Sirena| Texting

-4-

Selam, Keyifli Okumalar💕
Yorumlarınızı bırakmayı unutmayın.

🦋

&&&

Sevgi.

Bana küçüklüğümden, doğduğumdan andan beri bahşedilmeyen tek şeydi.

Sevilmeyecek bir yanım yoktu ama ailem beni hiçbir zaman sevmemişti.
Çünkü ailem birbirini sevmemişti.
Annem babam birbirini sevmemişti.

Başımızı sokacak bir evimiz olmuş ama hiçbir zaman yuvamız olmamıştı bizim.

Annem ile babam dedemin zoru ile evlenmişlerdi. İkisi hiçbir zaman birbirini sevmemiş anlaşamamışlardı fakat ayrılamamışlardıda.

Çünkü dedem buna hiçbir zaman izim vermemişti. Kendisini çok zengin olduğundan ötürü babam ile annemi miras konusunda tehdit edip durmuştu.

Onlarda ona boyun bükmüşlerdi.
Sırf rahat yaşamak, o İstanbul'da ki lüks villalarında iki yabancı gibi sosyetik bir şekilde yaşamak için.

Anlayacağınız dünyaya gelişim bile tahmin edilirki dedemin ısrarı ile gerçekleşmişti. Annem doğurmuş ve mirası tamamen garantileşmişti.

Ama o bile doğururken ne babamın ne de kendisinin beni sevmeyeceğinin farkındaydı.!

Kısacası ben oldukça zengin ama sevgisiz, beni hiçbir zaman sevmeyen ve beni sevgisizliğe alıştıran insanların evine düşmüştüm.

Sevilmekte, sevmekte sevgisiz büyüdüğüm için çok zor geliyordu bana.
Birinin beni seveceğine inanmıyordum.

Doğduğum andan itibaren yalnızdım ve yalnız kalmaya devam edeceğimi düşünüyordum.

Ama şimdi...
Beni seven, sevdiğini iddia eden biri vardı. Gizemli bir şahıs.

Ekrana ne kadar donakaldım bana sorduğu soruyu kaç kere okudum bilemedim.

Ama sindirmem epey bir zaman aldı.
Olayı sindirdiğim zaman titrek bir nefes soluyup omuzlarımı dikleştirdiğimde içimde bariz bir acı vardı.

Düşünceler gerçek olmuştu.

Dilimle dudaklarımı ıslatarak arkama yaşlandığımda birden yumuşamıştım.

Manipüle olmadığımın farkındaydım ama çok etkilenmiştim.

Ne yapacağımı ne tepki vereceğimi dahi bilmiyordum.

Az önce bana günlerdir yazan, peşimi bırakmayan ve beni önemseyen tanımadığım biri beni sevmesi için ona izin vermemi istemişti.

Allahım gerçekten rüya mıydı bu?

Elimde ki telefona kitlenmiş bir şekilde bakmaya devam ederken telefon sekiz dakikanın sonunda titreyince bedenimde titredi, irkildim.

0558***:
"Bu soruyu sormak için geç kaldığımın farkındayım."

Nasıl bu kadar kibar, ciddi konuşuyordu. Kimdi?

Tamam derdinin ne olduğunu tam bilmesemde bana, bana aşık olduğu için yazıyordu.

Parmaklarım ürkekçe klavyenin üzerinde gezinmeye başladığında hislerimi gizlemedim. Ona ne düşünüyorsam, ne hissediyorsam yazdım.

Serina:
"Bak ben ne diyeceğimi bilemiyorum."

Gerçektende bilemiyorum.