Adwokat Diabła

#23

Nie będę się rozpisywać, ale baaaardzo dziękuję za 300 wyświetleń!

Pamiętajcie!
Instagram: Vicanfia_
Twitter: Vicanfia_
#Vicanfia_bogacz

Miłego czytania!

***

Ból. Uczucie towarzyszące nam w każdej chwili. Uczucie wyniszczające nas od środka. Nie dające o sobie zapomnieć.

Według mnie dzieci, nie powinny odczuwać bólu. Dzieci powinny jak najdłużej żyć w swojej kolorowej bańce. Ich dzieciństwo powinno trwać wiecznie.

Moje dzieciństwo skończyło się, gdy miałam 10 lat. Moja mama zachorowała, a ojciec próbował zbierać na jej operację. Ja z kolei musiałam patrzeć jak najważniejsza osoba w moim życiu, umiera. Nie od razu. Patrzyłam jak z dnia na dzień, słabnie. Dnia 26.05.2012, w dzień matki, moja mama umarła. Najgorsze było to, że ja - trzynastoletnia gówniara, przy tym byłam. Inni z pewnością by jej pomogli, nie płakali nad jej umierającym ciałem, tylko zadzwonili po pogotowie.

Teraz bym jej pomogła. Nie stałabym jak słup. Chociaż czy właśnie tak nie miało być?

Wtedy Diana Smith, nigdy nie ujrzałaby światła dziennego.

***

*dwa tygodnie później*

- Giovanni.

- Hm?

Mruknął leżąc koło mnie.

- Nie wiesz, kiedy będziesz mógł wyjść?

Zamyślił się, a ja cierpliwie czekałam na odpowiedź.

- Mniej więcej za dwa tygodnie.

Skinęłam głową.

- A co?

Spytał.

- Za tydzień mam wizytę u ginekologa. Myślałam, że dasz radę...

Powiedziałam cicho.

- Przyjdę.

Odpowiedział z chytrym uśmieszkiem. Zerknęłam na niego pytająco.

- Ogarnę. Będę z wami u ginekologa. Obiecuje.

Rzucił, a ja wtuliłam się lekko w jego tors. Zaczęłam powoli jeździć palcem, po jego opatrunku...

- Poznamy już płeć?

Zapytał, po chwili ciszy.

- Tak. Jestem na początku drugiego miesiąca... Chyba powinno się udać.

- To super. Chociaż nie.

Odpowiedział.

- Czemu? Będę mogła zacząć kupować ubranka, pieluszki i inne kosmetyki! Zacznę urządzać pokoik!

Pisknęłam zadowolona.

- Pomyślałaś o tym, że nie pomieścimy się u nas w mieszkaniu? Może poszukamy domu?