jest.

W tym czasie zadzwonił dzwonek do drzwi, poszedłem otworzyć i w drzwiach ujrzałem Claya z opatrunkami i apteczka.

Pov Clay

- Nick Hey! Jestem, przyszedłem najszybciej jak mogłem.
-Dziekuje, wejdź

Karl zobaczył Claya podszedł do niego i przeprosił.

Byłem z niego bardzo dumny i miałem nadzieję że taka sytuacja się już nie wydarzy.

Karl poszedł do łazienki a tym czasie Clay szeptał żebym wyznał mu miłość ale nie byłem jeszcze w stanie..

Minęły dwie godziny w tym czasie Clay opatrzył rany Karlowi i poszedł do domu, a ja z Karlem oglądaliśmy Netflixa.

Już nie mogłem wytrzymać.. prawie mu to powiedziałem ale w tym czasie Karl powiedział że jest bardzo zmęczony i pojdzie się położyć.

Poszliśmy do swoich pokoi i przebrałem się szybko w Pidżame bo byłem bardzo zmęczony, nagle w drzwiach stanął Karl i zapytał mnie:
- Nick bo ja się boję sam spać i czy mogę z tobą spać?
- Oczywiście, żaden problem.

Położyliśmy sje razem do łóżka i przesunąłem chłopaka w moją stronę, on za to przytulił się do mojego torsu i w takiej pozycji razem zasnęliśmy.