Sirena| Texting

-1-

Yazdığım ilk texting, beğenmen umuduyla.

Bu kitap kıyıda köşede unutulmuş, kalabalıkta kaybolmuş bulunmayı bekleyen ama bulunmak istemeyenlere gelsin.

Hoşgeldin.
🌿

SİRENA

YAYIM TARİHİ: 30 Ekim 2021

&&&

Bembeyaz peçeteyi ıslatan gözyaşlarımın toprağı olan tenim aşındığı gibi elimde ki peçetede aşınarak, kopmaya başlıyordu.

Gözyaşlarımın sonu gelmese bile peçetenin sonu geliyordu işte.

Elimde ki peçeteye ters bir bakış atıp burnumu aksi bir tavırla çekip köşede ki çöp kutusuna ilerleyerek elimde ki peçeteyi içine fırlattım.

Neden mi ağlıyorum?
Ben bile bilmiyorum.

Tenimi saran ürpertiyle dilimi alt dudağıma bastırıp çöp kutusunun yanından ayrıldım ve mutfak tezgahının üzerinde hazırladığım salepi alıp ışığı kapattıktan sonra mutfaktan çıktım.

Sızlayan gözlerim buğusunu kaybetmeye başladığında gözyaşlarım durulmaya başladığını anlamıştım.

Mutfaktan çıkış yaparak hemen yan tarafta ki küçük salonuma geçtiğimde yaktığım elektrikli soba etkisini göstermiş ben salepimi hazırlayana kadar odayı ısıtmıştı.

Ardımdan kapıyı kapatarak koltuğa varmadan önce salepimden dayanamayıp bir yudum aldığımda içim ısınmıştı, kendimi iyi hissetmeye başlamıştım.

Ağlayıp içimi döktükten sonra nedense kendimi daha iyi hissediyordum.

Bu bir depresyon çeşidi miydi?

Bunu tanıdığım bir psikolog olmadığı için felsefe hocama sorabilirdim.

O kadın her şeyi çok biliyor gibi davranıyordu. Bunun cevabını da verebilirdi heralde?

Bedenimi elimde ki salepe dikkat ederek koltuğa bıraktığımda küçük televizyonumun üstünde ki saat gece yarısı 12'yi gösteriyordu.

Bu da demekti ki...

Bakışlarımı televizyona çevirdiğimde Gumball adlı çizgi filmin giriş müziğinin çalmaya başladığını gördüm.

"İşte bu!" Diyerek mutlu olduğum gibi gülerek kendi kendime konuştuğumda elimde ki bardağı koltuğun kenarına bıraktım.

Gumball en sevdiğim çizgi filmdi ve Gumball izlemek en sevdiğim gece aktivitelerimden biriydi. 'ki sadece bu aktivitem var'

Gündüzleri evde olmadığımdan ötürü çizgi film izleyemiyorum.

Dizlerimi kendime çekerek koltuğa iyice sığıştığımda salepime kısa bir bakış attım ve dudaklarımı araladım.

"Sakın düşme!" Dedim.

Düşerse başıma iç çıkardı, üşengeç bir insandım ve hiç bu saate bir şeyleri toplamakla uğraşamazdım.