Sirena| Texting

-13-

Selam, nasılsınız?

Bölüme geçmeden önce yıldıza basarak oy vermeyi ve satır aralarına yorumlar bırakmayı unutmayınız.

Keyifli Okumalar💕

'Bölümün kısa olmasının sebebi bölümleri içimden geldiği zamanlar, kafa dağıtmak istediğimdendir'

&&&

Heyecan.

Kalbimin en orta yerine odada yankılanan melodinin eşliğinde bir küçük iğne saplandığında dudaklarımın arasından içeri sızan soluk yönünü şaşırdı.

Saplanan iğne en usta şekilde heyecanı damarlarıma dokudu. Kanım; kaynayan bir lav misali fokurdadı.

Gözlerim birkaç saniye ekrana kitli kalırken bende gözlerim gibi donup kaldım.

'Kalbimin Hay Aksisi Arıyor'

'Kalbimin Hay Aksisi Arıyor'

'Kalbimin Hay Aksisi Arıyor'

"SİKTİR!"

Heyecanımın harlığıyla kendime gelerek aniden bir çığlık atarak yataktan fırladığımda çimen rengi gözlerim sonuna kadar irileşmişti.

Göğsüm sıkı bir şekilde inip kalkarken yatağın üzerindeki kahve fincanı yataktan böyle sıçramama dayanamayarak devrildiğinde içindeki
kahve yatağıma dökülmüştü fakat şu an bunu umursamıyordum bile!

Gözlerimi sonuna kadar açmış büyük bir şokla elimde tuttuğum telefonuma bakarak acaba hayal mi diye düşündüğümde bacaklarımın içleri tir tir titriyordu.

Arayacağını beklememiştim.
Çok ani olmuştu.
Yine itiraz edeceğini sanmıştım ama hayır bu gördüğüm rüya ya da halis değildi.

Odada yankılanan bu melodi onun sesinin öncesinde çalan bir başlangıç nakaratıydı.

Soluk borum aldığı yakıcı soluklarla nemlenmiş gibi ateşini dışarı vurduğunda boynumdan akan bir damla terin göğüs arama doğru süzüldüğünü hissettim.

Kirpiklerimi güçlüce kırpıp kendime gelmek adına ardı ardına yutkundum ve "Tamam," diyerek telefonu titreyen elimde sabit tutmaya çalıştım.

"Tamam, arıyor, arıyor! Bu rüya değil, açacağız telefonu." Diye mırıldandım ve sakinleşmeye çalıştım.

En son ne zaman bu kadar heyecanlandığımı, kalbimin doğaya aykırı bir şekilde attığını hatırlamıyordum.

Bu yabancı his, bu kalbime ait olmayan onun heyecanı, parçalayan ritim çok güzeldi.

Hafifçe yutkunarak boğazımı sertçe temizlediğimde dudaklarımda oluşan heyecanlı tebessümle parmağımı telefonun üzerine yerleştirerek aramayı kabul ettim ve telefonu açarak kulağıma yerleştirdim.

O sırada odanın sessizliğinde yankılanan kalbimi duyar mı korkusundan kendimi de alıkoyamadım.

Kulağıma dayadığım telefonla birlikte beni ilk başta karşılayan sessizliğe karşı ne diyeceğimi bilemesemde içimden gelenle başladım.

"Gizemli,"

Dudaklarımın arasından sallanarak dışarıya doğru atılan kelime onu tarif eden, onunla bütünlenmiş bir kelimeydi.

Gizemli,
Bu ona ilk seslenişimdi.

Sesim ilk defa bir çocuk gibi çıkmıştı. Oldukça kısık ve kusurluydu.
Sanırım heyecanım sesime yansımıştı.